ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Θ΄ ΜΟΝΟΜΑΧΟΥ.

 Σήμερα αποθησαυρίζεται στο Εθνικό Μουσείο της Ουγγαρίας, στη Βουδαπέστη. 

 

Το πλακίδιο στο κέντρο του Στέμματος με την εικόνα
του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ' Μονομάχου και την
επιγραφή: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΡΩΜΑΙΩΝ
Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ

Σύμφωνα με το θρύλο που καλύπτει το στέμμα αυτό, το δώρησε ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ' ο Μονομάχος στον βασιλιά της Ουγγαρίας Ανδρέα ως αμοιβή για την πολιτική που ακολούθησε κατά την περίοδο της Βασιλείας του.

Το στέμμα αυτό βρέθηκε θαμμένο και διαλυμμένο σε επτά πλακίδια και δύο δισκάρια πολυτελούς κατασκευής, το 1861 στη περιοχή Nyitraivánka (Ivanka pri Nitre) της Σλοβακίας και πουλήθηκε στο Εθνικό Ουγγρικό Μουσείο. 

Το Στέμμα είναι κατασκευασμένο από χρυσό και σμάλτο, πιθανότατα κατά τα μέσα του 11ου αιώνα και αποτελεί σύμφωνα με τους ερευνητές εξαιρετικής τέχνης προϊόν των Αυτοκρατορικών Εργαστηρίων της Κωνσταντινούπολης που βρισκόταν στην περιοχή του Μεγάλου Παλατίου, μολονότι όμως υπάρχουν εντυπωσιακά πολλά σε αριθμό, ορθογραφικά λάθη επάνω στα πέντε από τα επτά πλακίδια που φέρουν επιγραφή. 

Το Στέμμα, αποτελείται από ένα σύνολο επτά επιμηκών πλακιδίων, στρογγυλευμένων στην κορυφή και από δύο δισκάρια με προτομές των αποστόλων Πέτρου και Ανδρέα τα οποία είναι διαφορετικής τεχνοτροπίας και τεχνικής και μάλλον προέρχονται από άλλο αντικείμενο.

Τα επτά επιμήκη πλακίδια διατάσσονται συμμετρικά με προοδευτική μείωση του ύψους τους, στο μεγαλύτερο εικονίζεται ένας αυτοκράτορας ενδεδυμένος με τη θριαμβευτική αυτοκρατορική στολή αποτελούμενη από διβητήσιο διακοσμημένο με καρδιόσχημα φύλλα, λώρο και ένα κόσμημα στο λαιμό που μπορεί να ταυτιστεί με το μανιάκιον. 

Πλήρης ανάπτυγμα του Στέμματος.

Στο κέντρο ο Κωνσταντίνος Μονομάχος, δεξιά του η 2η συζυγός του Ζωή, αριστερά του η αδερφή της Ζωής, Θεοδώρα, δεξιά και αριστερά στις Αυτοκράτειρες υπάρχουν χορεύτριες ενώ στις άκρες του Στέμματος είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ (δεξιά) και η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ (αριστερά).

Το πλακίδιο με την εικόνα της Ζωής, 2ης συζύγου
του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ' Μονομάχου και την
επιγραφή: ΖΩΗ Η ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΗ ΑΥΓΟΥΣΤΑ

Ο αυτοκράτορας σύμφωνα με την επιγραφή είναι ο «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟ ΡΟΜΕΟΝ Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟ», στο δεξί του χέρι κρατεί σκήπτρο, στο αριστερό ακακία, φορεί απλό στέμμα με τρία σφαιρίδια στην κορυφή και πρεπενδούλια που ακολουθούν την καμπύλωση της κώμης, φέρει φωτοστέφανο πράσινου χρώματος, στρέφει το βλέμμα του προς τα αριστερά του ενώ η επιφάνεια κάτω από την επιγραφή διακοσμείται με ελισσόμενη κληματίδα και πτηνά.

Τον αυτοκράτορα πλαισιώνουν οι δύο αδελφές αυτοκράτειρες, στα δεξιά του η Ζωή, δεύτερη συζυγός του (ΖΩΗ ΟΙ ΕΥΣΑΙΒΑΙΣΤΑΤΗ ΑΥΓΟΥΣΤΑ) με αυτοκρατορική ενδυμασία παρόμοια με αυτή του αυτοκράτορα, φέροντας στα αριστερά της το λεγόμενο «θωράκιον», είναι εστεμμένη με στέμμα με ψηλή στεφάνη και οδοντωτή επίστεψη με τρίφυλλο και πρεπενδούλια, κρατεί σκήπτρο και φέρει φωτοστέφανο. 

Ίδια ενδυμασία, μα με το θωράκιο στα δεξιά της, φέρει και η Θεοδώρα, αδερφή της Ζωής (ΘΕΟΔΩΡΑ Η ΕΥΣΑΙΒΕΣΤΑΤΙ ΑΥΓΟΥΣΤΑ) στα αριστερά του Κωνσταντίνου ενώ οι ελεύθερες επιφάνειες των πλακιδίων καλύπτονται επίσης με ελισσόμενη κληματίδα και πτηνά.

Ακολουθούν δύο πλακίδια με χορεύτριες που φορούν έναν κοντό χιτώνα και μακρύ φόρεμα διακοσμημένα με διάφορα καρδιόσχημα μοτίβα και οι οποίες κρατούν ένα πέπλο και ανασηκώνουν χορευτικά το ένα τους πόδι. 

Η χορεύτρια με τον πράσινο χιτώνα στρέφει το βλέμμα προς τα πίσω, ενώ εκείνη με το λευκό προς τα εμπρός, φέρουν πράσινο και μπλε φωτοστέφανο αντιστοίχως ενώ η ελεύθερη επιφάνεια καλύπτεται με ελισσόμενους βλαστούς και πτηνά.

Το πλακίδιο με την εικόνα της Θεοδώρας, αδερφής της
2ης συζύγου, Ζωής, του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ'
Μονομάχου με την επιγραφή: ΘΕΟΔΩΡΑ Η ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΗ ΑΥΓΟΥΣΤΑ

Τέλος, τα δύο μικρότερα πλακίδια εικονίζουν  δύο αρετές, το ένα τη μορφή της Ταπείνωσης (Η ΤΑΠΕΙΝΟΣΙΣ) να κλίνει απαλά το κεφάλι και με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος και το άλλο πλακίδιο την αρετή της Αλήθειας (Η ΑΛΙΘΙΑ) με το δεξί της χέρι να δείχνει το στόμα της.

Και οι δύο μορφές πλαισιώνουν δύο κυπαρίσσια όπου φωλιάζουν ζεύγη πουλιών, η Ταπείνωση φέρει πράσινο φωτοστέφανο και η Αλήθεια μπλε.

Για τη χρήση των πλακιδίων έχουν γραφτεί πολλά, το γεγονός ότι φέρουν λεπτές τρυπημένες ταινίες που βρίσκονται προσαρτημένες κάθετα στην πίσω όψη τους δεικνύει ότι ήταν ραμμένα σε δέρμα ή ύφασμα με πλαίσιο ενδεχομένως μια σειρά από μαργαριτάρια. 

Έτσι μπορούν να αποκατασταθούν ως ένα στέμμα, παρόμοιο με αυτό που φέρει η Θεοδώρα σε εικόνα του χειρογράφου των ιστοριών του Ιωάννου Σκυλίτζη του δωδεκάτου αιώνα στο Σινά.

Άλλοι υποστήριξαν ότι μπορεί να ήταν ζώνη, καθώς βυζαντινές ζώνες με χρυσά και σμαλτένια πλακίδια αναφέρονται σε αραβικές πηγές, όμως αυτό δε φαίνεται να ευσταθεί λόγω του σχήματος των πλακιδίων και των εικονιζόμενων προσώπων, ούτε μπορεί να ευσταθεί η άποψη ότι ήταν παραγγελία κάποιου τοπικού ηγεμόνα που είχε σχέσεις με το Βυζάντιο, γιατί τότε θα εικονιζόταν και ο ίδιος.

Τέλος διατυπώθηκε η άποψη ότι λόγω της κατεύθυνσης των βλεμμάτων των μορφών, αποτελούσαν τμήμα δέησης όπου η αυτοκρατορική τριάδα έστρεφε το βλέμμα της στο Χριστό, όμως, δεν μπορούμε να δεχτουμε αυτή τη λογική ερμηνείας των βλεμμάτων, καθώς και σε ένα σύγχρονο με το στέμμα χειρόγραφο με την αυτοκρατορική τριάδα στην προμετωπίδα του, που βρίσκεται στη μονή του Σινά η Ζωή που στέκεται δεξιά του Κωνσταντίνου, στρέφει το βλέμμα της δεξιά, μακριά από τον αυτοκράτορα

Η αρετή της ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Η αρετή της ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

Χορεύτρια

Το στέμμα του Κωνσταντίνου του Μονομάχου, μετά από μεγάλη επιστημονική συζήτηση, θεωρείται σήμερα αυθεντικό, έχει υποστηριχθεί επίσης ότι δεν επρόκειτο για στέμμα που φοριόταν στο κεφάλι, αλλά για διάδημα που φοριόταν στο χέρι, όταν επέστρεφε ο αυτοκράτορας νικητής από κάποια πολεμική εκστρατεία. 

Ο Κωνσταντίνος Ζ' Πορφυρογέννητος περιγράφει στο έργο του "Έκθεσις της βασιλείου τάξεως" σμάλτα που χρησιμοποιούνταν ως διπλωματικά δώρα προς ξένους ηγέτες, ως διακοσμητικά για το παλάτι, ακόμη και ως εξαρτήματα της ιπποσκευής των αυτοκρατορικών ίππων, στέμματα, διαδήματα και διαφόρων ειδών κοσμήματα διασώθηκαν μέχρι τις μέρες μας, το μεγαλύτερο όμως μέρος των αντικειμένων από σμάλτο προοριζόταν για χρήση εκκλησιαστική όπως:  σταυροθήκες, καλύμματα ιερών βιβλίων, δισκοπότηρα και μικρές εικόνες. 

Η τεχνική με την οποία κατασκευάζονταν τα βυζαντινά σμάλτα ήταν η εξής: σε μια λεπτή πλάκα από χρυσό δημιουργούσαν σχέδια με λεπτά ελάσματα χρυσού και τα κενά γεμίζονταν με υαλόμαζα σε σκόνη, στην οποία πρόσθεταν μέταλλα και οξείδια μετάλλων που έδιναν στο γυαλί διαφορετικές αποχρώσεις ενώ ολόκληρη η πλάκα τοποθετούνταν μέσα σε ειδικά σκεύη πάνω σε φωτιά, έτσι ώστε να λιώσει η υαλόμαζα.

Η πίσω πλευρά του στέμματος
του Κωνσταντίνου Μονομάχου

Τα τελευταία χρόνια ο καθηγητής και κορυφαίος ερευνητής του Βυζαντίου Νίκος Οικονομίδης αμφισβήτησε τη γνησιότητα του στέμματος υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για απομίμηση του δεκάτου ενάτου αιώνα, πολλοί μελετητές όμως όπως ο H. Maguire και ο E. Kiss ανταπάντησαν στον Οικονομίδη αποκρούοντας τις απόψεις του.

Σύμφωνα με τον Νίκο Οικονομίδη, το Στέμμα του Μονομάχου έχει πιθανότερο ώς χρόνο κατασκευής του την εποχή της εύρεσής του δηλαδή τον 19ο αιώνα.

Ακόμη τοποθετεί ο Οικονομίδης ως χώρο προέλευσής του Στέμματος την Ευρώπη, πιθανότατα την Βενετία και ως κατασκευαστή του πιθανόν κάποιον καλλιεργημένο παραχαράκτη που την σκοπιμότητα παραχάραξης ενός τέτοιου έργου την αποδίδει στην πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Αυστρο - Ουγγαρία στο β' μισό του 19ου αιώνα και στις ανάγκες του Ουγγρικού εθνικισμού. 

Μπορείτε να διαβάσετε ή και να κατεβάσετε την ενδιαφέρουσα έρευνα και μελέτη για το Στέμμα του Κωνσταντίνου Θ' Μονομάχου της Γιασμίνας Μωυσείδου, ΕΔΩ

Κοπιράιτ των φωτογραφιών:
All photographs © Genevra Kornbluth
www.KornbluthPhoto.com

πηγή

† ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Η σελίδα περιέχει συνδέσμους προς τις αναρτήσεις και το υλικό που αναφέρονται, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί εύκολα να το βρει. Η παραπομπή γίνεται κάνοντας ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ στην ανάρτηση, ο οποία ανοίγει σε νέο παράθυρο.

Ο κατάλογος θα ανανεώνεται συνέχεια, καθώς νέες αναρτήσεις θα προστίθενται.

109. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΝΙΩΝ ή ΜΕΓΑΛΟΜΑΤΑΣ.

108. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΘΙΝΩΝ ΣΗΤΕΙΑΣ.

107. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ, ΚΙΛΚΙΣ.

106. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ, ΛΕΥΚΑΔΑ.

105. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΕΤΑΛΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ.

104. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ.

103. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΑΡΑΝΤΑΕΚΚΛΗΣΙΩΤΙΣΣΑΣ.

102. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΤΤΑΛΕΙΩΤΙΣΣΑΣ ή «ΤΖΙΚΟ ΠΑΝΑΓΙΑΣ»

101. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗ, ΣΤΟ ΒΑΛΕΤΣΙΚΟ.

100. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΡΙΛΙΩΤΙΣΣΑΣ.

99. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΝΤΟΒΛΕΠΟΥΣΑΣ.

98. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΙΑΣΩΖΟΥΣΑΣ, ΠΑΤΜΟΣ.
97. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΤΟΥ "ΜΠΡΙΜΠΗ".

96. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΤΩΝ "ΝΑΥΜΑΧΩΝ", ΥΔΡΑ.
95. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ, ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ.
94. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ.
93. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΚΡΥΜΑΛΛΗΣ.
92. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΗΧΑΝΙΩΤΙΣΣΑΣ.
91. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΝΤΟΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ.
90. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΒΙΤΙΣΣΑΣ.
89. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ, ΣΑΛΑΜΙΝΑ.
88. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΚΟΥΠΙΩΤΙΣΣΑΣ.
87. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΗΣΤΡΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ.
86. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ, ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ.
85. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΓΓΥΗΤΡΙΑΣ, ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ.
84. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΡΟΒΕΛΙΣΤΑΣ.
83. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΛΗΚΑΤΙΩΤΙΣΣΑΣ.
82. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΡΙΚΕΡΙΩΤΙΣΣΑΣ.
81. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΛΥΚΟΦΙΛΟΥΣΑΣ.
80. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΡΤΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ.
79. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΥΨΕΝΗΣ.
78. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΡΥΠΗΤΗΣ.
77. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣΟΥ, ΛΕΣΒΟΣ.

76. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΣΟΥΚΑΣ.
75. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ "ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ" ΣΤΗΝ ΛΕΡΟ.
74. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ "ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ".
73. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΡΕΥΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΙΣΣΑΣ.
72. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑΣ, ΣΙΚΙΝΟΣ.
71. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΣΤΡΕΙΔΑ, ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ.
70. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΚΡΑΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΜΟΝΗ ΤΑΤΑΡΝΑΣ.
69. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑΣ.
68. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΟΡΥΦΙΝΗΣ ΕΚ ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΥ.
67. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ "ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ", ΚΑΛΑΜΑΤΑ.
66. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΡΓΟΚΟΙΛΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΝΑΞΟΣ.
65. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΒΑΘΥΡΡΥΑΚΟΣ, ΡΟΔΟΠΗ.
64. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΜΑΡΙΑΝΗΣ, ΝΕΑ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΣ.
63. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΟΥΡΛΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ.
62. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΗΘΛΕΕΜΙΤΙΣΣΑΣ, ΒΗΘΛΕΕΜ.
61. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΚΑΛΥΜΝΟΣ.
60. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΛΙΜΝΙΑΣ, ΕΥΒΟΙΑ.
59. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΛΑΜΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΑΝΑΦΗ.
58. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΜΑΝΑΣ.
57. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΛΕΟΝΤΙΣΣΑΣ.
56. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ.
55. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΩΤΙΣΣΑΣ.
54. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΝΤΙΝΙΟΥΣ, ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ.
53. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΗΛΥΒΡΙΑΝΗΣ.
52. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΚΡΕΜΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΙΟΣ.
51. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΝΑΛΑΣ, ΤΗΣ ΚΥΘΝΟΥ.
50. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ "ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΕΡΑΣ" ή "ΤΗΣ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ".
49. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΓΟΥΡΝΙΩΝ.
48. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑΣ.
47. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΥ, ΤΗΣ ΜΑΝΔΡΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ.
46. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ "ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ" ΤΗΣ ΘΗΒΑΣ.
45. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΙΛΙΩΤΙΣΣΑΣ - ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΣΣΑΣ.
44. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΠΗΛΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΑΡΓΙΘΕΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ.
43. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ "ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ" ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ.
42. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΥ, ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.

41. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΟΖΟΒΙΩΤΙΣΣΑΣ.
40. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΛΙΩΤΙΣΣΑΣ.
39. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ ΤΗΣ ΑΦΗΣΙΑΝΗΣ.
38. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΥ.
37. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΚΑΣΤΡΟΥ.
36. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΥΡΙΩΤΙΣΣΑΣ ή ΠΟΡΦΥΡΑΣ.
35. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΛΠΙΔΟΣ.
34. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ "ΦΟΒΕΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ".
33. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΡΥΦΩΤΙΣΣΑΣ.
32. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΣΤΡΕΛΛΑΣ.
31. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΑΘΩΝΟΣ.
30. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΙΛΕΡΗΜΟΥ.
29. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ, ΑΝΔΡΟΣ.
28. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΠΗΛΙΑΝΗΣ, ΣΤΗΝ ΝΙΣΥΡΟ.
27. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΟΣΜΟΣΩΤΕΙΡΑΣ.
26. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΥΡΟΒΛΥΤΙΣΣΑΣ ΑΝΔΡΟΥ.
25. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΛΕΒΗΣ.
24. H ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΜΑΡΙΩΤΙΣΣΑΣ.
23. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΛΙΚΑΙΝΑΣ.
22. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΚΚΟΥ.
21. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΑΣ ΞΥΝΙΑΔΑΣ.
20. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΑΜΑΣΤΑΣ.
19. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΙΣΤΡΙΑΣ.
18. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΟΛΥΒΔΟΣΚΕΠΑΣΤΟΥ.
17. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΖΙΔΑΝΙΟΥ.
16. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ.
15. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΟΥΛΚΑΝΙΩΤΙΣΣΑΣ.
14. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ.
13. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ "ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΞΕΝΙΑΣ".
12. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΚΙΑΔΕΝΗΣ.
11. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ "ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ" ΣΤΑ ΤΑΜΠΑΚΙΚΑ ΛΑΡΙΣΑΣ.
10. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΝΙΚΗΤΩΝ ΠΟΥ "ΧΤΥΠΑ".
09. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ".
08. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣΠΗΛΙΩΤΙΣΣΑΣ.
07. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΒΟΥΝΙΩΤΙΣΣΑΣ.
06. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ, ΔΙΧΩΣ ΤΑ ΤΑΜΑΤΑ.
05. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΧΕΡΟΥΣΑΣ. 

04. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ "ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ".

03. ΟΙ 7 ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ.

02. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ή ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ.

01. Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑΣ ΤΩΝ ΙΒΗΡΩΝ.

ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ.

πηγή

Φυλάσσονται στο το αγιώνυμο παρεκκλήσιο στο Επισκοπείο της Κέρκυρας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

    Ο άγιος Αρσένιος, Μητροπολίτης Κέρκυρας
πηγή

Γεννήθηκε στη Βηθανία το 876 και σύμφωνα με το συναξάρι οι γονείς του ήταν άνθρωποι ευσεβείς και με πίστη ακράδαντη. 

Ο πατέρας του καταγόταν από την Ιερουσαλήμ και η μητέρα του από τη Βηθανία, όντες άτεκνοι σε προχωρημένη ηλικία παρακάλεσαν τον Θεό να τους χαρίσει ένα τέκνο και τάχτηκαν να το αφιερώσουν στην Εκκλησία. 

Έτσι και έγινε, δεν άργησε να συλλάβει η μητέρα του και να φέρει στον κόσμο τον Αρσένιο και όπως είχαν υποσχεθεί μόλις το παιδί έγινε τριών χρόνων το πήραν σε μοναστήρι όπου ο Αρσένιος καθ’ όλη την παρουσία του εκεί διακρινόταν για την ενάρετη ζωή και φιλομάθειά του. 

Σε ηλικία δώδεκα ετών έλαβε το μοναχικό σχήμα και τότε και οι γονείς του εγκατέλειψαν τα εγκόσμια, έλαβαν και αυτοί το μοναχικό σχήμα και εντάχθηκαν στην αδελφότητα όπου ζούσε ο κατά σάρκα γιός τους.

Ο Αρσένιος μετά τις βασικές σπουδές του στην Βηθανία τις συνέχισε στην Σελεύκεια της Συρίας που ήταν την περίοδο εκείνη σημαντικό κέντρο σπουδών της Ανατολής ενώ ο επίσκοπος της Σελεύκειας σύντομα διέκρινε τα χαρίσματα του Αρσενίου και τον χειροτόνησε Διάκονο και Πρεσβύτερο. 

Ο άγιος Αρσένιος, Μητροπολίτης Κέρκυρας
πηγή

Την περίοδο εκείνη θέλησε να επισκεφθεί τη γενέτειρα του και να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους, κατά τη διάρκεια όμως του ταξιδιού έπεσε σε πειρατές και αιχμαλωτίστηκε, όμως οι πειρατές κάμφθηκαν μπροστά στην ιεροπρέπεια του ανδρός, την πραότητα του χαρακτήρα και το μελίρρυτο των λόγων του και τον απελευθέρωσαν.

Στη συνέχεια και αφού είχαν κοιμηθεί οι γονείς του εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη και έζησε κοντά στον Πατριάρχη και Άγιο της Εκκλησίας μας Τρύφωνα. Το 933 επί Πατριάρχου Θεοφυλάκτου, γιου του αυτοκράτορα Ρωμανού Α΄ Λεκαπηνού, ο Αρσένιος εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας. 

Μάλιστα αναφέρεται στην εκκλησιαστική ιστορία ότι επί των ημερών του, λόγω της σημαντικής προσωπικότητας του Αρσενίου, ο θρόνος της Εκκλησίας της Κερκύρας από Αρχιεπισκοπικός προήχθη σε Μητροπολιτικός.

Όπως μας αναφέρει το Συναξάρι του Αγίου: «Εκεί (στην Κέρκυρα) ο Αρσένιος επί τον θρόνον αναβάς, τα του βήματος πρώτον κατεκόσμησε και την χειροτονίαν καθαράν και ανεπίληπτον διετήρει. Κατόπιν και τα χρεώδη πατρικώς προμηθούμενος, ορφανών εγένετο πατήρ, χηρών υπερασπιστής, αδικουμένων προστάτης, πεινώντων τροφεύς, πενήτων χορηγός, καταπονουμένων βοηθός, λυπουμένων παράκλησις, ασθενούντων ιατρός, και απλώς ειπείν· τοις πάσιν εγένετο τα πάντα κατά τον θείον Απόστολον· διό και ο Θεός διά της χάριτος των θαυμάτων αυτόν αντήμειψεν».

Ο άγιος Αρσένιος, Μητροπολίτης Κέρκυρας
πηγή

Ο Αρσένιος το 941 έλαβε την πληροφορία ότι Σλάβοι πειρατές που λεηλατούσαν τα απέναντι ηπειρωτικά παράλια επρόκειτο να επιτεθούν και στην Κέρκυρα, βρισκόμενος μπροστά σ’ αυτή την απειλή δεν δίστασε να ταξιδεύσει ο ίδιος προς αυτούς, θέτοντας τη ζωή του σε κίνδυνο, με σκοπό να τους αποτρέψει,  όμως αυτοί, τον συνέλαβαν και τον απείλησαν. 

Οι Κερκυραίοι μόλις πληροφορήθηκαν τις ενέργειες και τη σύλληψη του επισκόπου τους επιβιβάστηκαν στα πλοία και με πίστη και δύναμη επιτέθηκαν στους επιδρομείς, τους έφεραν καίρια πλήγματα, βύθισαν πολλά από τα πλοία τους, ελευθέρωσαν τον επίσκοπό τους και τους καταδίωξαν έως τα λεγόμενα Τετρανήσια (νησίδες που σήμερα ανήκουν στην Αλβανία και βρίσκονται στο στενό βορειοανατολικά της Κέρκυρας).

Το αίσιο αποτέλεσμα γέμισε χαρά τους Κερκυραίους και η ενέργεια του επισκόπου τους εκτιμήθηκε δεόντως, χωρίς αμφιβολία για τους Κερκυραίους ο επίσκοπός τους ήταν ένας ζωντανός άγιος.

Μία ανάλογη πρωτοβουλία για το ποίμνιό του ανέλαβε στα τέλη της ζωής, όταν στα μέσα του 10ου αιώνα υπηρετούσε στην Κέρκυρα ένας διοικητής φιλοχρήματος και δόλιος που στην προσπάθειά του να αποσπάσει υψηλά χρηματικά ποσά από εύπορους Κερκυραίους, τους κατηγόρησε στην αυτοκρατορική αυλή ότι προκαλούν στασιαστικά κινήματα στο νησί. 

Η λειψανοθήκη με τα λείψανα του Αγίου Αρσενίου,
 Μητροπολίτη Κέρκυρας.
πηγή

Ο Αρσένιος αποφάσισε να πάει στην Κωνσταντινούπολη και να εκθέσει ο ίδιος την κατάσταση στον αυτοκράτορα, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του και τις δυσκολίες ενός τόσο μεγάλου και δύσκολου για την εποχή του ταξιδιού. Η παρουσία του ενώπιον του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄ του Πορφυρογέννητου και οι εξηγήσεις που έδωσε είχαν ως αποτέλεσμα τη διάσωση και την απαλλαγή των κατηγορουμένων από τις συκοφαντίες.

Ο Αρσένιος με χαρά για το αίσιο αποτέλεσμα και σε ηλικία 77 χρόνων, επιβιβάστηκε στο πλοίο για να επιστρέψει στο ποίμνιό του, όμως λόγω της ταλαιπωρίας του πολυήμερου ταξιδιού, του χειμώνα και άλλων κακουχιών ασθένησε κοντά στη Σκύρο και πλησίον της Κορίνθου εκοιμήθη στις 19 Ιανουαρίου του 953 ενταφιάστηκε την Κόρινθο με τις πρέπουσες τιμές.

Η λειψανοθήκη με τα λείψανα του Αγίου Αρσενίου,
 Μητροπολίτη Κέρκυρας.
πηγή

Οι Κερκυραίοι μετά από λίγο καιρό μετέφεραν τα λείψανά του και τα εναπόθεσαν σε καινό μνημείο στον καθεδρικό τους ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, που βρισκόταν στο Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας.

Ο Αρσένιος και μετά την κοίμησή δεν άργησε να δείξει σημεία της αγιότητάς του, όπως θαύματα και να τιμηθεί πολύ γρήγορα ως άγιος και πολιούχος της Κέρκυρας για αιώνες μέχρι να πάρει τη θέση αυτή ο Άγιος Σπυρίδων. 

Από τα πρώτα χρόνια της ανδηγαυικής κυριαρχίας της Κέρκυρας (1267 - 1386) άρχισαν τα δεινά, οι Δυτικοί κατακτητές θέλοντας να έχουν καλές σχέσεις με τον Πάπα προσπάθησαν να επιβάλλουν το ρωμαιοκαθολικό δόγμα στην Κέρκυρα και μεταξύ άλλων κατάσχεσαν τον ορθόδοξο καθεδρικό ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, εντός του οποίου βρισκόταν και ο τάφος του Αγίου Αρσενίου καθώς και τα λείψανα του που τα παρέδωσαν στους Ρωμαιοκαθολικούς. 

Τα λείψανα του Αγίου παρέμειναν στους Ρωμαιοκαθολικούς έως το 1944 όταν στις 13 Νοεμβρίου του 1944, μετά τη Γερμανική Κατοχή, ο στρατιωτικός ιερέας Δωρόθεος Χλαμίδης τα επανέφερε στην Ορθόδοξη Εκκλησία και τα παρέδωσε στον Μητροπολίτη Κερκύρας και Παξών Μεθόδιο, τοποθετήθηκαν σε παρεκκλήσιο που δημιούργησε εντός του Μητροπολιτικού Μεγάρου προς τιμήν του Αγίου Αρσενίου ενώ τμήμα αυτών δόθηκε στον ιερό ναό Αγίου Αρσενίου Λευκίμμης. 

Στιγμιότυπο απο την Λιτανεία των
λειψάνων του Αγίου Αρσενίου
Μητροπολίτη Κερκύρας
πηγή

Στην πόλη της Κέρκυρας πραγματοποιείται λιτανεία την παραμονή από το Μητροπολιτικό Μέγαρο προς τον ναό του Παντοκράτορος, όπου τα ιερά λείψανα παραμένουν σε 2ήμερο προσκύνημα ενώ ιδιαίτερα τιμάται στη Λευκίμμη, όπου στους Αναπλάδες υπάρχει μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Αρσενίου, επίσης ναοί του Αγίου Αρσενίου υπάρχουν στα χωριά της Κέρκυρας, Αυλιώτες, Βαλανειό, Ποταμό και Σταυρό.

Πολλοί από τους βιογράφους του Αγίου Αρσενίου αναφέρουν ότι ασχολήθηκε με την εκκλησιαστική ποίηση και συνέγραψε σχετικά κείμενα  και σίγουρα έως τις ημέρες μας έχουν διασωθεί τρεις λόγοι του, ικανοί να μας φανερώσουν την αξιόλογη μόρφωση και τη σπουδαία πνευματική του προσωπικότητα: «Εγκώμιον εις τον Άγιον Ανδρέα τον Πρωτόκλητον», «Εγκώμιον εις την Αγίαν Μεγαλομάρτυραν Βαρβάραν» και «Εγκώμιον εις τον Άγιον Θερίνον τον Μάρτυρα». 

Οι Κερκυραίοι αγαπούσαν τον Άγιο Aρσένιο ιδιαίτερα και παρ’όλο που ήταν Μητροπολίτης, τον τιμούσαν σαν «Στρατιωτικό» Άγιο – προστάτη τους, η παλαιά λατρεία του Αγίου Αρσενίου «ατόνησε» μόνο όταν έφτασε στο Νησί το σκήνωμα του Αγίου Σπυριδώνα, αλλά δεν ξεχάστηκε ποτέ.

Η μνήμη του Αγίου Αρσενίου εορτάζεται στις 19 Ιανουαρίου.

πηγή

ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ.

πηγή

Φυλάσσονται στον νεοανεγηρόμενο, ομώνυμο Ιερό ναό του Αγίου Τιμόθεου Αρχιεπισκόπου Προικοννήσου, στα Νέα Παλάτια Ωρωπού.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Φορητή σύγχρονη εικόνα του Αγίου
Τιμοθέου επίσκοπου Προικοννήσου
πηγή

Ο Άγιος Τιμόθεος φέρεται να ήκμασε επί των Αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α´ του Θρακός και Ιουστινιανού Α´ του Μεγάλου. 

Χωρίς στέρεη ιστορικὴ βάση υποστηρίζεται οτι την εποχή εκείνη οι Προικοννήσιοι  επιδίδονταν σε πειρατείες, φόνους και ληστείες και ήταν μεγάλο πρόβλημα για τους διαπλέοντες την Προποντίδα και τους κατοίκους των γύρω ακτών. 

Ο Αυτοκράτωρας Ιουστίνος, γνωρίζοντας την αρετή και αγιότητα του Τιμοθέου, ποὺ τότε ζούσε στὴ Βασιλεύουσα, ζήτησε τὴν προαγωγή του σε Αρχιεπίσκοπο Προικοννήσου και την αποστολή του  νὰ τους επαναφέρει στην οδό της κατά Θεόν χρηστής πολιτείας. 

Ετσι ο Τιμόθεος ανέλαβε την Αρχιεπισκοπή καί παρὰ τις πολλὲς δυσκολίες, τα προσκόμματα, τις αντιδράσεις και τις συκοφαντίες που αντιμετώπισε, εργάσθηκε με ζήλο, και κατώρθωσε τελικά νὰ εξημερώσει τὰ ήθη και νὰ οδηγήσει σε μετάνοια και θεοφιλή βιοτή τους Χριστιανοὺς των νησιών. 

Ευμεγέθης εικόνα του Αγίου Τιμοθέου επισκόπου
Προικοννήσου, βρίσκεται στο ομώνυμο Ιερό Ναό
του Αγίου Τιμοθέου στα Νέα Παλάτια Ωρωπού.
πηγή

Αναφέρεται ότι, έχοντας το θαυματουργικὸ χάρισμα, θεράπευσε την θυγατέρα του Ιουστινιανού από δαιμόνιο, η δε Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, από ευγνωμοσύνη γιὰ την ευεργεσία, ανήγειρε αργότερα, μετά την οσιακή κοίμησή του, το επ’ ονόματί του Μονύδριο, πάνω απὸ τὴν πόλη Κλαζάκι του Μαρμαρά, όπου και κατατέθηκαν τὰ τίμια λείψανά του. 

Το Μονύδριο εκείνο ήταν για αιώνες τὸ κέντρο της πρὸς τὸν Άγιο Τιμόθεο ευλαβείας τῶν Προικοννησίων, οπου τὸν θεωρούν προστάτη τους, σήμερα σώζονται ελάχιστα ερείπιά του, ενώ διάφορα ιερὰ σκεύη, Ευαγγέλια, εικόνες, καθώς και τμήματα των ιερών λειψάνων του Αγίου έφεραν μαζί τους οι Μαρμαρινοί, μετά την Συνθήκη της Λωζάνης που έγινε η ανταλλαγὴ των πληθυσμών, στα Νέα Παλάτια του Ωρωπού της Αττικής. 

Ο Μανουὴλ Ι. Γεδεών, με επιχειρήματα δύσκολα αντικρουόμενα, αποκλείει παντελώς τόσο τὴν ύπαρξη Αρχιεπισκόπου Προικοννήσου μὲ τὸ όνομα Τιμόθεος, οσο και τις παρουσιαζόμενες στὸ βίο του άθλιες καταστάσεις του λαού της Προικοννήσου. 

Πιστεύει ότι πρόκειται μάλλον γιὰ κάποιον ασκητή, ίσως της περιόδου της Εικονομαχίας, ονόματη Τιμόθεο, ποὺ προφανώς αγίασε στὸ νησί καὶ άφησε ζωηρὴ εντύπωση στὸ λαό λόγο της αρετής και θαυματουργίας του, η δε υπόθεση περί Αρχιεπισκοπικής του ιδιότητας, και μάλιστα υπό τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και όχι υπό τον Μητροπολίτη Κυζίκου (που θα ήταν το πιο φυσικό), είναι προϊόν σύγχυσης και φαντασίας. 

Και αν ακόμη η γνώμη του Γεδεών ευσταθεί, η σύνεση μας επιβάλλει να ακολουθήσουμε τὴν παράδοση και την απὸό αιώνων παγιωμένη πεποίθηση και βεβαιότητα της τοπικής Εκκλησίας, η οποία και Αρχιερέα και πολιούχο και προστάτη των απανταχού Προικοννησίων θέλει τον Άγιο Τιμόθεο.

Η μνήμη του τιμάται στις 1 Αυγούστου.