Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΑΛΙΑΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΗΘΥΜΝΗΣ.

πηγή

Φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Λειμώνος, στην Λέσβο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Άγιος Ιγνάτιος ο Αγαλλιανός, Αρχιεπίσκοπος Μηθύμνης, 

Είναι η πρώτη και παλαιότερη εικόνα του Αγίου Ιγνατίου, 

που φιλοτεχνήθηκε πιθανόν κατά τη διάρκεια της ζωής του, 

όπως φαίνεται από το ότι δεν καταγράφεται το όνομα του 

αγίου, αλλά μόνο η επιγραφή «ο κτύτωρ»

Ο Άγιος Ιγνάτιος, γεννήθηκε το 1492 στο χωριό Φάραγγα της Μυτιλήνης που δεν υπάρχει σήμερα, και επονομαζόταν Αγαλιανός της μεγάλης οικογένειας των Αγαλιανών με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. 

Ο πατέρας του ονομαζόταν Εμμανουήλ και ο παππούς του Γεώργιος ενώ ήτανε και δύο ιερείς της τότε Μητρόπολης Μηθύμνης και μάλιστα οφφιούχοι.

Ο Ιωάννης (το βαπτιστικό του όνομα), σε νεαρή ηλικία παντρεύτηκε την Μαρία, απέκτησε παιδιά και αργότερα έγινε κι αυτός Ιερέας στα Φάραγγα, πήρε μάλιστα και το οφφίκιο του Σακελιώνος.

Μετά τον θάνατο της γυναίκας του και των παιδιών του από μία μεγάλη και θανατηφόρα επιδημική αρρώστια που έπληξε την Λέσβο και σώθηκε μόνο ένα παιδί του, ο Μεθόδιος που αργότερα έγινε και αυτός μοναχός, αποσύρθηκε στο μικρό ξωκκλήσι του Ταξιάρχη του Λειμώνα. 

Αυτό βρισκόταν μέσα σε κτήμα που ανήκε στον πατέρα του, ασχολούμενος με μελέτη, προσευχή και την καλλιέργεια του πατρικού κτήματος και με προσωπική του δαπάνη επισκεύασε το ερειπωμένο και παλιό Μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας που και αυτό βρισκόταν σε έκταση που ανήκε στην οικογένειά του.

Άγιος Ιγνάτιος ο Αγαλιανός, Αρχιεπίσκοπος Μηθύμνης,
 Λιθογραφία του 1858.

Επίσης ίδρυσε και το Μοναστήρι του Λειμώνος, επάνω στα ερείπια του μικρού ξωκκλησίου του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ χτίζοντας ένα λαμπρό και μεγάλο Ναό, απαραίτητο για τους πολλούς Μοναχούς που είχαν μαζευτεί εκεί, αλλά και των πολλών προσκυνητών που ερχότανε στο Μοναστήρι.

Tο Mάρτιο του 1530 ο Ιγνάτιος συνέταξε τη Διαθήκη του, που σώζεται σήμερα σε δύο χειρόγραφα της μονής και που συμπληρωμένη από τρεις ακόμη μεταγενέστερες επιστολές του αγίου προς την ηγουμένη και τις μοναχές της Mονής Mυρσινιωτίσσης, απετέλεσε κατ’ ουσίαν το Τυπικό, βάσει του οποίου λειτούργησαν οι δύο μονές, τις οποίες ίδρυσε ο άγιος.

Για να διασώσει το Μοναστήρι από τις αρπακτικές διαθέσεις των Τούρκων, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εκδοθεί μία Πατριαρχικὴ Πράξη, το 1530, αλλά και διατάγματα τής Τουρκικής Κυβέρνησης (φιρμάνια), με τα οποία κατοχύρωσε και προστάτεψε τελικά την Μοναστηριακή περιουσία.

Η Μονή Λειμώνος

Μετά από την αποπεράτωση του Μοναστηριού, διετέλεσε μόνο τέσσερα χρόνια ως Ηγούμενος, από το 1526 έως το 1530 και τον επόμενο χρόνο, το 1531, ενώ βρισκότανε στην Κωνσταντινούπολη τον εξέλεξαν Μητροπολίτη Μηθύμνης, αναγνωρίζοντας «την λαμπροτάτην καὶ ισάγγελον πολιτείαν αυτού». 

Όταν ανέλαβε τα επισκοπικά του καθήκοντα, αποφασισμένος να δώσει όλες τις δυνάμεις του γιά την διοίκηση της Εκκλησίας, παρέδωσε την φροντίδα του Μοναστηριού στον γιό του, Μοναχό Μεθόδιο.

Ως Μητροπολίτης υπήρξε ο πατέρας, ο διδάσκαλος και ο σύμβουλος για όλους τους ανθρώπους, στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας ενώ ίδρυσε και τη περίφημη «Λειμωνιάδα Σχολή», όπου λειτουργούσαν σχολεία για να διατηρείται η ελληνική γλώσσα και η ιστορία τους Γένους, διδάσκοντας ο ίδιος, καθώς και άλλοι σοφοί διδάσκαλοι όπως ο γιός του Μεθόδιος, ο σοφός Παχώμιος Ρουσάνος, ο Βενιαμίν ο Λέσβιος κ.α.

Το κελί του αγίου Ιγνατίου στη Μονή Λειμώνος
πηγή

Στα τέλη του 1563, παραιτήθηκε από μητροπολίτης Καλλονής και αφοσιώθηκε ως απλός Μοναχός στις Μονές που ίδρυσε,  μέχρι που κοιμήθηκε οσιακά στις 14 Οκτωβρίου του 1566 και τον ενταφίασαν με βαθιά θλίψη αλλά με πολύ μεγάλες τιμές οι Χριστιανοί κάτοικοι όλων των γύρω χωριών, στο ιερό του Καθολικού της Μονής της Μυρσινιώτισσας.

Έπειτα από εννέα χρόνια από την κοίμηση του αγίου Ιγνατίου, επισκέφθηκε την Λέσβο ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σίλβεστρος, φίλος του Αγίου. 

Παρά τις εντολές πού είχε δώσει ο Άγιος να μην ανοιχτεί ο τάφος του, ο Σίλβεστρος επέμενε να κάνει Ανακομιδή των Λειψάνων και όταν τελικά, άνοιξαν τον τάφο του Ιγνατίου, είδαν να βγαίνει μύρο και άρωμα από μέσα όπως και από τα οστά του, ένα ακόμα σημείο της αγιότητάς του ενώ τα λείψανα του Αγίου Ιγνατίου, επιτέλεσαν και επιτελούν πολλά Θαύματα.

Η μνήμη του τιμάται στις 14 Οκτωβρίου.