Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΠΟΔΙ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ.



Φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).


Η οσία Μακρίνα ήτανε η μεγαλύτερη αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, σε μια οικογένεια με εννέα παιδιά, που έδωκε στην Εκκλησία τρεις επισκόπους.

Πατρίδα της είναι η Καππαδοκία, πατρίδα πολλών αγίων και μεγάλων ιεραρχών και η οικογένεια της οσίας Μακρίνας ήτανε από τις πιο ξεχωριστές οικογένειες της Καππαδοκίας, με προγόνους αγίους μάρτυρες στα χρόνια των διωγμών και με διδάσκαλο τον άγιο Γρηγόριο το θαυματουργό.

Ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου, από την ευσεβέστατη μητέρα της Εμμέλεια. Όταν μεγάλωσε, αφοσιώθηκε στην αγαθοεργία και στην ανατροφή των αδελφών της, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πνευματική τους πορεία. 

Η Μακρινά ήταν μνηστευμένη, αλλά ο μνηστήρας της πέθανε, τότε, μαζί με τη μητέρα της, αποσύρθηκε σε γυναικεία μονή στον Πόντο, κοντά στον ποταμό Ίρη.

Εκεί κοντά μόναζε και ο αδελφός της Μέγας Βασίλειος. Στη μονή πέρασε τη ζωή της με τη μελέτη των Γραφών, την προσευχή, και προπάντων με αγαθοεργίες. Διότι πάντα είχε στο μυαλό της το λόγο του Θεού, που προτρέπει στους ανθρώπους, «ἀγαθοεργείν, πλουτεὶν ἐν ἔργοις καλοίς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς, ἀποθησαυρίζοντας ἑαυτοὺς θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον, ἶνα ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς». ( Α' προς Τιμόθεον, στ' 18,19).

Ο άγιος Γρηγόριος ο επίσκοπος Νύσσης, αδελφός της οσίας Μακρίνας, έγραψε το βίο της, αλλά και ο άλλος αδελφός της, ο Μέγας Βασίλειος, μας δίνει πληροφορίες, ώστε να γνωρίζουμε πολλά και με ακρίβεια για την Αγία.

Αρχίζοντας τη βιογραφία της αδελφής του, ο άγιος Γρηγόριος γράφει: «Αυτά που γράφω είναι αξιόπιστα, γιατί δεν τα διάβασα, αλλά μου τα δίδαξε η πείρα, και σε όσα με ακρίβεια έχω να σας πω δεν θα επικαλεσθώ ξένη μαρτυρία».

Ο πατέρας της σε μικρή ακόμα ηλικία την αρραβώνιασε με κάποιον καλό νέο, αλλά ο νέος αυτός πέθανε πριν να έλθει ο καιρός για το γάμο τους. 

Αυτό ήταν αρκετό για την Μακρίνα, σαν και να είχε γίνει ο γάμος, έμεινε πιστή στη γνώμη του πατέρα της κι αφοσιώθηκε να βοηθήσει τη μητέρα της στην ανατροφή των υπόλοιπων αδελφών της. 

Όλα τα αδέλφια της στο σπίτι την σέβονταν σαν δεύτερη μητέρα τους, και είναι αυτή που κατόρθωσε να πείσει το Μέγα Βασίλειο να αφήσει τη δικηγορική και να γίνει μοναχός. 

Ο τάφος της αγίας Μακρίνας, βρίσκεται σε μικρό
παρεκκλήσι στον Ναό της, στον Αξό της Καππαδοκίας.
Όταν μάλιστα πέθανε ο πατέρας της, η Μακρίνα ανέλαβε να αναθρέψει και να διδάξει τον ένατο αδελφό της Πέτρο, τον μετέπειτα επίσκοπο της Σεβάστειας «επί πάσαν την υψηλοτέραν ήγαγε παίδευσιν».

Όταν μεγάλωσαν οι αδελφοί της και πήραν ο καθένας το δικό του δρόμο του, η Μακρίνα αποτραβήχθηκε στα οικογενειακά τους κτήματα στον Πόντο κι εκεί ίδρυσε μεγάλο και υποδειγματικό γυναικείο κοινόβιο μοναστήρι. 

Να τι γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο επίσκοπος Νύσσης για το φροντιστήριο αυτό της αρετής, όπως το χαρακτηρίζει «Χορός ην περί αυτήν παρθένων πολύς, ας αυτή διά των πνευματικών ωδίνων γεννήσασα, και εις τελείωσιν διά πάσης επιμελείας προάγουσα, την των αγγέλων εμιμείτο ζωήν εν ανθρωπίνω σώματι». Άγιες γυναίκες, που έδωσαν το βίο τους για να κερδίσουν τη ζωή.

 Ο Ναός της Αγίας Μακρίνας, 
στον Αξό της Καππαδοκίας
Η οσία Μακρίνα πέθανε ένα χρόνο μετά το θάνατο του αδελφού της Μεγάλου Βασιλείου, δηλαδή το 380. 

Ο άγιος Γρηγόριος, που βρέθηκε παρών στο θάνατο της και της έκλεισε τα μάτια, μας περιγράφει συγκινητικά τις τελευταίες στιγμές της. 

Μας απομνημονεύει και την προσευχή της οσίας πριν παραδώσει το πνεύμα. 

Mια προσευχή γεμάτη πίστη και ελπίδα, που αρχίζει με αυτά τα λόγια: «Συ έλυσας ημίν, Κύριε, του θανάτου τον φόβον συ ζωής αληθινής αρχήν ημίν εποίησας το τέλος της ενταύθα ζωής» ενώ η οσία Μακρίνα προσευχόταν με πολύ σιγανή φωνή κι έκανε το σταυρό της: «επετίθει την σφραγίδα τοις οφθαλμοίς και τω στόματι και τη καρδία».

Η μνήμη της τιμάται στις 19 Ιουλίου.


ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ 
ΑΓΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)
ΤΟ ΔΕΞΙ ΑΦΘΑΡΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ 
ΑΓΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)