ΤΟ ΔΕΞΙ ΑΦΘΑΡΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΕΚΛΑΣ.

πηγή

Φυλάσσεται στην Εκκλησία των Αγίων Αρχαγγέλων στο Σεράγεβο της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Η Αγία πρωτομάρτυς και ισαπόστολος Θέκλα.
Φορητή εικόνα στο ομώνυμο παρεκκλήσιο της Μονής των
Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Αγιοταφιτών στα Ιεροσόλυμα.
(Αρχείο Μανουήλ Τασούλα).
πηγή

Στον βίο της Αγίας Θέκλας, όπως τον περιγράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, καθώς και το Acta Pauli et Theclae, που συντάχθηκε στα τέλη του 2ου αιώνα και τα «Θαύματα της Αγίας Θέκλας», ένα κείμενο του 5ου αιώνα γραμμένο ίσως από τον Επίσκοπο Καισαρείας Βασίλειο, αναφέρεται ότι η Αγία ήταν κόρη της Θεοκλείας, από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας και στα 18 της χρόνια, ήταν αρραβωνιασμένη με κάποιον που τον έλεγαν Θάμυρι.

Όταν ο Απόστολος Παύλος πήγε, από την Αντιόχεια στο Ικόνιο, έμενε στο σπίτι του Ονησιφόρου και εκεί δίδασκε την πίστη στο Χριστό, σε όλους εκείνους που πήγαιναν κοντά του.

Η Αγία Θέκλα έμενε στην ίδια γειτονιά και όταν άκουγε τα γλυκύτατα λόγια του Παύλου, ξεχνούσε το φαγητό, το ποτό και όλα τα αναγκαία για να ζήσει, ξεχνούσε ακόμη και την μητέρα της και τον αρραβωνιαστικό της, παρόλο που αυτοί προσπαθούσαν να την εμποδίσουν να ακούει τα λόγια του Παύλου.

Η Θέκλα άκουγε από ένα ανοιχτό παράθυρο, το κήρυγμα του Αποστόλου και για τρεις ημέρες έμεινε ακίνητη και αμίλητη μπροστά στο παράθυρο εκείνο, σε βαθιά συλλογή και στην συνέχεια ανακοίνωσε την απόφασή της να ματαιώσει το γάμο της και να αφιερωθεί στο Θεό για τον οποίο μιλούσε ο άγνωστος άνδρας στο γειτονικό σπίτι.

Η εφέστιος παλαιά εικόνα, του 1817, της Αγίας με σκηνές του 

βίου της στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίας Θέκλης στην 

Μααλούλα της Συρίας. (Αρχείο Μανουήλ Τασούλα).

πηγή

Ο Θάμυρις εξοργίστηκε εναντίον του Παύλου, τον οποίο θεώρησε υπεύθυνο για αυτή τη μεταστροφή της Θέκλας και έπεισε τους κατοίκους του Ικονίου να τον φυλακίσουν ενώ αργότερα εκδιώχθηκε και η Θέκλα, η οποία παρέμεινε όμως σταθερή στην άρνησή της να νυμφευθεί τον Θάμυρι και καταδικάστηκε έτσι σε θάνατο στην πυρά.

Την ώρα της εκτέλεσής της συντελέστηκε όμως το εξής θαύμα: οι φλόγες τύλιξαν το κορμί της προστατεύοντάς το, αντί να το καίνε, και έσβησαν από μια ξαφνική νεροποντή, που έσωσε την Αγία, αλλά προκάλεσε ζημιές στην πόλη.

Ακολουθώντας τον Παύλο, η Θέκλα κατέφυγε στην Αντιόχεια για να βρει τον Απόστολο και τον βρήκε να κρύβεται μέσα σε ένα τάφο, μαζί με τον Ονησιφόρο, τον ξενοδόχο του και πήγε μαζί του κατόπιν στην Αντιόχεια.

Μόλις μπήκαν στην πόλη, ο Αλέξανδρος, ο πρώτος άρχοντας της Αντιόχειας, ερωτεύθηκε την Θέκλα και επειδή παρακάλεσε τον Παύλο για να την πάρει γυναίκα του και δεν τα κατάφερε, την έπιασε και την φίλησε ξεδιάντροπα, στην μέση του δρόμου. Η Αγία τότε φωνάζοντας, έσχισε το πανωφόρι του άρχοντα, έριξε από την κεφαλή του το στεφάνι που φορούσε και ζητούσε μόνον τον Παύλο ενώ ο δε Αλέξανδρος μη μπορώντας να αντέξει αυτήν την ντροπή, κατήγγειλε την Θέκλα στον ηγεμόνα.

Φορητή εικόνα της Αγίας από τον ομώνυμο Ιερό Ναό 

του χωριού Αγία Θέκλη Κεφαλληνίας. 

(Αρχείο Μανουήλ Τασούλα).

πηγή

Τότε δίνεται η μάρτυς τροφή σε μία λέαινα και έπειτα δίνεται σε λιοντάρια και άρκτους, όμως χωρίς να πάθει τίποτε, είδε ένα λάκκο γεμάτο με νερό και επειδή ήθελε προ πολλού να βαπτιστεί, μπήκε μέσα και οι φώκιες που βρίσκονταν μέσα, αμέσως από θεία δύναμη, έμειναν νεκρές ενώ μετά δίνεται και πάλι η παρθένος στα θηρία.

Οι γυναίκες που βρίσκονταν τριγύρω, κατηγορούσαν τον ηγεμόνα, γιατί τιμωρούσε μια αθώα γυναίκα και έδειχναν μεγάλη αγάπη στην Θέκλα, ιδιαίτερα η συγγενής του Καίσαρα Τρύφαινα, η οποία την φύλαττε και την είχε σαν την κόρη της Φαλκονίλλα που είχε πεθάνει.

Κατόπιν η Αγία δέθηκε κοντά σε δύο φοβερούς ταύρους του Αλέξανδρου αλλά και από αυτούς έμεινε αβλαβής, έτσι ο ηγεμόνας αλλά και ο άρχοντας Αλέξανδρος, σκέφτηκαν ότι επιχειρούν αδύνατα πράγματα και επειδή έβλεπαν και την ευγενεστάτη Τρύφαινα να λιποθυμά από την υπερβολική λύπη, για τα βάσανα της Θέκλας, άφησαν την Αγία ελεύθερη, για να ζήσει όπως θέλει.

Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει την Αγία Θέκλα. 

Λεπτομέρεια από ελεφαντοστέινο βυζαντινό πλακίδιο. 

Φυλάσσεται στο Μουσείο του Λονδίνου. 

(Αρχείο Μανουήλ Τασούλα).

πηγή

Μετά την απελευθέρωση της Αγίας και αφού πέρασε αρκετός καιρός, πήγε στα Μύρα και βρήκε τον Παύλο και από εκεί γύρισε πάλι στο Ικόνιο και με την γνώμη του Παύλου, άρχισε να διδάσκει το Ευαγγέλιο στους άπιστους.

Επειδή έβλεπε την μητέρα της ότι δεν πίστευε στα λόγια του Ευαγγελίου, για αυτό την άφησε και πήγε στην Αντιόχεια, στον τάφο που βρήκε προηγουμένως τον Απόστολο Παύλο μαζί με τον Ονησιφόρο, τον προσκύνησε και πήγε στην Σελεύκεια του Καλύκαδνου.

Βγήκε ένα μίλι έξω, ανέβηκε στο βουνό Καλαμών και μόνασε για αρκετά χρόνια μέσα σε ένα σπήλαιο το οποίο βρισκόταν στην παλαιά νεκρόπολη της πόλης, ψηλότερα από τον τάφο του τοπικού ήρωα Σαρπηδόνιου, που λατρευόταν μαζί με τον Απόλλωνα, ιδιαίτερα εξαιτίας των ιαματικών του ιδιοτήτων, αλλά χαμηλότερα από το ιερό της Αθηνάς Κανήτιδος, προστάτιδας της πόλης.

Η Αγία Θέκλα στο σπήλαιο του Αποστόλου Παύλου

στην Έφεσο, νωπογραφία του 5ου - 6ου αιώνα. 

(Αρχείο Μανουήλ Τασούλα).

πηγή

Εκεί η Αγία Θέκλα δέχτηκε πολλές ενοχλήσεις από τους δαίμονες, επιδόθηκε όμως αμέσως στο χριστιανικό κήρυγμα ενώ η φήμη της εξαπλώθηκε γρήγορα και άρχισε να συγκεντρώνει γύρω της πλήθη, που ήθελαν να την ακούσουν ή να γιατρευτούν.

Έγινε γνωστή σε όλους για τις αρετές και τα θαύματά της και προσέλκυσε πολλές γυναίκες, ευγενείς και αρχόντισσες, να την μιμηθούν στην άσκηση.

Επειδή δε η Αγία φαινόταν σε όλους άμισθος γιατρός του σώματος και της ψυχής, οι γιατροί της Σελεύκειας την φθονούσαν και για αυτό έστειλαν μερικούς νέους να την ατιμάσουν και η Αγία όταν τους είδε να ορμούν κατά πάνω της ξεδιάντροπα, επικαλέστηκε την βοήθεια του Θεού και τότε, ως εκ θαύματος, άκουσε θεία φωνή να της λέει να μπει μέσα σε μια πέτρα, η οποία σχίστηκε γι’ αυτήν και εκεί αναπαύτηκε για πάντα κοντά στον Θεό, σε ηλικία 90 χρόνων.

Οι κάτοικοι της Σελεύκειας έχτισαν προς τιμήν της Εκκλησία και αναφέρεται ότι σε περιπτώσεις λοιμών ολόκληρη η πόλη πραγματοποιούσε λιτανείες προς τον ιερό τόπο της Αγίας.

Τον 5ο αιώνα ο Αυτοκράτορας Ζήνων, ίσως ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια που του παρέσχε η Αγία στον πόλεμό του κατά του σφετεριστή Βασιλίσκου, μεγάλωσε και λάμπρυνε την εκκλησία αυτή, που σήμερα είναι γνωστή με το όνομα Meriamlık, δηλαδή εκκλησία της Μαρίας ή συνεκδοχικά, της Παρθένου.

Η μνήμη της Αγίας Ισαποστόλου Θέκλας εορτάζεται από την Εκκλησία μας στις 24 Σεπτεμβρίου.