Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ "ΧΤΥΠΑ"

Βρίσκεται στην Ιερά Μονή Μεταμόρφωσης του Χριστού Νικητών, στην Καβάλα.

Η Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος,  Νικητές Καβάλας.

Η Θαυματουργή εικόνα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος των Νικητών είναι γνωστή ως η εικόνα που “χτυπάει” και χτυπάει μόνο την ημέρα της εορτής της και μετά την λειτουργία. 

Την βγάζουν οι ιερείς στην αυλή του μοναστηριού, γράφεται ο κόσμος ποιοι θέλουν να την κρατήσουν και με την σειρά ένας, δυο, τρεις ή περισσότεροι κάθονται κάτω με απλωμένα τα πόδια και βάζουν την εικόνα επάνω τους, αν είναι περισσότερο του ενός και θέλει να χτυπήσει τον έναν, με θαυμαστό τρόπο χτυπάει μόνο εκείνον, αν δεν διαβάσουν οι ιερείς κάποια ευχή, δεν σταματάει, δεν είναι βέβαια απαραίτητο να χτυπήσει κάθε φορά.

κάθονται κάτω με απλωμένα τα πόδια και βάζουν την
εικόνα επάνω τους, αν είναι περισσότερο του ενός και
θέλει να χτυπήσει τον έναν, με θαυμαστό τρόπο χτυπάει
μόνο εκείνον, αν δεν διαβάσουν οι ιερείς κάποια ευχή,
δεν σταματάει...

Την θαυματουργή εικόνα, την είχανε φέρει το 1922 οι ξεριζωμένοι από τις πατρογονικές εστίες τους κάτοικοι του χωριού Άνω Νεοχώρι Πανόρμου στη χερσόνησο της Κιζύκου και έχει διαστάσεις 100 x 55 εκατοστά.

Η εικόνα ακολουθούσε την πορεία των προσφύγων: άλλοτε στην Καβάλα ή το Ελαφοχώρι κι άλλοτε στους Νικητές, όπου είχαν εγκατασταθεί οικογένειες προσφύγων από το Άνω Νεοχώρι, ώσπου με απόφαση του μητροπολίτου Χρυσοστόμου (Χατζησταύρου) το μουσουλμανικό τέμενος των Νικητών καθαρίζεται και εγκαινιάζεται για να χρησιμοποιηθεί προσωρινά ως ορθόδοξος ναός και να φιλοξενήσει την ιερή εικόνα.

Έτσι το μικρό χωριό, χάρη στην εικόνα, έγινε ο πόλος έλξεως όχι μόνο των Ανωνεοχωριτών, αλλά και της ευρύτερης περιοχής.

Όμως, η άγονη περιοχή δεν εξασφάλιζε τα χρειώδη για τη ζωή των κατοίκων, οι οποίοι σιγά - σιγά εγκατέλειψαν το χωριό τους, με αποτέλεσμα το 1955 να ερημωθεί σχεδόν ολοκληρωτικά.

Ο ναός - το παλαιό τέμενος - κατέρρεε, οι προσκυνητές δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν, αφού ούτε ιερέας υπήρχε για να τελέσει τις Ακολουθίες και να λειτουργήσει.

Για τους λόγους αυτούς οι κάτοικοι των πλησιόχωρων χωριών Μακρυχώρι και Ελαφοχώρι άρχισαν να ερίζουν για το ποιό είχε περισσότερα «δικαιώματα» να πάρει προς φύλαξη την θαυματουργή εικόνα και η υπόθεση έφθασε ενώπιον της Δικαιοσύνης το 1968.

Το συμβιβασμό της υποθέσεως ανέλαβε ο τότε ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως, αρχιμανδρίτης Ιωακείμ Καραχρήστος, που εισηγήθηκε «να γίνει γυναικείο Ησυχαστήριο στους Νικητές και να παραμείνει η εικόνα στην αρχική της θέση και να ανήκει σε όλους, που θα την ευλαβούνται και θα την τιμούν».

Έτσι, λοιπόν, στις 26 Μαρτίου 1969 εγκαταστάθηκαν σ’ ένα σπίτι κοντά στο ναό οι πρώτες μοναχές και ξεκίνησε η προσπάθεια για την οργάνωση του Ησυχαστηρίου, που έμελλε σύντομα να εξελιχθεί στη σημερινή κοινοβιακή Μονή.