Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ ή ΚΡΗΤΟΣ.

Φυλάσσεται στην Ιερά Μονή του Αγίου Αθανασίου στην Ομβριακή της Δομοκού.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

 

Ο όσιος Ιωάννης ο Ερημίτης 
και οι συν αυτώ 98 Θεοφόροι Πατέρες 
πηγή

Ο όσιος Ιωάννης ο Ερημίτης και οι συν αυτώ 98 Θεοφόροι Πατέρες κατάγονταν από διάφορα μέρη της λεκάνης της Μεσογείου και ασκήτευαν στην Κρήτη, τον κυριότερο και σπουδαιότερο από αυτούς τον έλεγαν Ιωάννη και γιορτάζεται τοπικά στην Κρήτη. 

Οι 99 αυτοί Άγιοι, κοιμήθηκαν όλοι μαζί την ίδια ημέρα, την 6ην Οκτωβρίου του 1632, ο Άγιος Ιωάννης τελείωσε την παρούσα ζωή με έναν βίαιο τρόπο αφού φονεύθηκε από κάποιον κυνηγό που τον πέρασε για θήραμα.

Οι υπόλοιποι 98, κατά την παλαιά τοπική παράδοση κοιμήθηκαν ειρηνικά, ο ένας μετά τον άλλο, άλλος ακουμπισμένος στην ράβδο του, άλλος γονατιστός, άλλος όρθιος καθώς προσεύχονταν από ώρας τρίτης της ημέρας έως ώρας εβδόμης.

Η κατασκευή της λειψανοθήκης έγινε προ του 1824 και περιέχει τεμάχιο λειψάνου από την τίμια κάρα του Οσίου Ιωάννου του Ερημίτου, πρόκειται περί ασημένιας λειψανοθήκες σε σχήμα περίκεντρο ναού μετά τρούλου και στην εμπρόσθια κάθετη πλευρά εικονίζεται μέσα σε πλαίσιο η μορφή του Αγίου Ιωάννου του ερημίτη.

Περιμετρικά του Αγίου αναπτύσσεται ανάγλυφος διάκοσμος που αποτελείται από βλαστούς, ανθέμια και μικρά σεραφείμ στις τέσσερις γωνιές ενώ οι υπόλοιπες πλευρές της λειψανοθήκης είναι διακοσμημένες με ανάγλυφες κόγχες και περίτεχνους διάκοσμους με πτηνά και βλαστούς. 

Εσωτερικά του κιβωτίου υπάρχει κυκλικό άνοιγμα που καλύπτεται με ανακλινόμενο έλασμα πάνω στο οποίο υπάρχει ανάγλυφο εξαπτέρυγο που όταν ανοιχτεί φανερώνεται το τμήμα της κάρας του Οσίου Ιωάννου.

Περιμετρικά του λειψάνου Υπάρχει εγχάρακτη πολύστιχοι επιγραφή που μας παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την απόκτηση της λειψανοθήκης το λείψανο που φέρει αλλά και τον ηγούμενο της εποχής που αποκτήθηκε ενώ για τον τρόπο που περιήλθε στην ιδιοκτησία της μονής, η Κάρα του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτου, αναφέρονται στο βιβλίο Χρονικά της επαρχίας Δομοκού, του Λέων Δ. Γαλλή, τα εξής: "Ένας από τους τελευταίους Μοναχούς και ηγούμενος της ιεράς μονής υπήρξε ο π. Αρσένιος, άνθρωπος του σχολαρχείου εκείνης της εποχής και πολύ ενεργητικός, που η καταγωγή του ήταν από το Πουρνάρι Δομοκο, κατά κόσμο Απόστολος Παπατριανταφύλλου. 

H Iερά Μονή Αγίου Αθανασίου Ομβριακής

Αυτός λοιπόν ο ηγούμενος πληροφορήθηκε ότι με την απελευθέρωση της Κρήτης ο Σουλτάνος πήρε πολλά λάφυρα μαζί του και μαζί μ'αυτά και την Κάρα του Ιωάννη του Ερημίτη. Κατά την αναχωρησή του ο Σουλτάνος πέρασε από το δρόμο Λαμία - Δομοκό.

Ο π. Αρσένιος αφού έψησε μερικά αρνιά βγήκε στο δρόμο από όπου θα περνούσε ο Σουλτάνος και στη θέση Καλαματαίικα του παράθεσε τραπέζι και του έκανε μεγάλη υποδοχή ενώ του ζήτησε την Κάρα του Αγίου και αφού πλήρωσε ένα σημαντικό ποσό, την αγόρασε.

Έφτιαξαν δε και ένα φιρμάνι, δηλαδή συμβόλαιο αγοράς, και έκτοτε η Κάρα του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη παραμένει στο μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου Ομβριακής, όμως το 1935 το έμαθαν οι Κρήτες και ήρθαν στην Ομβριακή να πάρουν τη κάρα και 0ι Ομβριακίτες ομολογούν ότι πρώτη φορά είδαν Κρητικούς με την ντόπια ενδυμασία τους και τους άρεσε πολύ.

Ο π. Αρσένιος αντέδρασε στους Κρητικούς και δεν έδινε την Κάρα του Αγίου Ιωάννου και οι Κρητικοί διαμαρτυρηθήκαν στην αστυνομία, Ο αστυνόμος διάβασε το φιρμάνι και έπεισε τους κρητικούς ότι η κάρα αγοράστηκε και ανήκει πλέον στο Μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου Ομβριακής. Αυτό το φιρμάνι δεν υπάρχει σήμερα λόγω της μεγάλης καταστροφής που υπέστη το Μοναστήρι από το σεισμό του 1954".

Η ακολουθία του Γ. Βελημά, έκδοση του 1782.

Πηγή άντλησης πληροφοριών γιά τό πρόσωπο καί τή δράση του αγίου Ιωάννου του Ερημίτη ειναι η ακολουθία του, πού 1η φορά, εκδόθηκε στή Βενετία το 1782, με επιμέλεια του Γεωργίου Βελημά και επανεκδόθηκε το 1787, μέ δαπάνη του ιερομονάχου Ιωάσαφ Καπετανάκη - Γαβαλά, προηγουμένου της Ι. Μονής Γουβερνέτου.

Στην έκδοση, του 1787, προστέθηκε και η απόφαση του Πατριάρχη Κυρίλλου Λούκαρη, που καθόριζε τον εορτασμό των Αγίων Πατέρων στις 7 Οκτωβρίου.

Το όνομα του Αγίου έβγαλε από τη λήθη ο μακαριστός μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, όταν σε μία από τις πρώτες περιοδείες του βρέθηκε στην Ομβριακή και ανακάλυψε από τις επιγραφές ότι η τιμία κάρα ανήκει στον Άγιο Ιωάννη του ερημίτη και όχι στον Άγιο Αθανάσιο που πίστευαν ως τότε. 

Την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου του 2000 τελέστηκε για πρώτη φορά πανηγυρική αρχιερατική Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη του Αγίου Ιωάννου και περιφορά της τιμίας κάρας στους δρόμους της Ομβριακής με τη συμμετοχή των ιερέων της περιοχής των επισήμων του νόμου και πλήθος πιστών και έκτοτε κάθε χρόνο στις 6 Οκτωβρίου τελείται πανηγυρική Θεία Λειτουργία και Περιφορά της τιμίας κάρας. 

Η Εκκλησία μας τους τιμά στις 7 Οκτωβρίου αφού την 6ην του αυτού μηνός εορτάζει την μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Θωμά.