Φυλάσσεται
στο Μουσείο Μπενάκη σε λειψανοθήκη έργο
του χρυσοχόου Πανταζή Μαραγκόπουλου,
με δαπάνη της συντεχνίας των σαπουντζήδων.
Κατασκευάστηκε στην Σμύρνη το 1816 και
είναι δωρεά του Γεωργίου Zάκου (ΓΕ 23792).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).
Ο
Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στο χωριό
Πιτυός της βόρειας Χίου, ο πατέρας του
ονομαζόταν Παρασκευάς, και η μητέρα του
Αγγερού.
Σε ηλικία 18 μηνών, ορφανός από μητέρα, παραδόθηκε από τον πατέρα του να τον αναθρέψει η μητριά του. Σε παιδική ηλικία οι γονείς, παρέδωσαν τον Γεώργιο σε κάποιο λεπτουργό, Βισσετζή ονομαζόμενο, για να του μάθει την τέχνη του. Όταν κάποτε με το αφεντικό του ήλθε στα Ψαρά, για να φιλοτεχνήσουν το τέμπλο του ναού του Αγίου Νικολάου, ο Γεώργιος έφυγε με ορισμένους νέους στην Καβάλα. Εκεί συνελήφθη να κλέβει από έναν κήπο και παραδόθηκε στον κριτή. Για ν' αποφύγει την τιμωρία δέχτηκε τον Ισλαμισμό, περιτμήθηκε και ονομάστηκε Αχμέτ.
Σε ηλικία 10 χρονών, επέστρεψε στη Χίο κλαίγοντας και ομολογώντας τον Χριστό. Ο πατέρας του για να τον προφυλάξει τον μετέφερε σ' ένα κτήμα του στις Κυδωνιές.
Αργότερα,
22 χρονών, αρραβωνιάστηκε και ο αδελφός
της μνηστής του, επειδή είχε μαζί του
χρηματικές διαφορές, τον πρόδωσε στον
Τούρκο διοικητή, ότι ενώ έγινε Μουσουλμάνος
επανήλθε στον Χριστιανισμό. Βασανίστηκε
σκληρά και αφού μέσα στη φυλακή κοινώνησε
των αχράντων μυστηρίων, το πρωί της 26ης
Νοεμβρίου 1807 του έκοψαν - με μαρτυρικό
τρόπο - το κεφάλι λίγο - λίγο.
Έτσι έλαβε
το στεφάνι του μαρτυρίου, από τον αθλοθέτη
Χριστό.
Το
λείψανο του Αγίου πετάχτηκε σε ρεματιά
έξω από την πόλη σύμφωνα με μια εκδοχή
ή ρίχθηκε στη θάλασσα σύμφωνα με άλλη.
Οι χριστιανοί το περισυνέλεξαν και το
πήγαν στο ερημονήσι Νησοπούλα, που
βρίσκεται έξω από το Αϊβαλί, όπου και
το ενταφίασαν. Μετά από χρόνια έγινε η
ανακομιδή του ιερού λειψάνου και το
τοποθέτησαν σε ναό, που ανεγέρθηκε προς
τιμήν του Αγίου, στον τόπο του μαρτυρίου
του.
Μέχρι τη Μικρασιατική καταστροφή
του 1922 τελούνταν στις Κυδωνιές μεγάλη
πανήγυρις προς τιμήν του Αγίου, που
είναι ο πολιούχος και προστάτης άγιος
των απανταχού της Γης Κυδωνιατών.
Η
μνήμη του τιμάται στις 26 Νοεμβρίου.