ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΠΑΤΜΩ.

πηγή

Φυλάσσεται στο μικρό φερώνυμο Παρεκκλήσιο του Οσίου Χριστοδούλου, στη Νοτιοδυτική πλευρά του Καθολικού της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Πάτμο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Το σημείο της Λάρνακας που φαίνεται η Κάρα του Οσίου
πηγή

Η Λάρνακα είναι  φτιαγμένη από ξύλο, και καλύπτεται στην πρόσοψη και την επάνω επιφάνεια με αργυρά επενδύματα, τα οποία φέρουν καλλιτεχνικά έκγλυφα επιχρυσωμένα, στην επιφάνεια και στο κέντρο της με την Σταύρωση του Κυρίου, στις δε γωνίες της τούς τέσσερις Ευαγγελιστές, μέσα σε στρογγυλά πλαίσια.

Στην πρόσοψη υπάρχει, έκγλυφος, η Κοίμηση του Οσίου που περιστοιχίζεται από πολλούς μοναχούς, Ιερομονάχους και Διακόνους και ενός Ηγουμένου που όλοι φέρουν τις ιερατικές τους στολές ενώ στη μια γωνία είναι ο Ιωάννης ο Θεολόγος με το Σύμβολό του και στην άλλη ο Πρόχορος ο μαθητής του.

Στο τμήμα πού προεξέχει πάνω από την επιφάνεια της Λάρνακας, το οποίο αποτελείται από αργυρά ελάσματα με ανάγλυφα άνθη, υπάρχει αργυρό κάλυμμα, πάνω στο οποίο υπάρχει άλλο μικρότερο (με ανάγλυφο επιχρυσωμένο Σταυρό), κάτω από το οποίο υπάρχει προσαρμοσμένη γυάλινη πλάκα, κάτω από την οποία φαίνεται η Κεφαλή του Οσίου. 

Η Τιμία Κάρα του Οσίου Χριστοδούλου
πηγή

Η Λάρνακα αυτή φτιάχτηκε στη Σμύρνη με δαπάνες του Καθηγουμένου τής Μονής Παρθενίου Χατζήκου Φωκιανού το 1796.

Ο Όσιος Χριστόδουλος γεννήθηκε σε μία κωμόπολη κοντά στη Νίκαια της Βιθυνίας γύρω στο 1020 από γονείς ευσεβείς, τον Θεόδωρο και την Αννα ενώ το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης.

Από πολύ νέος επιθύμησε να αφοσιωθεί στην μοναχική ζωή και αρχικά ασκητεύει σε κάποια Μονή στον Όλυμπο της Βιθυνίας, όπου μετά από λίγο καιρό εκάρη Μοναχός.

Στη συνέχεια μεταβαίνει στη Ρώμη και αργότερα επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους και την έρημο της Παλαιστίνης, αλλά η προέλαση των Τούρκων τον αναγκάζει να μεταβεί στο όρος Λάτρος κοντά στη Μίλητο της Μικράς Ασίας (1076 - 1079).

Εκεί ιδρύει μοναστήρι με πολλούς μοναχούς και δημιουργεί μία αξιόλογη βιβλιοθήκη, όμως νέες επιδρομές αλλοφύλων τον αναγκάζουν να μεταβεί στο όρος Στρόβιλος της Λυκίας (1709 - 1080) και στη συνέχεια στην Κω, όπου ιδρύει το μοναστήρι της Παναγίας (1080 - 1088).

Ο Όσιος Χριστόδουλος
Κτήτορας της Μονής Πάτμου
πηγή

Το 1080 εγκαταλείπει την Κω και αναζητεί τόπο έρημο για να συνεχίσει τους ασκητικούς του αγώνες και έτσι φτάνει στο έρημο και άνυδρο νησί της Πάτμου, το οποίο του παραχωρείται με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ του Κομνηνού.

Στην Πάτμο, όπου το 95 ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος γράφει την Αποκάλυψη, ιδρύει το 1088 μοναστήρι επ’ ονόματι του αγαπημένου μαθητού του Κυρίου, του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και Ευαγγελιστού. 

Το μοναστήρι αυτό αποτέλεσε το μεγάλο έργο της ζωής του, αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο το άσημο και άγονο νησί της Πάτμου σε Ιερό Νησί και σε τόπο παγκόσμιας πνευματικής και ιστορικής ακτινοβολίας. 

Η φήμη του Οσίου εξαπλώνεται παντού, αφού με τη χάρη του Θεού και την αδιάλειπτη προσευχή επιτελεί θαύματα.

Στις 8 Μαΐου του 1091 καταστρώνει την περίφημη «Υποτύπωση», στην οποία καταγράφονται κανόνες, που ρυθμίζουν τη ζωή του μοναστηριού και των μοναχών αλλά το 1093 εγκαταλείπει την Πάτμο εξαιτίας των αλλεπάλληλων τουρκικών επιδρομών. 

Κατέπλευσε στον Εύριπο της Εύβοιας, όπου κάποιος πλούσιος ευσεβής κάτοικος του προσέφερε πολυτελή οικία να μείνει, την οποία ο Χριστόδουλος όμως την μετέτρεψε σε Μοναστήρι αλλά δεν θέλησε να μείνει στην Μονή. 

Το παρεκκλήσι του Οσίου Χριστοδούλου
πηγή

Η πολυτέλεια δεν ταίριαζε στην ασκητικότητά του και  εγκαταστάθηκε σε ένα σπήλαιο δυτικά της Λίμνης Ευβοίας, όπου μέχρι σήμερα σώζεται η σκήτη του Οσίου.

Στις 10 Μαρτίου του 1093 αισθανόμενος το τέλος του γράφει τη διαθήκη του, στην οποία περιγράφει τα τρομερά δύσκολα χρόνια στην Πάτμο, την λιποψυχία των πολυάριθμων συντρόφων του παρά την πρόοδο του έργου του αλλά και τη φυγή τους στην Εύβοια. 

Μάλιστα για να έχει ισχύ και κύρος η διαθήκη του κάλεσε επτά αξιωματούχους της επισκοπής Ευρίπου (Χαλκίδος) για να την υπογράψουν και αναφέρονται μάλιστα οι εξής: «Λέων πρεσβύτερος και σακελάριος της πόλεως Ευρίπου, Ιωάννης πρεσβύτερος και νοτάριος της καθέδρας Ευρίπου, Μιχαήλ… της καθέδρας Ευρίπου, Βασίλειος ο ευτελής διάκονος… και νοτάριος Ευρίπου κ.ά.» 

.

Ο ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ.
ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ 17ου ΑIΩΝΑ, ΜΕ ΣΠΑΝΙΟ ΘΕΜΑ ΣΕ ΞΥΛΟ ΜΕ ΥΦΑΣΜΑ, ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ 19,4X25,5 CM. ΦΙΛΟΤΕΧΝΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΣΤΙΣ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ. 

Το Χρυσόβουλο του Αλεξίου Α' του Κομνηνού.
Η πρωτότυπη υπογραφή μέ κιννάβαρη (κόκκινη μελάνη
που υπέγραφαν μόνο οι αυτοκράτορες ) στό σπουδαιότερο
έγγραφο τής Μονής μέ τό οποίο παραχωρείται και δωρίζεται
η Πάτμος καί τά γύρω νησιά (Λειψοί - Αρκιοί - Αγαθονήσι)
στόν Όσιο Χριστόδουλο με σκοπό νά ιδρύσει τή Μονή του
Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
πηγή

Στις 16 Μαρτίου του 1093 (ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η μνήμη του), κοιμήθηκε ειρηνικά αφήνοντας την εντολή στους συντρόφους του να συνεχίσουν το έργο του στην Πάτμο και να μεταφέρουν το λείψανό του στο πολυαγαπημένο του νησί.

Το σκήνωμά του μεταφέρθηκε σύμφωνα με την επιθυμία του στη Μονή της Πάτμου στις 21 Οκτωβρίου του 1094 (ημέρα κατά την οποία εορτάζεται η ανακομιδή του λειψάνου του) και τοποθετήθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα στο δεξιό μέρος του εσωνάρθηκα της Μονής, όπου κατόπιν οι μοναχοί έκτισαν παρεκκλήσιο προς τιμήν του Οσίου.

Αργότερα το θαυματουργό λείψανό του τοποθετήθηκε σε αργυροχρυσοεπένδυτη λάρνακα, που φέρει τη χρονολογία 1796.

Ο Όσιος Χριστόδουλος με την πνευματική του παρουσία και το πλούσιο έργο του έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην εκκλησιαστική ζωή και ιστορία της Πάτμου σε τέτοιο βαθμό, ώστε πολλοί κάτοικοι του νησιού, αλλά και των γειτονικών νησιών της Σάμου και της Λέρου να φέρουν μέχρι σήμερα το όνομα του θαυματουργού Οσίου. 

Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 16 Μαρτίου και την ανακομιδή των λειψάνων του στις 21 Οκτωβρίου.