Φυλάσσεται
στον ιερό Ναό της Παναγίας στα Πυργαδίκια Χαλκιδικής.
 |
| Λεπτομέρεια της εικόνας |
Η
εικόνα αυτή ρίχτηκε από τα κάστρα της
Κωνσταντινούπολης στη θάλασσα για να
σωθεί από τους εικονομάχους της εποχής
εκείνης ενώ πολλοί είναι αυτοί που
ισχυρίζονται ότι η εικόνα αυτή είναι
έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.
Αφού
λοιπόν ταξίδεψε για πολύ καιρό στην
Θάλασσα (εξ ου και το όνομα Καστρέλλα)
τα κύματα την έφεραν κοντά στις ακτές
της Αφθόνης.
Κάποιος βαρκάρης από την Αφθόνη έβλεπε στον ύπνο του μια μελαχρινή γυναίκα που κολυμπούσε και ζητούσε βοήθεια, ο αγαθός Βαρκάρης ξύπνησε και άρχισε να ψάχνει με την βάρκα του, κωπηλατώντας για πολλές ώρες, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Το όνειρο επαναλήφθηκε
για πολλές νύχτες έως ότου ο βαρκάρης
καταφέρνει να εντοπίσει την εικόνα της
Παναγίας στη θάλασσα και βλέποντας την,
αναγνωρίζει στο πρόσωπο της την κοπέλα
που στο όνειρο του ζητούσε βοήθεια.
Την έφερε στο χωριό και οι κάτοικοι θεώρησαν το γεγονός αυτό θείο δώρο. Την μετέφεραν στην εκκλησία του χωριού, όπου έγινε κατανυκτική παράκληση και δοξολογία ενώ από την επόμενη κιόλας μέρα άρχισαν να συγκεντρώνουν χρήματα για να κτισθεί μια Μονή, η Μονή της Παναγίας Καστρέλλας.
Κάποιος βαρκάρης από την Αφθόνη έβλεπε στον ύπνο του μια μελαχρινή γυναίκα που κολυμπούσε και ζητούσε βοήθεια, ο αγαθός Βαρκάρης ξύπνησε και άρχισε να ψάχνει με την βάρκα του, κωπηλατώντας για πολλές ώρες, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
 |
| Λεπτομέρεια της εικόνας |
Την έφερε στο χωριό και οι κάτοικοι θεώρησαν το γεγονός αυτό θείο δώρο. Την μετέφεραν στην εκκλησία του χωριού, όπου έγινε κατανυκτική παράκληση και δοξολογία ενώ από την επόμενη κιόλας μέρα άρχισαν να συγκεντρώνουν χρήματα για να κτισθεί μια Μονή, η Μονή της Παναγίας Καστρέλλας.
Η εποχή εκείνη για την Κωνσταντινούπολη
και το Βυζάντιο ήταν εποχή ταραχών και
εμφύλιων διαμαχών, γι” αυτό και το νησί
Μαρμαράς όπου βρίσκονταν και η Αφθόνη,
απετέλεσε τόπο εξορίας πολλών επιφανών
της εποχής εκείνης. Πατριάρχες, άνθρωποι
των γραμμάτων, δάσκαλοι, συγγραφείς
ακόμη και η αυτοκράτειρα Θεοφανώ σύζυγος
του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά η οποία και
τον σκότωσε το 968 και βρέθηκε εξόριστη στην
Προικόνησο.
Η πίστη όλων των Αφθονιατών, στη χάρη της
Παναγίας ήταν πολύ μεγάλη για αυτό και
το μοναστήρι το επισκεπτόταν πλήθος
κόσμου, κυρίως στη γιορτή στις 8
Σεπτεμβρίου.
Οι ναυτικοί από την Αφθόνη που ήταν πάρα πολλοί, προγραμμάτιζαν τα ταξίδια τους έτσι ώστε στις 8 Σεπτεμβρίου να είναι όλοι στο Πανηγύρι της Παναγίας.
 |
| Τα Πυργαδίκια Χαλκιδικής |
Οι ναυτικοί από την Αφθόνη που ήταν πάρα πολλοί, προγραμμάτιζαν τα ταξίδια τους έτσι ώστε στις 8 Σεπτεμβρίου να είναι όλοι στο Πανηγύρι της Παναγίας.
Το
1922 με την Μικρασιατική καταστροφή όταν
οι Αφθονιάτες εκδιώχθηκαν από τον τόπο
τους, η εικόνα της Παναγίας ήταν το πρώτο
πράγμα που πήραν μαζί τους.
Ο αυστηρός περιορισμός που υπήρχε από τους υπεύθυνους για την ποσότητα των πραγμάτων που μπορούσαν να πάρουν στο καράβι POLAND που θα τους μετέφερε, δεν τους άγγιξε καθόλου, ήταν τόσο μεγάλη η πίστη τους στην εικόνα αυτή που θα ήταν ίσως το μοναδικό πράγμα που θα έπαιρναν μαζί τους αν τους επιτρέπονταν να πάρουν μόνο ένα.
Ο αυστηρός περιορισμός που υπήρχε από τους υπεύθυνους για την ποσότητα των πραγμάτων που μπορούσαν να πάρουν στο καράβι POLAND που θα τους μετέφερε, δεν τους άγγιξε καθόλου, ήταν τόσο μεγάλη η πίστη τους στην εικόνα αυτή που θα ήταν ίσως το μοναδικό πράγμα που θα έπαιρναν μαζί τους αν τους επιτρέπονταν να πάρουν μόνο ένα.
 |
| Η κοινότητα της Αφθόνης (τουρκ. Asmali) βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της νήσου του Μαρμαρά |
Όταν ήρθαν στα
Πυργαδίκια, η κατασκευή της εκκλησίας
ήταν το πρώτο μέλημά τους.
Υπεύθυνος για την ανέγερση του Ναού ήταν ο αείμνηστος παπα - Θανάσης Παπαγεωργίου (πρώτος εφημέριος των Πυργαδικίων) με συνεργάτες του την εκκλησιαστική επιτροπή που αποτελούνταν από τους: Αλέξανδρο Ευγενίδη, Τομόθεο Λιόλιο, Θρασύβουλο Διαμαντή, Ιωάννη Πολυζώνη, Αναστάσιο Λαζαρίδη, Βασίλειο Κονακάρη και Ανδρόνικο Πετρίδη.
Μαζί λοιπόν με το κοινοτικό συμβούλιο που αποτελούνταν από τους Γαβριήλ Πετρίδη, Αθανάσιο Καρανάσο, Σάββα Βαλασάκη και Κυριάκο Δροσινάκη, έστειλαν επιστολή στους Αφθονιάτες που ζούσαν στην Αμερική και ζήτησαν οικονομική βοήθεια.
Οι πατριώτες, από το Λος – Άντζελες, ανταποκρίθηκαν και έστειλαν τη βοήθεια αυτή το 1934 ενώ προσθέτοντας και τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει με έρανο καθώς και με κάποιο ποσό που έδωσε το κοινοτικό ταμείο, ξεκίνησαν οι εργασίες.
Ο πόλεμος του 1940 δυσκόλεψε πάρα πολύ την εξέλιξη των εργασιών, όμως η μεγάλη πίστη στη Παναγιά τους έδωσε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν έτσι ώστε στις 20 Φεβρουαρίου του 1941 να γίνει η πρώτη λειτουργία που συνοδεύτηκε με λιτανεία στους δρόμους του χωριού.
Τον Απρίλιο του 1947 λόγω εμφυλίου, οι Αφθονιάτες εκκενώνουν το χωριό τους και διασκορπίζονταν στα γύρω χωριά για λόγους ασφαλείας, ακολουθώντας κρατική εντολή., όμως επιστρέφουν το 1949 και βρίσκουν πολλές καταστροφές από φωτιά σε σπίτια αλλά και στην εκκλησία.
Η άθλια οικονομική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει να αποκαταστήσουν τις ζημιές, έτσι απευθύνονται και πάλι στους Αφθονιάτες της Αμερικής και συγκεκριμένα στην κ. Βασιλική Κουμπουλέση για βοήθεια και πράγματι με δική της πρωτοβουλία έγινε έρανος και προσθέτοντας και τη δική της δωρεά κατάφερε να συγκεντρώσει ένα σεβαστό ποσό.
Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο στόχος η εικόνα της Παναγίας ταξίδεψε αεροπορικώς στην Αμερική και συγκεκριμένα στο Χόλιγουντ, όπου υπήρχαν πολλοί Αφθονιάτες. Με τα χρήματα αυτά, τη βοήθεια από την Αμερική, αγοράστηκε το τέμπλο από μια Ρωσική σκήτη του Αγίου Όρους, την Γουρονοσκήτη η Θιβαίς.
Το 1951 η ίδια η Βασιλική Κουμπουλέση με την κόρη τους φέρνουν στα Πυργαδίκια την εικόνα από την Αμερική και στις 2 Αυγούστου του 1953 γίνονται τα επίσημα εγκαίνια του ναού.
Πολλοί είναι οι πιστοί που έρχονται για να την προσκυνήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους αλλά κυρίως την ημέρα της εορτή της στις 8 Σεπτεμβρίου.
Οι πατριώτες, από το Λος – Άντζελες, ανταποκρίθηκαν και έστειλαν τη βοήθεια αυτή το 1934 ενώ προσθέτοντας και τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει με έρανο καθώς και με κάποιο ποσό που έδωσε το κοινοτικό ταμείο, ξεκίνησαν οι εργασίες.
Ο πόλεμος του 1940 δυσκόλεψε πάρα πολύ την εξέλιξη των εργασιών, όμως η μεγάλη πίστη στη Παναγιά τους έδωσε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν έτσι ώστε στις 20 Φεβρουαρίου του 1941 να γίνει η πρώτη λειτουργία που συνοδεύτηκε με λιτανεία στους δρόμους του χωριού.
Τον Απρίλιο του 1947 λόγω εμφυλίου, οι Αφθονιάτες εκκενώνουν το χωριό τους και διασκορπίζονταν στα γύρω χωριά για λόγους ασφαλείας, ακολουθώντας κρατική εντολή., όμως επιστρέφουν το 1949 και βρίσκουν πολλές καταστροφές από φωτιά σε σπίτια αλλά και στην εκκλησία.
Η άθλια οικονομική τους κατάσταση δεν τους επιτρέπει να αποκαταστήσουν τις ζημιές, έτσι απευθύνονται και πάλι στους Αφθονιάτες της Αμερικής και συγκεκριμένα στην κ. Βασιλική Κουμπουλέση για βοήθεια και πράγματι με δική της πρωτοβουλία έγινε έρανος και προσθέτοντας και τη δική της δωρεά κατάφερε να συγκεντρώσει ένα σεβαστό ποσό.
Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο στόχος η εικόνα της Παναγίας ταξίδεψε αεροπορικώς στην Αμερική και συγκεκριμένα στο Χόλιγουντ, όπου υπήρχαν πολλοί Αφθονιάτες. Με τα χρήματα αυτά, τη βοήθεια από την Αμερική, αγοράστηκε το τέμπλο από μια Ρωσική σκήτη του Αγίου Όρους, την Γουρονοσκήτη η Θιβαίς.
Το 1951 η ίδια η Βασιλική Κουμπουλέση με την κόρη τους φέρνουν στα Πυργαδίκια την εικόνα από την Αμερική και στις 2 Αυγούστου του 1953 γίνονται τα επίσημα εγκαίνια του ναού.
Πολλοί είναι οι πιστοί που έρχονται για να την προσκυνήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους αλλά κυρίως την ημέρα της εορτή της στις 8 Σεπτεμβρίου.