Φυλάσσεται
στον ομώνυμο Ιερό Ναό στην Ύδρα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).
 |
| Η Τιμία Κάρα του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου πηγή |
Ο
Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, γεννήθηκε
στην Ύδρα το 1770, στη συνοικία της Κιάφας
από ευσεβείς γονείς που ονομάζονταν
Μιχαήλ και Μαρίνα Δημαμά.
Οι δύσκολες
συνθήκες επιβίωσης στο νησί του
Αργοσαρωνικού τον ανάγκασαν να
εγκαταλείψει την πατρίδα του και να
αναζητήσει την τύχη του σε έναν νέο
τόπο, ο οποίος θα του πρόσφερε κάποια επαγγελματική
εξέλιξη αλλά και σταδιοδρομία.
Έτσι παρά την άρνηση της μητέρας του, της Μαρίνας, να φύγει ο νεαρός Κωνσταντίνος από κοντά της, ελπίζοντας ότι ο Θεός θα βοηθούσε την οικογένειά της να ξεπεράσει τις αντιξοότητες της ζωής, εκείνος σε ηλικία δεκαοκτώ ετών αποφασίζει και φεύγει κρυφά για το νησί της Ρόδου.
Έτσι παρά την άρνηση της μητέρας του, της Μαρίνας, να φύγει ο νεαρός Κωνσταντίνος από κοντά της, ελπίζοντας ότι ο Θεός θα βοηθούσε την οικογένειά της να ξεπεράσει τις αντιξοότητες της ζωής, εκείνος σε ηλικία δεκαοκτώ ετών αποφασίζει και φεύγει κρυφά για το νησί της Ρόδου.
 |
| Χρωμολιθογραφία του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, που παριστάνεται ολόσωμος μπροστά από την πόλη της Ύδρας. Χρονολογείτε το 1877, είναι διαστάσεων 32 x 23 εκ. και φιλοτεχνήθηκε από τον Γαβριήλ Ιερομονάχο εκ Σκοπέλου. Φυλάσσεται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, στην Αθήνα. πηγή |
 |
| Φορητή εικόνα του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου στον Ιερό Ναό Αγίων Κάρπου και Παπύλου Βλύχου Ύδρας. πηγή |
Φτάνοντας
στη Ρόδο συνάντησε δύο συμπατριώτες
του, που εργάζονταν στον ροδίτη
ναυπηγό Καμπούρη.
Την επόμενη ημέρα άρχισε ο νεαρός Κωνσταντίνος να δουλεύει στον ταρσανά κάτω από τον ζυγό των Τούρκων, αλλά λίγο αργότερα αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την εργασία και να βρει απασχόληση στο παντοπωλείο του Νικολάου Καλόγλου στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων, όπου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει Τούρκους, Εβραίους, Αρμένιους, αλλά και πολλούς ντόπιους.
Χάρη στην εργατικότητα και την τιμιότητά του έγινε ιδιαίτερα συμπαθής στο αφεντικό του αλλά απόκτησε και φίλους, μεταξύ αυτών και ο Τούρκος Χασάν Κιρζά, που του προξένευσε την αδελφή του, τη Μενιρέμ, για να την παντρευτεί.
Μόλις όμως το αφεντικό του πληροφορήθηκε αυτό το γεγονός, τον απέλυσε από την εργασία του και έτσι ο Κωνσταντίνος έμεινε άνεργος.
Την επόμενη ημέρα άρχισε ο νεαρός Κωνσταντίνος να δουλεύει στον ταρσανά κάτω από τον ζυγό των Τούρκων, αλλά λίγο αργότερα αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την εργασία και να βρει απασχόληση στο παντοπωλείο του Νικολάου Καλόγλου στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων, όπου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει Τούρκους, Εβραίους, Αρμένιους, αλλά και πολλούς ντόπιους.
Χάρη στην εργατικότητα και την τιμιότητά του έγινε ιδιαίτερα συμπαθής στο αφεντικό του αλλά απόκτησε και φίλους, μεταξύ αυτών και ο Τούρκος Χασάν Κιρζά, που του προξένευσε την αδελφή του, τη Μενιρέμ, για να την παντρευτεί.
Μόλις όμως το αφεντικό του πληροφορήθηκε αυτό το γεγονός, τον απέλυσε από την εργασία του και έτσι ο Κωνσταντίνος έμεινε άνεργος.
Ένας
όμως Τούρκος φίλος του μεσολάβησε στον
Τούρκο ηγεμόνα Χασάν Καπιτάν να
προσληφθεί στην υπηρεσία του και ο
Κωνσταντίνος βρήκε εργασία στο σαράι, το παλάτι του Τούρκου
ηγεμόνα, ο οποίος του ανέθεσε να
περιποιείται το αγαπημένο του άλογο,
την Εσταφέτ.
Σύντομα απόκτησε την εύνοια
και τη συμπάθεια του Χασάν, γεγονός που
συντέλεσε στο να απολαμβάνει επί τρία
χρόνια μία άνετη ζωή με πολλές τιμές
και απολαύσεις.
 |
| Η πρώτη εικόνα του Αγίου, το 1815 πηγή |
Όταν μάλιστα νίκησε σε
αγώνες σκοποβολής στο «τζιρίτι», στον
μεγάλο διαγωνισμό κατά τη διάρκεια του
Μπαϊραμιού, χάρη στην επιτυχία του
Κωνσταντίνου, στήθηκε
στο σαράι ένα τρικούβερτο γλέντι.
Ο Τούρκος ηγεμόνας βρήκε την ευκαιρία και αφού μέθυσε τον νεαρό Κωνσταντίνο, κατόρθωσε να τον εξισλαμίσει και μετονομάσθηκε σε Χασάν, υποβλήθηκε μάλιστα σε περιτομή και φόρεσε και το άσπρο σαρίκι.
Ο Τούρκος ηγεμόνας βρήκε την ευκαιρία και αφού μέθυσε τον νεαρό Κωνσταντίνο, κατόρθωσε να τον εξισλαμίσει και μετονομάσθηκε σε Χασάν, υποβλήθηκε μάλιστα σε περιτομή και φόρεσε και το άσπρο σαρίκι.
Το γεγονός του εξισλαμισμού του
Κωνσταντίνου έγινε γνωστό στους
χριστιανούς φίλους του, αλλά και στη πατρίδα του, την Ύδρα.
Όταν απέστειλε στη μητέρα του χρήματα, εκείνη δεν τα δέχθηκε και όταν αποφάσισε να επισκεφθεί τη μητέρα του, φτάνοντας στο νησί ντυμένος με τουρκική αμφίεση, αντιμετώπισε την περιφρόνηση και την απόρριψη των συμπατριωτών του.
Όταν έφτασε στο πατρικό του σπίτι, η μητέρα του δεν τον δέχθηκε και μάλιστα μέσα από την κλειστή πόρτα στην έκκλησή του να του ανοίξει, εκείνη του απάντησε ότι δεν γέννησε κανέναν Χασάν, αλλά τον Κωνσταντίνο, για αυτό και πρέπει να φύγει.
Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν τον
δέχθηκε ούτε η νονά του, η οποία έσπασε
το πήλινο δοχείο, από το οποίο είχε πιει
νερό ο εξομώτης, φοβούμενη ότι θα
μολυνθεί.
Συντετριμμένος από το τρομερό ολίσθημά του και αισθανόμενος βαρύτατη τη συνείδησή του, αφού είχε προδώσει την χριστιανική του πίστη, αναχώρησε για τη Ρόδο.
Όταν απέστειλε στη μητέρα του χρήματα, εκείνη δεν τα δέχθηκε και όταν αποφάσισε να επισκεφθεί τη μητέρα του, φτάνοντας στο νησί ντυμένος με τουρκική αμφίεση, αντιμετώπισε την περιφρόνηση και την απόρριψη των συμπατριωτών του.
Όταν έφτασε στο πατρικό του σπίτι, η μητέρα του δεν τον δέχθηκε και μάλιστα μέσα από την κλειστή πόρτα στην έκκλησή του να του ανοίξει, εκείνη του απάντησε ότι δεν γέννησε κανέναν Χασάν, αλλά τον Κωνσταντίνο, για αυτό και πρέπει να φύγει.
 |
| Η συνοικία της Κιάφας στην Υδρα που γεννήθηκε ο Αγιος Νεομάρτυρας Κωνσταντίνος πο Υδραίος πηγή |
Συντετριμμένος από το τρομερό ολίσθημά του και αισθανόμενος βαρύτατη τη συνείδησή του, αφού είχε προδώσει την χριστιανική του πίστη, αναχώρησε για τη Ρόδο.
Οσα
χρήματα λάμβανε, τα μοίραζε στους
φτωχούς, ενώ έκλαιγε απαρηγόρητος για
την πνευματική συμφορά που τον είχε
βρει.
Μέσα από τη θλίψη και τις τύψεις
που τον βασάνιζαν, αποφάσισε να μετανοήσει,
να ομολογήσει τον Χριστό και να μαρτυρήσει
για την αγάπη και τη δόξα Του για αυτό
και στη Ρόδο αναζήτησε έναν πνευματικό,
στον οποίο εξομολογήθηκε το βαρύτατο
αμάρτημά του, ζητώντας συγχώρηση.
 |
| Ο Ιερός Ναός του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου στην συνοικία της Κιάφας στην ύδρα πηγή |
Ο
Κωνσταντίνος πέταξε την τουρκική του αμφίεση, αναχώρησε για την Κριμαία και από εκεί για την Κωνσταντινούπολη,
όπου Πατριάρχης ήτανε ο
μετέπειτα εθνομάρτυς Άγιος Γρηγόριος ο Ε΄.
Μόλις έφθασε στη Βασιλεύουσα, αναζήτησε έμπειρο πνευματικό, στον οποίο με συντετριμμένη καρδιά εξομολογήθηκε το βαρύτατο αμάρτημά του, ενώ αποκάλυψε και τον διακαή του πόθο να μαρτυρήσει για τον Χριστό.
Ο πνευματικός τον
παρουσίασε στον Πατριάρχη Γρηγόριο τον
Ε΄, ο οποίος αφού τον νουθέτησε πατρικά,
τον συμβούλεψε να μεταβεί στο Άγιον
Όρος για να ενισχυθεί πνευματικά και
να ζητήσει το έλεος του Θεού.
Παράλληλα τον απέτρεψε από την πραγματοποίηση του σκοπού του να παρουσιασθεί ενώπιον του Τούρκου ηγεμόνα Χασάν και να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, φοβούμενος ότι θα δειλιάσει μπροστά στις απειλές και τα βασανιστήρια.
Μόλις έφθασε στη Βασιλεύουσα, αναζήτησε έμπειρο πνευματικό, στον οποίο με συντετριμμένη καρδιά εξομολογήθηκε το βαρύτατο αμάρτημά του, ενώ αποκάλυψε και τον διακαή του πόθο να μαρτυρήσει για τον Χριστό.
 |
| Η Ωλένη του χεριού του Αγίου, φυλάσσεται στον Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Νεοχωρίου Ρόδου πηγή |
Παράλληλα τον απέτρεψε από την πραγματοποίηση του σκοπού του να παρουσιασθεί ενώπιον του Τούρκου ηγεμόνα Χασάν και να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, φοβούμενος ότι θα δειλιάσει μπροστά στις απειλές και τα βασανιστήρια.
Ακολουθώντας τις συμβουλές του
Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και έχοντας
μαζί του και μία συστατική του επιστολή,
έφτασε το 1799 στο Άγιον Όρος, στην Μονή Ιβήρων,
όπου έμεινε περίπου πέντε μήνες ασκούμενος
στην προσευχή και συνδέθηκε πνευματικά με τον
περίφημο παπα - Σέργιο της Σκήτης του
Τιμίου Προδρόμου.
Συνδέθηκε όμως πνευματικά και με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη (1749 - 1809), που τον ενίσχυσε πνευματικά και τον προετοίμασε για να υποστεί το μαρτύριο για την αγάπη του Χριστού.
 |
| Λείψανο του δεξιού βραχίονα του Αγίου που φυλάσσεται στην Μονή Προφήτου Ηλιού Ύδρας. πηγή |
Στη Μονή
Ιβήρων έλαβε το μοναχικό σχήμα και παρά
τις προτροπές των πατέρων της Μονής να
μονάσει εκεί ζητώντας
το έλεος και τη συγχώρηση του Θεού,
εκείνος επιζητούσε το μαρτύριο.
Έχοντας
βιώσει τη μετάνοια μέσα από την προσευχή
και την άσκηση και λαμβάνοντας τις ευχές
των πατέρων, αλλά και τις ευλογίες της
εφόρου και προστάτιδος της Μονής Ιβήρων,
Υπεραγίας Θεοτόκου Πορταϊτίσσης,
επέστρεψε τελικά στη Ρόδο ως μοναχός, αποφασισμένος
να ομολογήσει τον Κύριο ημών Ιησού
Χριστό.
 |
| Τοιχογραφία του Αγίου στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Πεντέλης. πηγή |
Ο Χασάν πήγε να τον συνετίσει,
προτείνοντάς του να βγάλει το ράσο και να βάλει λαμπρά
ρούχα, ενώ του υποσχέθηκε πολλά δώρα
και χρήματα.
Ο Κωνσταντίνος όμως ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, ενώ κάλεσε τον Χασάν να ασπασθεί και εκείνος τον Ιησού Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό.
Ο Κωνσταντίνος όμως ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, ενώ κάλεσε τον Χασάν να ασπασθεί και εκείνος τον Ιησού Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό.
Η ομολογία πίστης του Κωνσταντίνου
εξόργισε τον Χασάν και έδωσε εντολή να οδηγηθεί στη φυλακή
του «Ζιντανίου» μέσα στο Παλάτι των
Ιπποτών και μετά από τρεις ημέρες διέταξε να τον φέρουν ενώπιον του.
Η επιμονή του να ομολογεί τον Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό, να απορρίπτει τον Μωάμεθ ως ψευδοπροφήτη αλλά και η προτροπή του να γίνει χριστιανός ο πασάς για να μπορέσει να απολαύσει τη χαρά του Παραδείσου, εξαγρίωσε τον Χασάν σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Κωνσταντίνος υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια.
Τον έδειραν αλύπητα, του ξερίζωσαν
τις τρίχες της κεφαλής του, του ξέσκισαν
τις σάρκες με σιδερένια νύχια και του
έσπασαν τα σαγόνια με πέτρες, ενώ τον έφτυναν στο πρόσωπο και ειρωνεύονταν, λέγοντάς του: «Ας
έλθει ο Χριστός σου, να σε σώσει».
Μετά τον πήγαν στη φυλακή αλυσοδεμένο και την επόμενη ημέρα οδηγήθηκε στον πασά, που τον ρώτησε, εάν εξακολουθεί να πιστεύει στον Χριστό.
Η σταθερή ομολογία του Κωνσταντίνου εξόργισε τον Χασάν, που διέταξε να τον ραβδίσουν πεντακόσιες φορές στην πλάτη και τα πόδια.
Από τα βασανιστήρια του έπεσαν τα νύχια από τα πόδια του και κατόπιν, αιμόφυρτος και μισοπεθαμένος ρίχθηκε στη φυλακή και εκεί δέχθηκε την επίσκεψη του Ιησού Χριστού, που του θεράπευσε όλες τις πληγές και αποκατάστησε πλήρως την υγεία του.
Μετά από τρεις ημέρες οδηγήθηκε και πάλι στον Χασάν, ο οποίος όταν είδε οι πληγές στο σώμα του να είχαν πλήρως θεραπευθεί ταράχτηκε.
Η επιμονή του να ομολογεί τον Χριστό ως τον μόνο αληθινό Θεό, να απορρίπτει τον Μωάμεθ ως ψευδοπροφήτη αλλά και η προτροπή του να γίνει χριστιανός ο πασάς για να μπορέσει να απολαύσει τη χαρά του Παραδείσου, εξαγρίωσε τον Χασάν σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Κωνσταντίνος υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια.
 |
| Φορητή εικόνα του Αγίου φιλοτεχνημένη το 1852, βρίσκεται στον Ναό Αγίου Νικολάου Πατρών πηγή |
Μετά τον πήγαν στη φυλακή αλυσοδεμένο και την επόμενη ημέρα οδηγήθηκε στον πασά, που τον ρώτησε, εάν εξακολουθεί να πιστεύει στον Χριστό.
Η σταθερή ομολογία του Κωνσταντίνου εξόργισε τον Χασάν, που διέταξε να τον ραβδίσουν πεντακόσιες φορές στην πλάτη και τα πόδια.
Από τα βασανιστήρια του έπεσαν τα νύχια από τα πόδια του και κατόπιν, αιμόφυρτος και μισοπεθαμένος ρίχθηκε στη φυλακή και εκεί δέχθηκε την επίσκεψη του Ιησού Χριστού, που του θεράπευσε όλες τις πληγές και αποκατάστησε πλήρως την υγεία του.
Μετά από τρεις ημέρες οδηγήθηκε και πάλι στον Χασάν, ο οποίος όταν είδε οι πληγές στο σώμα του να είχαν πλήρως θεραπευθεί ταράχτηκε.
Εξαγριωμένος ο Χασάν, διέταξε και τον αλυσόδεσαν στο τιμωρητικό ξύλο, το λεγόμενο
«τουμπρούκι», που ήταν ένας κορμός
δένδρου με δύο τρύπες, όσο να χωρούν τα
πόδια του. Το νέο αυτό βασανιστήριο
υπέμενε ο νεαρός μάρτυς προσευχόμενος
στον Κύριο και έτσι μία νύχτα η σκοτεινή
φυλακή άστραψε από άκτιστο φως, τα δε
χέρια και τα πόδια του Κωνσταντίνου
ελευθερώθηκαν από τα δεσμά.
 |
| παλαιά φορητή εικόνα του Αγίου που βρίσκεται στο εκκλησιαστικό μουσείου της Μονής Ευαγγελισμού στη Σκιάθο πηγή |
Το ουράνιο αυτό φως έγινε αντιληπτό σε χριστιανούς αλλά και σε μουσουλμάνους,
οι δε φρουροί που βρίσκονταν έξω από τη
φυλακή νόμιζαν ότι έπιασε φωτιά και τρομοκρατήθηκαν.
Μεταξύ των φυλακισμένων που έζησαν την παρουσία του ακτίστου φωτός, ήταν και δύο ιερείς από το χωριό Σορωνή, αλλά και ένας χριστιανός από το χωριό Σιάννα, ονόματι Ιωάννης Πουλούφας, του οποίου ακόμη και τα εγγόνια διηγούνταν το θαυμαστό αυτό γεγονός.
Ο Χασάν έδωσε εντολή να αποσιωποιηθεί το γεγονός, ενώ διέταξε να συνεχιστούν τα βασανιστήρια και κάποια ημέρα που ο Κωνσταντίνος προσευχόταν, ένας ιμάμης σήκωσε το χέρι του για να τον χαστουκίσει και αμέσως το χέρι του έγινε κατάμαυρο, γεγονός που προκάλεσε τον τρόμο στους Τούρκους, που έκτοτε δεν ξανατόλμησαν να τον χτυπήσουν.
Ο Κωνσταντίνος έμεινε πέντε μήνες στην φυλακή, δεχόμενος αγόγγυστα κάθε ταλαιπωρία και προσευχόταν αδιάλειπτα στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, στο όνομα του Οποίου επιζητούσε να μαρτυρήσει.
Μόνο ένας ευλαβής χριστιανός τον
επισκεπτόταν και του έφερνε τη Θεία
Κοινωνία, με την οποία έπαιρνε θάρρος,
δύναμη και ελπίδα για τη συνέχιση του
αγώνα του.
Μεταξύ των φυλακισμένων που έζησαν την παρουσία του ακτίστου φωτός, ήταν και δύο ιερείς από το χωριό Σορωνή, αλλά και ένας χριστιανός από το χωριό Σιάννα, ονόματι Ιωάννης Πουλούφας, του οποίου ακόμη και τα εγγόνια διηγούνταν το θαυμαστό αυτό γεγονός.
Ο Χασάν έδωσε εντολή να αποσιωποιηθεί το γεγονός, ενώ διέταξε να συνεχιστούν τα βασανιστήρια και κάποια ημέρα που ο Κωνσταντίνος προσευχόταν, ένας ιμάμης σήκωσε το χέρι του για να τον χαστουκίσει και αμέσως το χέρι του έγινε κατάμαυρο, γεγονός που προκάλεσε τον τρόμο στους Τούρκους, που έκτοτε δεν ξανατόλμησαν να τον χτυπήσουν.
Ο Κωνσταντίνος έμεινε πέντε μήνες στην φυλακή, δεχόμενος αγόγγυστα κάθε ταλαιπωρία και προσευχόταν αδιάλειπτα στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, στο όνομα του Οποίου επιζητούσε να μαρτυρήσει.
 |
| Λιτάνευση της ιεράς εικόνας του Αγίου στην Υδρα πηγή |
Ο
Χασάν δίσταζε και φοβόταν να
θανατώσει τον Κωνσταντίνο, γιατί ο καπετάν
Γιώργης Βούλγαρης που ήταν συμπατριώτης
του Κωνσταντίνου, ήταν ναύαρχος στον
στόλο του και θα τον έστελνε να καταστείλει
την εξέγερση στην Αττάλεια.
Ο Χασάν έστειλε επιστολή στον καπετάν Γιώργη να ζητήσει τη γνώμη του για το τι να πράξει με τον Κωνσταντίνο και εκείνος του απάντησε να πράξει όπως νομίζει και θέλει.
Ο Χασάν προτού τον οδηγήσει στον τόπο της εκτέλεσης, τον κάλεσε τελευταία φορά και τον ρώτησε, εάν μετανοεί και εάν αποκηρύσσει όλα όσα ομολόγησε για τον Χριστό όμως ο Κωνσταντίνος ομολόγησε για άλλη μία φορά την αγάπη του στον Χριστό, του δήλωσε δε τη σταθερή του πρόθεση και επιθυμία να μαρτυρήσει για το όνομα και τη δόξα Του.
Αξιοσημείωτο είναι ότι
ο ίδιος ο Κύριος του αποκάλυψε ότι είχε
φθάσει ο καιρός που θα λάμβανε τον στέφανο της αγιότητος με τη
μαρτυρική του τελείωση.
Ο Κωνσταντίνος ζήτησε να κοινωνήσει για τελευταία φορά και τα ξημερώματα της 14ης Νοεμβρίου του 1800, μέρα εορτής του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, οδηγήθηκε στη θέση Μανδράκι της Ρόδου, σε ένα μεγάλο πλάτανο και απαγχονίστηκε, σε ηλικία τριάντα ετών.
Την ίδια νύχτα, ένας πολύ μεγάλος φωτεινός Σταυρός έλουσε το δένδρο του μαρτυρίου του Νεομάρτυρα και ένα χρόνο μετά ο πλάτανος αυτός καταστράφηκε από έναν δυνατό ανεμοστρόβιλο ενώ μετά από λίγο χρονικό διάστημα απεβίωσε από πολύ βαριά ασθένεια και ο Πασάς Χασάν.
Το σώμα του Αγίου
παρέλαβε ο Μητροπολίτης Ρόδου Αγάπιος
και το ενταφίασε με τιμές
πίσω από τον Ιερό Ναό των Εισοδίων
Θεοτόκου Νεοχωρίου της Ρόδου.
Το 1921 ανακαλύφθηκε η μαρμάρινη πλάκα που τοποθέτησε αργότερα ο συμπατριώτης του Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνος Καφάς και η οποία βρίσκεται σήμερα εντοιχισμένη στον δεξιό τοίχο του Ιερού Ναού.
Το 1803, τρία χρόνια μετά το μαρτύριο του Αγίου Κωνσταντίνου, πήγε στη Ρόδο η μητέρα του, Μαρίνα Δημαμά.
Ο Χασάν έστειλε επιστολή στον καπετάν Γιώργη να ζητήσει τη γνώμη του για το τι να πράξει με τον Κωνσταντίνο και εκείνος του απάντησε να πράξει όπως νομίζει και θέλει.
Ο Χασάν προτού τον οδηγήσει στον τόπο της εκτέλεσης, τον κάλεσε τελευταία φορά και τον ρώτησε, εάν μετανοεί και εάν αποκηρύσσει όλα όσα ομολόγησε για τον Χριστό όμως ο Κωνσταντίνος ομολόγησε για άλλη μία φορά την αγάπη του στον Χριστό, του δήλωσε δε τη σταθερή του πρόθεση και επιθυμία να μαρτυρήσει για το όνομα και τη δόξα Του.
 |
Οι Τούρκικες φύλακές στη Ρόδο που οι Τούρκοι
ονόμαζαν «Ζιντάνι», σήμερα είναι η αυλή
στο παλάτι των Ιπποτών της Ρόδου
|
Ο Κωνσταντίνος ζήτησε να κοινωνήσει για τελευταία φορά και τα ξημερώματα της 14ης Νοεμβρίου του 1800, μέρα εορτής του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου, οδηγήθηκε στη θέση Μανδράκι της Ρόδου, σε ένα μεγάλο πλάτανο και απαγχονίστηκε, σε ηλικία τριάντα ετών.
Την ίδια νύχτα, ένας πολύ μεγάλος φωτεινός Σταυρός έλουσε το δένδρο του μαρτυρίου του Νεομάρτυρα και ένα χρόνο μετά ο πλάτανος αυτός καταστράφηκε από έναν δυνατό ανεμοστρόβιλο ενώ μετά από λίγο χρονικό διάστημα απεβίωσε από πολύ βαριά ασθένεια και ο Πασάς Χασάν.
 |
Το εσωτερικό της Κόκκινης Πόρτας που όπως λέει η παράδοση,
στη μουριά κρεμάστηκε από τους Τούρκους ο πολιούχος της
Ρόδου, Κωνσταντίνος ο Υδραίος στις 14 Νοεμβρίου του 1800.
|
Το 1921 ανακαλύφθηκε η μαρμάρινη πλάκα που τοποθέτησε αργότερα ο συμπατριώτης του Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνος Καφάς και η οποία βρίσκεται σήμερα εντοιχισμένη στον δεξιό τοίχο του Ιερού Ναού.
Το 1803, τρία χρόνια μετά το μαρτύριο του Αγίου Κωνσταντίνου, πήγε στη Ρόδο η μητέρα του, Μαρίνα Δημαμά.
Αφού
έγινε η ανακομιδή των ιερών λειψάνων
του γιού της, τα μετέφερε στην Ύδρα και
τα τοποθέτησε στο Μοναστήρι της Παναγίας
Φανερωμένης, που είναι ο σημερινός
Ιερός Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως
Θεοτόκου της Ύδρας.
Στη Ρόδο
παρέμεινε η ωλένη της χειρός του Αγίου,
την οποία κράτησε για ευλογία ο εφημέριος
του Ιερού Ναού των Εισοδίων Θεοτόκου
Νεοχωρίου, π. Ιωάννης, σε
αργυρή λειψανοθήκη και λιτανεύεται με
την πρέπουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα
στις 14 Νοεμβρίου, κατά τον ετήσιο λαμπρό
εορτασμό της μνήμης του πολιούχου και
προστάτου της Ρόδου, Αγίου
Κωνσταντίνου του Υδραίου.
Η τιμή του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου στην γενέτειρά του ξεκίνησε από πολύ νωρίς.
Το 1815 ιστορήθηκε η πρώτη εικόνα του νεομάρτυρα που τοποθετήθηκε στον τρισυπόστατο Ενοριακό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ύδρας, που ανεγέρθηκε το 1815 από τον ιερέα π. Δημήτριο Μερκούρη και αφιερώθηκε στον Άγιο Δημήτριο, τον Άγιο Αντώνιο και τον Άγιο Κωνσταντίνο τον Υδραίο.
 |
Η μαρμάρινη αυτή πλάκα σκέπαζε τον τάφο του Νεομάρτυρα
και βρέθηκε το 1921 στις εργασίες επέκτασης της εκκλησίας
κάτω από τον στύλο της αγίας τράπεζας, όπου μεταφέρθηκε,
και σήμερα βρίσκεται στον δεξιό τοίχο του κυρίως ναού.
|
Η τιμή του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου στην γενέτειρά του ξεκίνησε από πολύ νωρίς.
Το 1815 ιστορήθηκε η πρώτη εικόνα του νεομάρτυρα που τοποθετήθηκε στον τρισυπόστατο Ενοριακό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ύδρας, που ανεγέρθηκε το 1815 από τον ιερέα π. Δημήτριο Μερκούρη και αφιερώθηκε στον Άγιο Δημήτριο, τον Άγιο Αντώνιο και τον Άγιο Κωνσταντίνο τον Υδραίο.
Το παρεκκλήσι αυτό ανεγέρθηκε από τη μοναχή Μακαρία, κατά κόσμον Μαρίνα Σαρκώση, πρώτη εξαδέλφη της μητέρας του Αγίου, και είναι.
Επίσης το ευρισκόμενο παραπλήσιος του Καθολικού της Μονής Γενεσίου Θεοτόκου Ζούρβας τρισυπόστατο πέτρινο παρεκκλήσιο τιμάται επ’ ονόματι του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, του Αγίου Νεκταρίου και του Αγίου Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων.
 |
| Η ευωδιάζουσα κνήμη του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου, δώρο του ναύαρχου Κουντουριώτη στην Ιερά Κοινοβιακή Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σκιάθου, στην οποία φυλάσσεται ώς σήμερα. |
Μέχρι το 1974 ο εορτασμός της μνήμης του πολιούχου και προστάτου Αγίου των Υδραίων τελούνταν στην Μονή Παναγίας Φανερωμένης Ύδρας, η οποία είναι ο επ’ ονόματι της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου σημερινός Ιερός Καθεδρικός Ναός του νησιού.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ανεγέρθηκε στην συνοικία της Κιάφας, όπου ο Άγιος γεννήθηκε, ο επ’ ονόματι του Αγίου Κωνσταντίνου του Υδραίου βασιλικού ρυθμού Ιερός Ναός που εγκαινιάσθηκε με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα στις 14 Νοεμβρίου 1974.
Έκτοτε στον Ιερό αυτό Ναό, ο οποίος κοσμείται με επιβλητικό μαρμάρινο κωδωνοστάσιο, φυλάσσεται η τιμία κάρα του πολιούχου Αγίου της Ύδρας και αποτελεί το επίκεντρο των κατ’ έτος λατρευτικών εκδηλώσεων προς τιμήν του.
Η μνήμη του τιμάται στις 14 Νοεμβρίου.
Απολυτίκιο
Αγίου Νεομάρτυρα
Κωνσταντίνου του Υδραίου