Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΙΟΥ.

πηγή

Πρόκειται για τμήμα της Τιμίας Κάρας του και φυλάσσεται στην Ιερά Μητρόπολη της Χίου. 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Ο Όσιος Αθανάσιος ο Πάριος (το πραγματικό του επώνυμο ήταν Τούλιος αλλά από την πολλή αγάπη του προς τη γενέτειρα του, το αντικατέστησε με το Πάριος) ήταν ένας επιφανής θεολόγος και μέγας διδάσκαλος του Γένους, μάλιστα από τους πολυγραφότερους και σπουδαιότερους συγγραφείς της εποχής του.

Γεννήθηκε στο Κώστο της Πάρου το 1722, ο πατέρας του Απόστολος καταγόταν από την Καταβατή Σίφνου, που και σήμερα ζουν εκεί Τούλιοι η Τόληδες ενώ η μητέρα του ήταν Παριανή, από το αρχοντικό γένος Δαμία.

Την πρώτη του παιδεία την έλαβε στη γενέτειρα του και συνέχισε, το 1745, στη Σμύρνη κοντά στον Ιερόθεο Δενδρινό και τον Ιατροφιλόσοφο Χριστόδουλο.

Το 1752 αναχώρησε για το Άγιο Όρος και γράφτηκε στην περιώνυμη Αθωνιάδα Σχολή, που διηύθυνε τότε ο Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης και αργότερα ο Ευγένιος Βούλγαρης. Μαθήματα πήρε αργότερα στην Κέρκυρα και από τον Νικηφόρο Θεοτόκη ενώ με παράκληση του Παν. Παλαμά πήγε στο Μεσολόγγι αλλά μετακλήθηκε στη Θεσσαλονίκη για να διδάξει (1767 - 1770).

Ο τάφος του Αγίου Αθανασίου του Παρίου στον
αύλειο χώρο του Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου του Ρεστά Χίου.

Από την Αθωνιάδα Σχολή, όπου κλήθηκε για να διδάξει, αναγκάστηκε να αποχωρήσει εξαιτίας της αναμίξεως του στις έριδες των Κολλυβάδων.

Έφτασε στη Θεσσαλονίκη και ανέλαβε τη διεύθυνση της εκεί Σχολής μέχρι το 1786 όπου συνεργάζεται στενά με το Νικόδημο Αγιορείτη στο πολύ σπουδαίο έργο έκδοσης των έργων του Γρηγορίου Παλαμά.

Όμως επιθυμώντας να επιστρέψει στην Πάρο, Το 1786 αναχωρεί, αλλά ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος δεν του επιτρέπει να προσαράξει στο νησί, με αποτέλεσμα να κατευθυνθεί προς τη Χίο.

Ως διευθυντής της Σχολής της Χίου κατόρθωσε να τη διευρύνει και να την οδηγήσει σε μεγάλη ακμή (1788 - 1811) και σε ηλικία 90 περίπου χρόνων αποσύρθηκε στο μονίδριο του Αγίου Γεωργίου Ρεστών, όπου και πέθανε στις 24 Ιουνίου του 1813.

Στην επιτύμβια πλάκα ο συνασκητής του Όσιος Νικηφόρος έγραψε: «Η πολύκροτος Αθανασίου φήμη Η περικλεής και πανένδοτος μνήμη Πάντων τοις ωσίν ενηχεί θαυμασίως Και εις έπαινον πάντας κινεί αξίως....».

Στον ίδιο αυτό τάφο ετάφη αργότερα και ο Όσιος Νικηφόρος ενώ τα οστά του οσίου Αθανασίου μεταφέρθηκαν στο οστεοφυλάκειο του εκεί ναϋδρίου, αλλά τα περισσότερα όμως, δυστυχώς αποτεφρώθηκαν κατά τον εμπρησμό του 1822.

Η Αγιοκατάταξη του Αγίου Αθανασίου έγινε το 1995 και την ακολουθία προς τιμήν του αγίου έγραψε ο μοναχός, Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.

Ο Αθανάσιος ο Πάριος, ανήκει στη μεγάλη εκείνη χορεία των διδασκάλων του Ελληνικού Γένους ενώ ήταν σκληρός πολέμιος των νέων εκείνων ιδεών του Διαφωτισμού και της Γαλλικής επαναστάσεως, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, ώστε να ξεσηκώσει και τη σφοδρότατη διαμαρτυρία του Αδαμάντιου Κοραή.

Η μνήμη του τιμάται στις 24 Ιουνίου.