Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΟΣ.

πηγή

Φυλάσσεται στην ιστορική Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Σύγχρονη φορητή εικόνα του Αγίου Φιλάρετου
πηγή

Ο Άγιος Φιλάρετος ήταν υπόδειγμα κάθε αρετής και της αγαθοεργίας, έζησε στους χρόνους του Κωνσταντίνου ΣΤ΄ και της μητέρας αυτού Ειρήνης της Αττικής (780 – 797 ).

Γεννήθηκε λίγο μετά το 700, στο χωριό Αμνία (ή Αμνεία) της Γάγγρας (Παφλαγονία) από ευσεβείς γονείς, τον Γεώργιο και την Άννα ενώ παντρεύτηκε την Θεοσεβώ και απόκτησε τρία παιδιά, ένα γιο, τον Ιωάννη, και δύο κόρες, που την πρώτη έλεγαν Υπατία και τη δεύτερη Ευανθία.

Ο Φιλάρετος ήταν γεωργός και από τα εισοδήματα του, πλουσιοπάροχα μοίραζε ελεημοσύνη στους φτωχούς, πεινασμένο έβρισκε; τον χόρταινε, γυμνό; τον έντυνε, χήρα και ορφανό; βοηθούσε και παρηγορούσε.

Ο Φιλάρετος όμως κάποτε κατάντησε πολύ φτωχός, τα κτήματα του τα άρπαξαν οι γείτονες του, ο βίος του διασκορπίστηκε και όλα αυτά τα υπέμεινε χωρίς να λυπηθεί ή να βλαστημήσει ενώ στο τέλος του έμειναν μόνο τα μελίσσια του, 250 κυψέλες.

Όμως όταν ερχόταν προς αυτόν κάποιος φτωχός, μη έχοντας τι άλλο να του δώσει, τον έπαιρνε, πήγαινε στα μελίσσια, τρυγούσε μια κυψέλη και έδινε το μέλι στο φτωχό για να χορτάσει, έτσι όμως είτε ήταν καιρός να τρυγήσει είτε όχι, εξάλειψε όλα τα μελίσσια του.

Η Κοίμηση του αγίου Φιλάρετου.  
Μικρογραφία τού 985 στό Μηνολόγιο του Βασίλειου Β '. 
Σήμερα βρίσκεται στήν Βιβλιοθήκη του Βατικανού. 
πηγή

Ο Θεός που είδε την πίστη του οικονόμησε με την πρόνοια Του, ώστε ο Κωνσταντίνος ΣΤ', ο γιος της βασίλισσας Ειρήνης, να πάρει για γυναίκα του την εγγονή του Αγίου, Μαρία, επειδή ήταν πολύ ωραία στην ψυχή και στο σώμα.

Τους γάμους τέλεσε ο Άγιος Ταράσιος τον Νοέμβριο του 788, που ήταν τότε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, τον δε Φιλάρετο, ο Αυτοκράτορας τον τίμησε με το αξίωμα του υπάτου (έπαρχος), έτσι έγινε κάτοχος πολλού πλούτου, που τον διαμοίραζε ακόμα πιο άφθονα στους φτωχούς.

Λίγο πριν πεθάνει, το 792, κάλεσε τους συγγενείς του και είπε τα εξής: «Παιδιά μου, μη ξεχνάτε ποτέ τη φιλοξενία, μη επιθυμείτε τα ξένα πράγματα, μη λείπετε ποτέ από τις ακολουθίες και λειτουργίες της Εκκλησίας, και γενικά όπως έζησα εγώ έτσι να ζείτε και εσείς». Και αυτά αφού είπε, ξεψύχησε με τη φράση: «γενηθήτω τὸ θέλημά σου».

Το 821 - 822 ο μοναχός Νικήτας από την Άμνια της Παφλαγονίας, ο οποίος ήταν εξόριστος στην Καρυούπολη της Μάνης για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας που πιθανόν είχαν να κάνουν με την αναγκαστική μετοίκηση αρμενικής καταγωγής πληθυσμών στην Πελοπόννησο από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Α΄, συγγράφει τον Bίο του παππού του αγίου Φιλαρέτου του Ελεήμονος

Ο Άγιος Φιλάρετος είναι ο προστάτης της Μελισσοκομίας και η μνήμη του τιμάται στις 1 Δεκεμβρίου.

πηγή , πηγή