ΤΟ ΙΕΡΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΛΩΡΟΥ.

πηγή

Φυλάσσεται στη Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου του Νέου, Καμπίων Βοιωτίας.

Οι Άγιοι Φλώρος και Λαύρος, δίδυμα αδέλφια, θεωρούνται προστάτες για τους λιθοξόους και τα πηγάδια.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Οι Άγιοι  Μάρτυρες Φλώρος και Λαύρος

Φορητή εικόνα   τού 16ου αιώνα  στην Κρατική 

Πινακοθήκη Τρετιακόφ,  Νόβγκοροντ, Ρωσία

πηγή

Οι Άγιοι Φλώρος και Λαύρος ήταν δίδυμα αδέλφια και ήταν μεταξύ τους άρρηκτα ενωμένοι δια της θερμής πίστης και αγάπης που είχαν προς το Χριστό και έζησαν στα χρόνια του Αυτοκράτορα Αδριανού (117 - 138).

 

Κατάγονταν από το Βυζάντιο, από την περιοχή της νοτιοανατολικής Θράκης και είχαν διδαχθεί το χριστιανισμό αλλά και την δύσκολη τέχνη του λιθοξόου από τους Αγίους Πρόκλο (ή και Πάτροκλο σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο) και Μάξιμο, οι όποιοι υπέστησαν και αυτοί πολύ μαρτυρικό θάνατο για το Χριστό.

Μετά το θάνατο των διδασκάλων τους, ο Φλώρος και ο Λαύρος αναχώρησαν για την Ιλλυρία και διάλεξαν σαν τόπο της διαμονής τους την πόλη Ουλπιανά. 

Στην πόλη αυτή εργάζονταν για την τέχνη τους, αλλά ταυτόχρονα και μέσα από αυτή προσπαθούσανε και για την εξάπλωση του Ευαγγελίου.

Εκεί υπήρχε και κάποιος Ιερέας των ειδώλων, ονομαζόμενος Μερέντιος που ο γιος αυτού, Αθανάσιος από το ένα του μάτι έπαθε ολική τύφλωση, που από την ιατρική επιστήμη όσο και αν προσπάθησε δεν βρήκε θεραπεία. 

Άγιος  Μάρτυς Φλώρος

Τοιχογραφία τού 1380 στην Ιερά Μονή Ραβάνιτσα, Σερβία 

πηγή

Άγιος  Μάρτυς Λαύρος

Τοιχογραφία τού 1380 στην Ιερά Μονή Ραβάνιτσα, Σερβία 

πηγή

Το Μαρτύριο τών Αγίων Φλώρου καί Λαύρου

Τοιχογραφία τού 1547 στην Ι. Μονή Διονυσίου, Αγιο Όρος

Έργο τού αγιογράφου του Τζώρτζη (Ζώρζη) Fuca. 

πηγή

Τότε πλησίασε τους δύο τεχνίτες αδελφούς, οι οποίοι με την επίκληση του ονόματος του Χριστού θεράπευσαν το μάτι του γιου του ειδωλολάτρη Ιερέα, με αποτέλεσμα να πιστέψουν και οι δύο, τόσο ο γιος όσο και ο πατέρας, στο Χριστό. 

Αυτό μόλις το έμαθε ο έπαρχος Λύκων, συνέλαβε τους δύο αδελφούς και, αφού τους βασάνισε φρικτά, τους έριξε μέσα σε ένα πηγάδι, όπου και παρέδωσαν το πνεύμα τους. 

Έτσι, οι δύο τεχνίτες αδελφοί μπήκαν στην αιώνια πόλη, «ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός» (Προς Εβραίους Επιστολή, ια' 10), της οποίας, δηλαδή, τεχνίτης και κτίστης είναι αυτός ο Θεός.

Τα λείψανα αυτών τα συνέλεξαν πιστοί Χριστιανοί και τα μετέφεραν στη Βασιλεύουσα ενώ είναι άγνωστο πότε και με ποιο τρόπο το Σκήνωμα του Αγίου Φλώρου μεταφέρθηκε στην ιερά Μονή Αγίου Νικολάου εν Βουνένοις στα Καμπιά της Βοιωτίας.

Η μνήμη των αγίων αδελφών Φλώρου και Λαύρου τιμάται από την εκκλησία μας στις 18 Αυγούστου.