Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΛΙΜΝΙΑΣ, ΕΥΒΟΙΑ.

Φυλάσσεται στον Ιερό Ναό Γενέσιον της Θεοτόκου στην Λίμνη, της βόρειας Εύβοιας. 

Η γραφική, πανέμορφη παραθαλάσσια κωμόπολη
της Λίμνης, στην Βόρεια Εύβοια.

Σύμφωνα με την παράδοση το 1560, όταν ήταν σουλτάνος ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, ένα τούρκικο πλοίο έπλεε στα μέρη της Κασσάνδρας με κατεύθυνση τη Χαλκίδα και στο πλήρωμα του καραβιού ήταν κι ένας χριστιανός ναύτης, ο λοστρόμος Δημητρός, άνθρωπος ευλαβής και ηλικιωμένος.

Το καράβι πλησίαζε στη Σκιάθο με φουσκωμένα τα πανιά από τον σορόκο αλλά ξαφνικά ο άνεμος κόπασε και τότε ο Δημητρός έδωσε εντολή να ρίξουν τις βάρκες στη θάλασσα, για να ρυμουλκήσουν το καράβι.

Εκείνη τη στιγμή βλέπει ο λοστρόμος στο πλάι του καραβιού, πάνω στα κύματα, ένα μεγάλο εικόνισμα και χωρίς να χάσει καιρό, κατεβαίνει σε μία φελούκα (μικρή βάρκα), σηκώνει την ιερή εικόνα απ᾿ το νερό, και προσκυνάει την Παναγία που ήταν ζωγραφισμένη πάνω σ᾿ αυτή.

Η Παναγία η Λιμνιά.

Ύστερα ανεβάζει την εικόνα στο κατάστρωμα και την παραδίδει στον πλοίαρχο, στον Τούρκο Μεχμέτ και αμέσως σηκώνεται ένας δυνατός και απότομος βοριάς, που κολπώνει τα πανιά. 

Τα άλμπουρα τριζοβολούν, ενώ η πλώρη του πλοίου, σχίζει με ορμή το αφρισμένο κύμα.

Παρέκαμψαν τις Σποράδες, μπήκαν στον Ευβοϊκό κι έβαλαν πλώρη για την πόλη της Χαλκίδας, μόλις όμως έφθασαν στην περιοχή της Λίμνης, ο άνεμος κόπηκε απότομα και έξαφνα και έτσι το καράβι ακινητοποιήθηκε. 

Ρίχτηκαν και πάλι οι βάρκες στη θάλασσα και άρχισαν να το ρυμουλκούν και ύστερα από αρκετές ώρες έφθασαν στη βάση του όρους Καντήλι και εκεί απροσδόκητα ξεσπά και πάλι μία τρομερή καταιγίδα, τα κύματα σηκώνονται απειλητικά και σπρώχνουν το σκάφος πάλι στη Λίμνη. 

Μόλις πλησιάζουν εκεί, η τρικυμία σταματά και η θάλασσα γαληνεύει και πάλι με το πλήρωμα του καραβιού να κάνει ακόμη μία καινούργια προσπάθεια να κατευθύνει το καράβι στον προορισμό του αλλά ξεσπάει εκ νέου νέα καταιγίδα, πιο απειλητική, και τους σπρώχνει πάλι στη Λίμνη. 

Λεπτομέρεια της Εικόνας

Ο καπετάνιος και οι ναύτες έχουν πιά απελπιστεί και δεν μπορούν να διακρίνουν πίσω από αυτή τη θαλασσινή περιπέτεια το χέρι της Παναγίας. 

Τότε, εκείνη την στιγμή, φωτίστηκε επιτέλους ο ευλαβής λοστρόμος, πλησιάζει τον καπετάνιο και του λέει ότι δεν πρόκειται να απαλλαγούν από αυτή την ταλαιπωρία, αν δεν βγάλουν στη στεριά την εικόνα της Παναγίας.

Ο πλοίαρχος συμφώνησε και ειδοποίησε το χωριό Καστριά, χτισμένο λίγα χιλιόμετρα μακριά από την παραλία, να έρθουν να την παραλάβουν. 

Δεν άργησε να καταφθάσει ο πιστός λαός, έχοντας επικεφαλής τους ιερείς, με εξαπτέρυγα, σταυρούς και λαμπάδες. 

Στην παραλία τους περίμενε ο Δημητρός, που τους παρέδωσε την ιερή εικόνα σαν ατίμητο θησαυρό και αμέσως φύσηξε φρέσκο αεράκι κι έσπρωξε κατάπρυμα το ιστιοφόρο με τους ναύτες, κατευθείαν για τον προορισμό τους και εν το μεταξύ η πομπή ξεκίνησε μεγαλόπρεπα από την παραλία για το χωριό. 

Από την λιτανεία της θαυματουργής εικόνας, στην 
μέση ο μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου & Σιατίστης
κ. Παύλος, είχε καταγωγή από την Εύβοια.

Εκεί στο χωριό Καστριά, στον ναό της Αγίας Άννης, απόθεσαν τη εικόνα, έψαλλαν Παράκληση, δοξολογία, και ευχαρίστησαν τη Θεοτόκο.

Την άλλη μέρα η εικόνα έλειπε από την εκκλησία, την αναζήτησαν και τη βρήκαν στην τοποθεσία της σημερινής Λίμνης, την επανέφεραν στον ναό της Αγίας Άννας, αλλά Εκείνη επέστρεψε στον ίδιο τόπο και αυτό επαναλήφθηκε μερικές φορές, έτσι κατάλαβαν οι κάτοικοι πως ήταν θέλημά της να παραμείνει οριστικά εκεί, στην Λίμνη. 

Έχτισαν λοιπόν μία μικρή εκκλησία και την τοποθέτησαν μέσα σε αυτή ενώ την Ιερή εικόνα ακολούθησαν και οι ίδιοι, εγκατέλειψαν τα Καστριά και μετοίκησαν στη Λίμνη και αργότερα, στη θέση του πρώτου ναΐσκου έχτισαν μεγαλόπρεπο ναό, και τον αφιέρωσαν στο Γενέσιον της Θεοτόκου.

Οι διαστάσεις της εικόνας είναι 0.95 x 0.65 εκατοστά και σε αυτήν εικονίζεται η Παναγία η Γλυκοφιλούσα, ζωγραφισμένη σε σκληρό και βαρύ ξύλο, καλυμμένη με ασημένια επένδυση.

Η Σύναξη της Παναγίας Λιμνιάς τιμάται στις 8 Σεπτεμβρίου.