Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.

πηγή

Φυλάσσεται στον ομώνυμο ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης στον Ριγανόκαμπο της Πάτρας, μετά από την Επανακομιδή της το 2004 από τη Ρωμαιοκαθολική Μονή της Hautecombe στην Ιταλία.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

πηγή

Η Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη άθλησε κατά τον 4ο αιώνα, την εποχή που βασίλευε ο Μέγας Κωνσταντίνος και ήταν θυγατέρα του Λικινίου, που ήταν ηγεμόνας μιας επαρχίας και η γυναίκα του που λεγόταν Λικινία.

Καταγότανε από την πόλη Μαγεδών και αρχικά ονομαζόταν Πηνελόπη. 

Όταν η Αγία έγινε έξι ετών, ο πατέρας της Λικίνιος την έκλεισε σε ένα πύργο και ανέθεσε την διαπαιδαγώγησή της σε κάποιον γέροντα, ονόματι Απελλιανό, ο οποίος και έγραψε τα υπομνήματα του μαρτυρίου της.

Μια νύχτα η Ειρήνη είδε το εξής παράξενο όραμα: μπήκε στον πύργο της ένα περιστέρι κρατώντας με το ράμφος του ένα κλαδί ελιάς, το οποίο και άφησε επάνω στο τραπέζι και επίσης μπήκε και ένας αετός μεταφέροντας ένα στεφάνι από άνθη, το οποίο τοποθέτησε και αυτός επάνω στο τραπέζι και έπειτα μπήκε από ένα άλλο παράθυρο ένας κόρακας, ο οποίος έβαλε και αυτός επάνω στο τραπέζι ένα φίδι. 

Το πρωί που ξύπνησε απορούσε για το όνειρο που είδε και σκεπτότανε τι άραγε να σημαίνουν όλα αυτά που είδε και τα διηγήθηκε λοιπόν στον γέροντα Απελλιανό και εκείνος τα ερμήνευσε ως ένα προάγγελμα των στεφάνων της δόξας και του μαρτυρικού τέλους της μετά από τη βάπτισή της.

Η περίτεχνη λειψανοθήκη με την Τιμία Κάρα της Αγίας
πηγή

Στο Χριστιανισμό ελκύσθηκε από κάποια κρυπτοχριστιανή νέα, η οποία, λόγω της τιμιότητας και των αρετών της, έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τους γονείς της Πηνελόπης και είχε τοποθετηθεί από αυτούς ως θεραπαίνιδα της θυγατέρας τους, της Ειρήνης. 

Επίσης ένας ιερέας, ονόματι Τιμόθεος, βάπτισε κρυφά τη νεαρή ηγεμονίδα και τη μετονόμασε σε Ειρήνη.

Το γεγονός αυτό δεν άργησε όμως να το πληροφορηθεί ο πατέρας της, Λικίνιος, όταν μάλιστα η Αγία Ειρήνη συνέτριψε τα είδωλα της πατρικής της οικίας ομολογώντας με αυτό τον τρόπο την πίστη της στον Χριστό, αυτός εξοργίστηκε. 

Για τον λόγο αυτό διέταξε να τη δέσουν στα πόδια ενός άγριου αλόγου, για να τη σκοτώσει έτσι με κλοτσιές, αλλά από θαύμα το άλογο στράφηκε εναντίον του και σκότωσε τον ίδιο. 

Τότε επικράτησε μεγάλη σύγχυση μεταξύ των εκεί παρευρισκομένων ανθρώπων. 

Αλλά η Ειρήνη τους καθησύχασε με τα λόγια του Χριστού: «Πάντα δυνατά τω πιστευοντι» (Μαρκ. Θ΄ 23), δηλαδή όλα είναι δυνατά σε εκείνον που πιστεύει και πραγματικά με θαυμαστή πίστη προσευχήθηκε και ο πατέρας της σηκώθηκε ζωντανός. 

Ο Ναός της αγίας Ειρήνης 
στον Ριγανόκαμπο Πάτρας

Τότε, οικογενειακώς όλοι βαπτίστηκαν χριστιανοί και στη συνέχεια ανέλαβε ιεραποστολικά καθήκοντα στη Περσία επί του Σαπώρ Β΄ όπου και όμως υπέστη μεγάλη καταδίωξη και έπειτα, η Αγία Ειρήνη, πήγε στην Καλλίπολη του Ελλησπόντου, όπου βασίλευε ο Νουμεριανός. 

Εκεί παρουσιάσθηκε σε αυτόν, ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό και οι ειδωλολάτρες την έκλεισαν διαδοχικά σε τρία πυρακτωμένα χάλκινα βόδια. 

Το τρίτο όμως βόδι, τη στιγμή που βρισκόταν εντός του η Μεγαλομάρτυς, όλως παραδόξως κινήθηκε, ενώ ήταν ένα άψυχο ανθρώπινο κατασκεύασμα και στη συνέχεια αυτό σχίστηκε και βγήκε από μέσα του η Αγία, εντελώς αβλαβής από την κόλαση της πυράς. 

Λίθινη επιγραφή με το όνομα της Αγίας πού βρέθηκε στα
ερείπια του παλιού ναού της Αγίας Ειρήνης.
πηγή

Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα να προσέλθουν στην πίστη του Χριστού χιλιάδες ψυχές. 

Όμως στην πόλη Μεσημβρία της Θράκης η Αγία Ειρήνη θανατώθηκε, αλλά με τη δύναμη του Θεού αναστήθηκε και είλκυσε στην πίστη τον τοπικό διοικητή αλλά και ολόκληρο το λαό. 

Τέλος, η Αγία κατέφυγε μαζί με το δάσκαλό της Απελλιανό στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου διέμεινε επιτελώντας πολλά θαύματα και τιμώμενη ως αληθινή ισαπόστολος και εκεί ανέπτυξε μεγάλη δράση μέχρι και την ημέρα της κοίμησής της, το 315.

Στο Συναξάρι της αναφέρεται ότι στην Έφεσο η Αγία βρήκε μία λάρνακα, στην οποία δεν είχε ως τότε ενταφιασθεί κανένας, μπήκε μέσα σε αυτήν και κοιμήθηκε με ειρήνη. 

Πριν δε από την κοίμησή της η Αγία Ειρήνη είχε δώσει εντολή να μην μετακινήσει κανένας την ταφόπετρα, με την οποία θα σκέπαζε τη λάρνακα ο δάσκαλός της Απελλιανός, προτού περάσουν τέσσερις ημέρες, όμως μετά από δύο ημέρες, επισκέφθηκαν τον τάφο ο Απελλιανός και οι άλλοι και είδαν ότι η ταφόπετρα ήταν σηκωμένη και η λάρνακα κενή, για τον λόγο αυτό πιστεύεται ότι η αγία ανελήφθη στους ουρανούς όπως ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.

Η Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη.

Βυζαντινό Μηνολόγιο τού Μαίου τού 14ου αιώνα. 

Βρίσκεται στην Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη.

πηγή

Κατά τα δυτικά Μαρτυρολόγια η Αγία Ειρήνη μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, αφού ρίχθηκε στην πυρά ενώ κατά το Μηνολόγιον του αυτοκράτορα Βασιλείου Β', η Αγία Ειρήνη τελειώθηκε μαρτυρικά δια αποκεφαλισμού.

Κατά τη Φραγκοκρατία το λείψανό της φυγαδεύτηκε στην Πάτρα, όπου στη συνοικία Ριγανόκαμπος, υπήρχε ο σταυροπηγιακός ναός της Αγίας Ειρήνης που είχε χτιστεί για να φιλοξενήσει το λείψανο της αγίας. 

Στις 5 Μαρτίου του 1231 ο Λατίνος Αρχιεπίσκοπος Πάτρας Αντέλμος φυγάδεψε, από την Πάτρα στη Δύση, πολλά ιερά κειμήλια ανάμεσα στα οποία και το ιερό λείψανο της Αγίας Ειρήνης κάνοντάς το δώρο στο μοναστήρι του Hautecombe στη Σαβοΐα της Ιταλίας. 

Το λείψανο της Αγίας Ειρήνης επιστράφηκε όμως τελικά στις 5 Οκτωβρίου του 2002 και φυλάσσεται σήμερα στο ομώνυμο Ιερό ναό της Αγίας Ειρήνης στο Ριγανόκαμπο που είναι χτισμένος ακριβώς στην τοποθεσία όπου βρισκότανε ο παλιός ναός της και κάθε χρόνο στις 5 Μαϊου γίνονται λατρευτικές εκδηλώσεις στη μνήμη της Αγίας Ειρήνης.

Ήταν προστάτιδα της Ελληνικής Χωροφυλακής και σήμερα της Ελληνικής Αστυνομίας.

Η μνήμη της τιμάται στις 5 Μαίου.