ΑΠΟΤΜΗΜΑ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΒΛΑΣΙΟΥ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΕΒΑΣΤΕΙΑΣ.

πηγή

Φυλάσσεται στο Θησαυροφυλάκειο της Βασιλικής του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι της Ιταλίας.

'Αγιος Ιερομάρτυρας Βλάσιος.

Τοιχογραφία τού 1546 στο Παεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου

τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα,  Αγίου Όρους

Έργο του Θεοφάνους τού Κρητός και τού Συμεών

Γεννήθηκε και έζησε στις αρχές του 4ου αιώνα στον  Πόντο της Μικράς Ασίας, την περίοδο της βασιλείας του αυτοκράτορος Λικινίου και σπούδασε ιατρική, που πρόσφερε  αφιλοκερδώς. 

Παράλληλα μελετούσε με ζήλο την Αγία Γραφή, τα συγγράμματα των Αποστολικών Πατέρων και των Χριστιανών Απολογητών, γεγονός που τον ανέδειξε σε μέγα διδάσκαλο του χριστιανισμού, τόσο που εκλέχθηκε επίσκοπος της Σεβάστειας της Καππαδοκίας της Μικράς Ασίας, ύστερα από την επίμονη απαίτηση του λαού της περιοχής.

Ανέπτυξε πλούσια πνευματική δράση στην επισκοπή του όμως επιζητώντας περισσότερη ησυχία και άσκηση, πήγε στο Άργαιον Όρος και εγκαταστάθηκε μέσα σε ένα σπήλαιο όπου προσευχόταν αδιάλειπτα φθάνοντας σε τέτοιο ύψος αγιότητος και αρετής που πλήθος κόσμου τον επισκεπτόταν ζητώντας την ευλογία του, ακόμη και άγρια ζώα της περιοχής προσέρχονταν κοντά του και δεν αποχωρούσαν, εάν δεν τα ευλογούσε.

Την εποχή αυτή ο ειδωλολάτρης ηγεμόνας Αγρικόλας ζήτησε από κυνηγούς να κυνηγήσουν σαρκοφάγα ζώα για να χρησιμοποιηθούν στις θηριομαχίες για την καταβρόχθιση των χριστιανών και όταν αυτοί έφτασαν στο Άργαιον Όρος, πέρασαν από το σπήλαιο του Αγίου, και έκπληκτοι αντίκρισαν άγρια ζώα να είναι συγκεντρωμένα δίπλα του, έτσι επέστρεψαν στην πόλη και ενημέρωσαν τον Αγρικόλα.

Άγιος Ιερομάρτυς Βλάσιος. 

Τοιχογραφία τού 1547 στην Ιερά  

Μονή  Διονυσίου Αγίου Όρους

έργο τού Τζώρτζη (Ζώρζη) Φουκά

Ο Αγρικόλας διέταξε να συλληφθούν όσοι βρίσκονταν εκεί, όταν έφτασαν οι στρατιώτες στο σπήλαιο, βρήκαν τον άγιο να προσεύχεται και τον διέταξαν να τους ακολουθήσει, αυτός με χαρά τους ακολούθησε, λέγοντάς ότι ο Θεός του εμφανίστηκε τρεις φορές μέσα στη νύχτα και του είπε, ότι να θυσιαστεί για Αυτόν.

Στη Σεβάστεια ο άγιος φυλακίστηκε και την επόμενη ημέρα οδηγήθηκε  στον ηγεμόνα, που προσπάθησε να τον πείσει να θυσιάσει στα είδωλα αλλά ο άγιος αρνήθηκε, ο ηγεμόνας διέταξε να τον χτυπήσουν ανελέητα με χονδρά σιδερένια ραβδιά όμως και πάλι ο άγιος έμεινε σταθερός, ακλόνητος στην πίστη του.

Τον κρέμασαν σε ένα ξύλο, του ξεσκίσαν τα πλευρά του με σιδερένια νύχια αλλά και πάλι ο άγιος έμεινε ακλόνητος, οδηγήθηκε πάλι στην φυλακή ενώ επτά ευσεβείς γυναίκες ακολουθούσαν το μαρτύριό του και άλειφαν τα σώματά τους με το αίμα, που έσταζε από το πληγωμένο σώμα του αγίου.

Βλέποντας αυτό οι δήμιοι, συνέλαβαν τις γυναίκες και τις οδήγησαν στον ηγεμόνα που τις κάλεσε να θυσιάσουν στα είδωλα, γιατί αλλιώς θα θανατωθούν όμως οι επτά γυναίκες είπαν στον ηγεμόνα να πάνε στη λίμνη της Σεβάστειας και αφού πλύνουν τα πρόσωπά τους, να προσφέρουν θυσία στους θεούς, ο ηγεμόνας χάρηκε και οι γυναίκες πήραν τα αγάλματα των θεών και τα έριξαν στη λίμνη, λέγοντας ότι αυτή είναι η αμοιβή τους, γιατί πολλοί άνθρωποι χάθηκαν εξαιτίας της ειδωλολατρίας. 

Βλέποντας ο ηγεμόνας την ασέβεια και την προσβολή κατά των θεών, εξοργίστηκε και διέταξε να ανάψουν ένα μεγάλο καμίνι λιώνοντας μέσα σε αυτό μολύβι και να φέρουν σιδερένια χτένια, παράλληλα δε να πυρακτώσουν και επτά χάλκινα σουβλιά και κάλεσε τις γυναίκες να επιλέξουν ή τη θυσία στους θεούς και να φορέσουν λαμπρά φορέματα ή να βασανιστούν μέσα στο πυρακτωμένο καμίνι. 

Άγιος Ιερομάρτυς Βλάσιος. 

Τοιχογραφία τού 1527 στην Ιερά Μονή Αγίου

Νικολάου Αναπαυσά, στα Μετέωρα

Έργο τού Θεοφάνη του Κρητός

Μία από τις γυναίκες άρπαξε ένα φόρεμα και το έριξε μέσα στο καμίνι, ενώ τα δύο μικρά της παιδιά είπαν στη μητέρα τους να μην τα αφήσει να χαθούν μέσα στην αμαρτία και την πλάνη.

Ο ηγεμόνας έδωσε εντολή να κρεμάσουν τις επτά γυναίκες και να ξεσκίσουν τις σάρκες τους με τα σιδερένια χτένια, όμως στη διάρκεια του φρικτού μαρτυρίου οι στρατιώτες έζησαν ένα καταπληκτικό θαύμα: από τις σάρκες των γυναικών έρεε γάλα αντί για αίμα και οι σάρκες ήταν ολόλευκες όπως το χιόνι, αφού Άγγελοι Κυρίου κατέβηκαν από τον ουρανό και θεράπευσαν τις πληγές, λέγοντας στις γυναίκες να μην φοβούνται, αλλά να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι τέλους, έτσι μόνο θα απολαύσουν την αιώνια ζωή. 

Ο εξαγριωμένος ηγεμόνας διέταξε να τις ρίξουν μέσα στο πυρακτωμένο καμίνι, μόλις όμως τις έριξαν, η φωτιά έσβησε και βγήκαν από μέσα σώες και αβλαβείς και βλέποντας ο Αγρικόλας τα παράδοξα αυτά γεγονότα, κάλεσε και πάλι τις επτά γυναίκες να θυσιάσουν στους θεούς και να εγκαταλείψουν τις μαγείες, που χρησιμοποιούν. 

Άγιος Ιερομάρτυρας Βλάσιος.

Τοιχογραφία τού 1320 στην Ιερά Μονή

Γρατσάνιστα στο Κόσσυφοπέδιο (Κόσσοβο).

Εκείνες αρνήθηκαν και ο Αγρικόλας διέταξε τον αποκεφαλισμό τους, αμέσως οι γυναίκες προσευχήθηκαν ενώ τα δύο παιδιά πλησίασαν τη μητέρα τους και της ζήτησαν να παρακαλέσει τον άγιο Βλάσιο να τα έχει υπό την προστασία και την καθοδήγησή του.

Μετά τον αποκεφαλισμό των επτά γυναικών πρόσταξε τους στρατιώτες να του φέρουν από τη φυλακή τον άγιο Βλάσιο, ο οποίος απάντησε ότι κανένας άνθρωπος, που έχει γνωρίσει τον αληθινό Θεό, δεν προσκυνά τα νεκρά είδωλα. 

Ο ηγεμόνας τον ρώτησε άν τον ρίξει μέσα στη λίμνη, θα μπορέσει ο Θεός, που λατρεύει, να τον σώσει; 

ο άγιος τον παρότρυνε να το κάνει, έτσι οι στρατιώτες έριξαν τον άγιο στη λίμνη και εκείνος, αφού έκανε το σημείο του σταυρού, στάθηκε στη μέση αυτής σώος και αβλαβής ενώ κάλεσε τους ειδωλολάτρες να πράξουν το ίδιο για να αποδείξουν τη δύναμη των θεών τους. 

Εκείνη τη στιγμή εξήντα οχτώ άνδρες πήδησαν μέσα στη λίμνη, αλλά όλοι καταποντίστηκαν στο βυθό της και πνίγηκαν. 

Τότε, Άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στον Άγιο και τον κάλεσε να βγει από τη λίμνη για να λάβει από τον Θεό τον αιώνιο στέφανο της δόξης και της αγιότητος, το γεγονός αυτό προκάλεσε τον θαυμασμό όλων, αφού έβλεπαν το πρόσωπο του αγίου να λάμπει ενώ ο ηγεμόνας βλέποντας την ακλόνητη πίστη του αγίου, αποφάσισε να τον αποκεφαλίσει μαζί με τα δύο παιδιά. 

Αφού ο άγιος προσευχήθηκε, ο δήμιος τον οδήγησε μαζί με τα δύο παιδιά στον τόπο του μαρτυρίου και τους αποκεφάλισε πάνω σε μία πέτρα μέσα από το τείχος της Σεβάστειας, το 316. 

Για πολύ καιρό τα λείψανα του Αγίου ήταν στη Σεβάστεια, στην διάρκεια των σταυροφοριών μεταφέρθηκαν στην Ευρώπη και το 732 πήγαν στην ιταλική πόλη Maratea, των οποίων οι κάτοικοι θεωρούν τον άγιο Βλάσιο, προστάτη τους ενώ τμήματα των λειψάνων του Αγίου φυλάσσονται σε διάφορους ναούς στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του καθεδρικού ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Λονδίνο (Επισκοπή Σουρόζ).

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 11 Φεβρουαρίου και από τη Δυτική Εκκλησία στις 3 Φεβρουαρίου.