Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018

Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΛΑΡΔΟΥ.

πηγή


Φυλάσσεται μαζί με ένα μικρό μέρος των λειψάνων του στην Ιερά Μονή Παναγίας Υψενής, στην Ρόδο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

πηγή
Ο Όσιος Μελέτιος, γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα στο χωριό Λάρδος της Ρόδου και ονομάστηκε κατά το άγιο Βάπτισμα Εμμανουήλ. 

Οι ευσεβείς γονείς του Νικόλαος και Σταματία τον ανέθρεψαν κατά την αποστολική ρήση «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίο» και από τη βρεφική ηλικία φαινόταν ότι ήταν «σκεῦος ἐκλογῆς» αφού αρνούνταν να θηλάσει το μητρικό γάλα κατά τις νηστίσιμες ημέρες της Τετάρτης και Παρασκευής ενώ αργότερα όταν μεγάλωσε, μοίραζε αγαθά από την πατρική αποθήκη στους φτωχούς χωρίς αυτά όμως να ελαττώνονται.

Από τον εφημέριο της γενέτειράς του διδάχθηκε ανάγνωση και γραφή και επιδόθηκε με ζήλο στη μελέτη των βίων των Αγίων της Εκκλησίας και προτιμούσε να αποσύρεται στο δάσος για να προσεύχεται απερίσπαστος στον Θεό, με θερμά δάκρυα, ολονύκτιες δεήσεις και γονυκλισίες ενώ ο συνήθης τόπος που αποσυρόταν ήταν ένα σπήλαιο στην περιοχή της ερειπωμένης τότε αρχαίας Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου του Ύψους.

Κάποια νύκτα ενώ βρισκόταν κοντά στη Μονή και προσευχότανε παρατήρησε μία στήλη υπέρλαμπρου φωτός να κατέρχεται από τον ουρανό και να στέκεται ακριβώς επάνω από ένα αιωνόβιο δένδρο ελιάς και πλησιάζοντας στο μέρος εκείνο που υποδείκνυε το ουράνιο φως βρήκε μία παλαιά Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, γονάτισε με δέος, την σήκωσε στα χέρια του και την ασπάστηκε με πνευματική χαρά και αγαλλίαση ψάλλοντας ύμνους δοξολογίας στον Θεό και άσματα ευγνωμοσύνης στη Θεομήτορα για τη θαυμαστή ευδοκία της χάριτός της.

Παράσταση της Κοίμησης του Οσίου Μελετίου εν
Υψενή στο μπροστινό μέρος της Λειψανοθήκης
που φυλάσσεται η Τιμία Κάρα του Οσίου.
πηγή
Μία από τις επόμενες νύκτες του εμφανίστηκε σε όραμα η Μητέρα του Κυρίου λέγοντάς του να ανεγείρει στον τόπο της ευρέσεως ιερό Ναό επ' ονόματί της και να ανοικοδομήσει την κατεστραμμένη Μονή ενώ παράλληλα του υπέδειξε το μέρος όπου θα έπρεπε να σκάψει για να εξασφαλίσει το ποσό που απαιτούσε η οικοδομή, ο Όσιος υπάκουσε και σκάβοντας εκεί που του υπέδειξε η Θεοτόκος ανακάλυψε κάποιο κρυμμένο θησαυρό. 

Έχοντας τη βεβαιότητα της παρουσίας της χάριτος της Θεομήτορος εξασφάλισε την απαιτούμενη άδεια από τις τουρκικές αρχές, οικοδόμησε τον ιερό Ναό και γύρω απ' αυτόν κελλιά, έλαβε το αγγελικό Σχήμα, μετονομάστηκε Μελέτιος και εγκαταστάθηκε εκεί ενώ αργότερα χειροτονήθηκε από τον αρχιερέα της περιοχής σε Διάκονο, σε Πρεσβύτερο και του ανέθεσε το διακόνημα της πνευματικής πατρότητας και τον εγκατέστησε Ηγούμενο της επανιδρυθείσας Μονής. 

Σύγχρονη φορητή εικόνα του Οσίου Μελετίου εν Υψενή
με σκηνές από τον Βίο του.
πηγή
Η φήμη του ξαπλώθηκε σε όλο το νησί και πολλοί τον επισκέπτονταν για να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους και να ακούσουν τις πνευματικές νουθεσίες του. 

Συχνά επισκεπτόταν ο ίδιος τα χωριά του νησιού για να λειτουργήσει, να εξομολογήσει τους κατοίκους, να τους στερεώσει στην αληθινή πίστη και στα έργα της ευσεβείας και να ενισχύσει το φρόνημά τους στις δοκιμασίες που υφίσταντο λόγω της δουλείας. 

Έχοντας χάρη από τον Θεό με την προσευχή του θεράπευσε ασθενείς και ελευθέρωσε πολλούς δαιμονιζομένους από την επήρεια των ακαθάρτων πνευμάτων. 

Είχε στο έπακρον την αρετή της ελεημοσύνης και κανείς απ' όσους ερχόταν και ζητούσε την αρωγή του δεν έφευγε χωρίς να λάβει τα αναγκαία. 

Φιλοξενούσε με αβραμιαία διάθεση τους επισκέπτες και δεχόταν στη Μονή τους καταδιωκομένους από τους οθωμανούς προσφέροντάς τους αντίληψη και προστασία και προέτρεπε με σθένος τους Χριστιανούς να μένουν σταθεροί στην πίστη των πατέρων τους και να ζουν σύμφωνα με τον λόγο του Θεού.

Η Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Υψενής την οποία
βρήκε ο όσιος Μελέτιος στην βάση ενός δέντρου.
πηγή
Ιδιαίτερα επέμενε να διδάσκει τις Χριστιανές γυναίκες να αποφεύγουν τις σαρκικές σχέσεις με τους αλλοθρήσκους και να μη συνάπτουν γάμους με αυτούς αλλά οι διδαχές του ενοχλούσαν τους Οθωμανούς, οι οποίοι έψαχναν ευκαιρία να τον δολοφονήσουν και αφορμή στάθηκε η περίπτωση της αδελφής ενός Επιτρόπου της εκκλησίας της Λάρδου, η οποία είχε άνομες σχέσεις με τους Οθωμανούς ζαπτιέδες της Λίνδου. 

Ο Όσιος συνέστησε στον αδελφό της να την παροτρύνει να σταματήσει και το ίδιο έκαναν και οι δημογέροντες του χωριού όμως οι συστάσεις τους έγιναν γνωστές στους Οθωμανούς που αφού δολοφόνησαν δύο δημογέροντες στην Λάρδο έπειτα πήραν τον δρόμο προς τη Μονή για να σκοτώσουν και τον Όσιο όμως απέτυχαν γιατί αυτός είχε αποχωρήσει έγκαιρα από το Μοναστήρι.

Ο Όσιος αποσυρόταν συχνά σε ένα κοντινό σπήλαιο, την ύπαρξη του οποίου δεν γνώριζαν οι αλλόθρησκοι και επιστρέφοντας κάποια ημέρα στη Μονή ένας Τούρκος, ονόματι Αλής, είδε να τον συνοδεύει κάποια ωραία γυναίκα και έκανε πονηρές σκέψεις γι' αυτόν, έτσι τον ακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στον Ναό μαζί με την γυναίκα ενώ μετά από λίγο μπήκε και αυτός αλλά μέσα υπήρχε μόνο ο Όσιος προσευχόμενος. 

Η γυναικεία σήμερα Ιερά  Μονή της Παναγίας Υψενής
πηγή
Άρχισε να τρέμει και τα μέλη του παράλυσαν όταν κατάλαβε ότι η γυναίκα ήταν η Θεοτόκος και έπεσε στα πόδια του ζητώντας συγχώρηση για τον πονηρό λογισμό του, ο Όσιος τον θεράπευσε και εκείνος από ευγνωμοσύνη αφιέρωσε στην εικόνα της Παναγίας το μέχρι σήμερα σωζόμενο χρυσό περιλαίμιο. 

Ένας Τούρκος διέφθειρε και κατέστησε έγκυο μία Χριστιανή από τη Λάρδο, ονόματι Πελαγία, η οποία έπασχε από νοητική στέρηση και όταν έγινε γνωστή η εγκυμοσύνη της, οι Τούρκοι την ανάγκασαν να υποδείξει τον Όσιο ως πατέρα του βρέφους και τον κατήγγειλαν στον Μητροπολίτη Ρόδου, ο οποίος τον κάλεσε σε απολογία όμως ο Μελέτιος, που βρισκόταν ήδη σε προχωρημένη ηλικία, δεν μπόρεσε να αντέξει τις αιτιάσεις και εξέπνευσε μπροστά στα πόδια του Αρχιερέως. 

Η συκοφαντία όμως αποκαλύφθηκε όταν θέλησαν να ετοιμάσουν για την ταφή το σώμα του και ο Αρχιερεύς έδωσε εντολή να κηδευθεί το εξαϋλωμένο από τους αγώνες της εγκράτειας σκήνωμά του στον περίβολο του Μητροπολιτικού Ναού των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου και όταν αργότερα ανοίχθηκε ο τάφος του βρέθηκαν ευωδιάζοντα τα λείψανά του εις μαρτύριον της αγιότητάς του. 

Στην αγιοκατάταξη του Οσίου Μελετίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2013, υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Την Μνήμη του η εκκλησία μας την εορτάζει στις 12 Φεβρουαρίου.