 |
| πηγή |
Το μεγαλύτερο μέρος των Ιερών Λειψάνων καθώς και η Τιμία Κάρα της Αγίας Μεθοδίας της Κιμώλου, βρίσκονται στο Ναό της Παναγίας Οδηγητρίας της Κιμώλου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).
 |
| Η Τιμία Κάρα της Οσίας Μεθοδίας της Κιμώλου πηγή |
Η Οσία Μεθοδία γεννήθηκε στην Κίμωλο στις 10 Νοεμβρίου του 1861.
Γονείς της ήταν ο Ιάκωβος, έμπορος, και η Μαρία Σάρδη, άνθρωποι ευσεβείς και πιστοί στον Θεό, μάλιστα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της οσίας έγινε και αυτή μοναχή με το όνομα Χριστοδούλη.
Η Ειρήνη, έτσι ονομαζόταν η Μεθοδία, δεν ήταν το μόνο παιδί της οικογένειας καθώς είχε επτά αδέλφια, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια.
Δεν έχουν διασωθεί πολλά στοιχεία για τα παιδικά της χρόνια. Φαίνεται όμως, ότι από μικρή ηλικία την οσία χαρακτήριζε η σεμνότητα, η αγάπη και η αφοσίωση προς τον Θεό, ήταν "οσμή ζωής εις ζωήν". Πάντα προσπαθούσε να αποφεύγει καθετί βλαβερό που απομάκρυνε την ψυχή της από το θείο έρωτα. Επισκεπτόταν πολύ συχνά την εκκλησία καθώς εκεί πίστευε ότι μπορούσε να βρίσκεται πιο κοντά στον Θεό και να βιώνει πιο έντονα και με κατάνυξη τη θεϊκή παρουσία.
Ανύπαρκτες εξάλλου είναι οι πηγές στις οποίες γίνεται λόγος για τη μόρφωση και την τυχόν επαγγελματική κλίση της οσίας, φαίνεται όμως, σύμφωνα με τους βιογράφους της, ότι δεν ήταν μορφωμένη και γρήγορα διεφάνη η κλίση της προς το μοναχισμό.
Παρόλα αυτά οι γονείς της, όταν Ειρήνη μεγάλωσε και έφτασε σε ηλικία γάμου, την πάντρεψαν με ένα ναυτικό καταγόμενο από το νησί της Χίου αλλά ο έγγαμος βίος δεν επηρέασε καθόλου τη Μεθοδία η οποία συνέχιζε την ενάρετη ζωή της, παραμένοντας πιστή στον Κύριο και Θεό της.
 |
| Φωτογραφία της οσίας Μεθοδίας της εν Κιμώλω “Χάνων τον εαυτόν σου, λέγει ο Θεός, θα εύρης εμέ. Και ευρίσκων εμέ θα εύρης το Παν. Μεθοδία” πηγή |
Πολύ σύντομα η οσία έμεινε μόνης της στη ζωή μετά το χαμό του συζύγου της στις ακτές της Μικράς Ασίας όταν ναυάγησε το πλοίο του και από αυτή τη στιγμή και για την υπόλοιπη ζωή της αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στον Θεό επιλέγοντας την ασκητική ζωή σ΄ένα μικρό κελί, καθώς το νησί δε διέθετε κοινόβιο μοναστήρι, στο "Μέσα Κάστρο¨της Κιμώλου και ο ιερός αυτός τόπος που αποτέλεσε την "εγκλείστρα" της σώζεται μέχρι τις μέρες μας.
Μετά από σκληρή και επίπονη δοκιμασία και προετοιμασία η οσία εκάρη μοναχή από τον Αρχιεπίσκοπο Σύρου Μεθόδιο στο ναό της Παναγίας Οδηγήτριας της Κιμώλου και ονομάστηκε Μεθοδία.
Από τη στιγμή εκείνη κλείστηκε στο κελί της και έβγαινε μόνο σε ειδικές περιπτώσεις για να προσφέρει βοήθεια σε όσους είχαν την ανάγκη της. Χαρακτηριστικό μάλιστα της φιλανθρωπίας της είναι το γεγονός ότι πολλά από τα αγαθά που της πρόσφεραν οι κάτοικοι του νησιού τα δώριζε στους φτωχούς και αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην προσευχή, τη νηστεία και την άσκηση χωρίς να δίνει σημασία στο φαγητό και τον ύπνο αφού το κρεβάτι της ήταν ξύλινο.
Ο ύπνος της ελάχιστος ενώ περνούσε ολόκληρο το βράδυ προσευχόμενη ακολουθώντας το παράδειγμα του Χριστού και σε περιόδους νηστείας όχι μόνο δεν έβγαινε από το κελί της αλλά δε δεχόταν καν επισκέψεις.
 |
το εκκλησάκι στο οποίο ήταν το κελί της Αγίας
στο μέσα κάστρο της Κιμώλου.
|
Μελετούσε το Γεροντικό και τη Φιλοκαλία απαραίτητα βοηθήματα των χριστιανών μοναχών. Παράλληλα όμως επιδιδόταν και σε χειρωνακτική εργασία ράβοντας και πλέκοντας ενδύματα δικά της αλλά και για τους άπορους συμπατριώτες της.
Το κελί της έγινε πόλος έλξης και καταφύγιο των συμπατριωτισσών της που προσέρχονταν εκεί και ζητούσαν τη στήριξη και το φωτισμό της και εκείνη γεμάτη αγάπη και φιλάνθρωπα αισθήματα προσέφερε, ότι μπορούσε, στερούμενη η ίδια.
 |
| Η Τιμία Κάρα της Αγίας Μεθοδίας |
Σε κάθε γραμμή της επιστολής διαφαίνεται ο πλούτος της ψυχής της, η φροντίδα και ο καλός της λόγος για όλους, συγγενείς και φίλους, αλλά και κάποια στοιχεία για την καθημερινή ζωής της και τα θαύματά της. Σε πολλά σημεία της απευθύνει προτροπές και νουθεσίες στη μικρότερη αδελφή της ενώ ταυτόχρονα της αποκαλύπτει στοιχεία για την κλήση της από το Θεό.
 |
| πηγή |
Στην πρώτη συλλογή συναντάμε εννέα προσευχές με αιτήματά της προς το Θεό και στη δεύτερη δυο λόγους εκ των οποίων ο τελευταίος δεν ολοκληρώνεται για άγνωστο λόγο.
Ο πατήρ Ιωάννης Ράμφος καταγράφει και διασώζει στο αρχείο της οικογένειάς του ένα από τα πολλά θαύματα που αποδίδονται στην οσία Μεθοδία που έλαβε χώρα πριν την αρρώστια και το θάνατό της.
Μετά από ένα χτύπημα στην πόρτα και καθώς η οσία βγήκε στην αυλή του κελιού της νομίζοντας ότι έφτασε η ώρα του όρθρου και είχε καθυστερήσει, είδε την εκκλησία της Οδηγήτριας λουσμένη στο φως. Το όραμα που είδε μπαίνοντας στο εσωτερικό της ήταν άγγελοι να ανεβαίνουν στον ουρανό και αυτή ήταν και η τελευταία της λειτουργία.
Μετά από ένα χτύπημα στην πόρτα και καθώς η οσία βγήκε στην αυλή του κελιού της νομίζοντας ότι έφτασε η ώρα του όρθρου και είχε καθυστερήσει, είδε την εκκλησία της Οδηγήτριας λουσμένη στο φως. Το όραμα που είδε μπαίνοντας στο εσωτερικό της ήταν άγγελοι να ανεβαίνουν στον ουρανό και αυτή ήταν και η τελευταία της λειτουργία.
Η ιστορία αυτή αποτελεί ένα πολύ μικρό δείγμα των θαυμάτων που αποδίδονται στην οσία τα οποία σώθηκαν και καταγράφηκαν από τους βιογράφους της. Η θεραπεία της ανιψιάς της Δέσποινας, του πνευματικού της ιερέα Γεωργίου Λογοθέτη, μιας γυναίκας της οποίας δεν αναφέρεται το όνομα και θεραπεύτηκε από καρκίνο στο στήθος και πολλά ακόμη όσο ήταν στη ζωή αλλά και μετά το θάνατό της.
Μάλιστα ο μοναχός Αγιορείτης Μωυσής αλλά και ο Αρχιμανδρίτης Εμμανουήλ Καρπάθιος κάνουν λόγο για τη δύναμη που έκρυβε η πίστη και το λάδι από το καντήλι της που δεν έσβηνε και με αυτό άλειφε τους πιστούς ασθενείς της.
 |
Ο μεγαλοπρεπής και επιβλητικός Μητροπολιτικός Ναός,
της Παναγίας Οδηγήτριας, η πολιούχος του νησιού,
γιορτάζει 21 Νοέμβρη στα Εισόδια της Θεοτόκου και στον
οποίο φυλάσσονται τα λείψανα της Οσίας Μεθοδίας
|
Η οσία Μεθοδία κοιμήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 1908 σε ηλικία 47 ετών.
Η αρρώστια της ξεκίνησε από ένα πόνο στο πόδι και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Θεός την κάλεσε κοντά του ενώ μετά το θάνατό της το σώμα της διατήρησε την ευκαμψία του κάτι που κατά την χριστιανική παράδοση παρατηρείται μόνο σε ανθρώπους με αγιασμένο βίο.
Η αρρώστια της ξεκίνησε από ένα πόνο στο πόδι και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Θεός την κάλεσε κοντά του ενώ μετά το θάνατό της το σώμα της διατήρησε την ευκαμψία του κάτι που κατά την χριστιανική παράδοση παρατηρείται μόνο σε ανθρώπους με αγιασμένο βίο.
Τα λείψανά της, μετά την ανακομιδή τους, τοποθετήθηκαν στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα και το 1962 τοποθετήθηκαν στο μικρό ναό που φτιάχτηκε από τον π. Ιωάννη Ράμφο πάνω στα ερείπια του κελιού της από όπου μεταφέρθηκαν στο ναό της Παναγίας Οδηγήτριας στις 6 Οκτωβρίου 1991, την ημέρα ανακηρύξεως της οσίας Μεθοδίας σε Αγία, όπου και βρίσκονται φυλασσόμενα μέχρι σήμερα.
Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη της στις 5 Οκτωβρίου.