Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσης, Ξυνιάδα Δομοκού

πηγή

Βρίσκεται στα όρια της κοινότητας Ξυνιάδα και σε απόσταση 44 χιλιομέτρων από την Λαμία και περίπου 15 από το Δομοκό, σε υψόμετρο 533 μέτρα στην βόρεια πλευρά της Όθρης και στις όχθες της άλλοτε πανέμορφης λίμνης Ξυνιάδος. 

Άποψη της Μονής
πηγή

Το Μοναστήρι κτίσθηκε το 1962 με θαυματουργό τρόπο. 

Η εμφάνιση της Παναγίας σε όραμα υπέδειξε στους κατοίκους του χωριού σε βάθος 1.50 μέτρων μέσα στο χώμα την εικόνα της πού φέρει την επιγραφή "Μήτηρ Θεού Ελεούσα". 

Η εικόνα σύμφωνα με τους ειδικούς ανήκει στην εποχή της εικονομαχίας (8ος αιώνας), διατηρείται σε καλή κατάσταση παρά την επί αιώνες παραμονή της στο χώμα και είναι το μεγάλο κειμήλιο της Μονής. 

Στο σημείο της εύρεσης ανεγέρθη μικρός ναός όμως η προσέλευση πολλών προσκυνητών οδήγησε στην θεμελίωση ενός μεγαλυτέρου ναού το 1965 ο οποίος μέ την συμπαράσταση και την υλική βοήθεια των απανταχού χριστιανών, αποπερατώθηκε τον Αύγουστο του 1966.  

Άποψη του Καθολικού
πηγή

Η πρώτη εμφάνιση της Θεοτόκου στον Αθανάσιο Σύρο.

Ανοικοδομήθηκαν και το 1972 έγιναν τα εγκαίνια της Μονής, όμως οι σεισμοί, που συγκλόνισαν την Θεσσαλία στις 30 Απριλίου 1954, ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής, έμειναν αξέχαστοι στους παλιότερους κατοίκους της περιοχής, ιδιαίτερα η ημέρα αυτή για τους κατοίκους της Ξυνιάδας και πιο πολύ, για τον μικρό Αθανάσιο Σύρο, που είδε με τα μάτια του την Υπεραγία Θεοτόκο.

Ο οκτάχρονος τότε, Αθανάσιος Νικολάου Σύρος, ενώ έπαιζε το απόγευμα της Παρασκευής μαζί με άλλα παιδιά στην πλαγιά του βουνού είδε μπροστά του μια μαυροφόρα γυναίκα ξυπόλητη να κάνει μετάνοιες, και ενώ ο τόπος στο σημείο εκείνο ήταν ξερός, με τις μετάνοιες που έκανε η άγνωστη αυτή μαυροφόρα γυναίκα, έγινε μαλακός και βούλιαζε σαν το ζυμάρι.

Η Νότια Πύλη της Μονής, η οποία αποτελεί την κύρια
είσοδο στον προαύλιο χώρο.

Στα τρία σημεία που προσκύνησε η άγνωστη αυτή γυναίκα άρχισε ο τόπος να αναδύει μια γλυκιά ευωδία και τότε ο μικρός Αθανάσιος λέει στα άλλα παιδιά: «Παιδιά για δέστε εκείνη τη γιαγιά που κάνει μετάνοιες», την είπε γιαγιά γιατί φορούσε μαύρα ρούχα, όπως φορούν όλες σχεδόν οι γιαγιάδες στα χωριά. 

Αλλά κανένα από όλα τα’ άλλα παιδιά δεν μπορούσε να την δει και τρέχοντας πηγαίνουν στους χωριό και αναφέρουν όσα είπε ότι είδε ο Αθανάσιος, οπότε κι εκείνοι σπεύδουν να διαπιστώσουν το γεγονός.

Ο Αθανάσιος επαναλαμβάνει ότι βλέπει την άγνωστη γυναίκα να κάνει μετάνοιες στο ίδιο μέρος, αλλά εκείνοι δεν μπορούσαν να διακρίνουν τίποτε και τον ρωτούσαν επίμονα να τους πει που ακριβώς βλέπει την μαυροφόρα γυναίκα όμως αν κι ο Αθανάσιος επανέλαβε τα ίδια, εκείνοι δεν μπορούσαν να δουν τίποτε. 

Η Παναγία Ελεούσα
πηγή

Οσφραίνονταν μόνο τη γλυκιά ευωδία που προέρχονταν από το σημείο όπου το μικρό παιδί έλεγε ότι έβλεπε να κάνει μετάνοιες η άγνωστη μαυροφόρα γυναίκα.

Η δεύτερη εμφάνιση της Παναγίας στον ύπνο του Αθανάσιου. 

Το ίδιο βράδυ η άγνωστη αυτή γυναίκα κάνει την εμφάνισή της στον ύπνο του μικρού Αθανάσιου, ο οποίος κοιμόταν δίπλα στους γονείς του και στα άλλα του τα αδέλφια. 

Αυτή τη φορά η γυναίκα έχει ένα πολύ φωτεινό στεφάνι στο κεφάλι της και ο μικρός Θανάσης λίγο τρομαγμένος την ρωτάει: «Γιαγιά ποια είσαι εσύ; και τι θέλεις από μένα; Φοβάμαι!». 

Και τότε η άγνωστη αυτή μαυροφορεμένη γυναίκα του λέει: «Μη φοβάσαι μικρέ μου, εγώ είμαι η μητέρα του Χριστούλη, που τόσο τον αγαπάς, και με έστειλε να αποκαλύψω σε σένα που έχεις καθαρή καρδιά και αγνή ψυχή, ότι στο μεσαίο σημείο που με είδες να σημειώνω, εκεί να σκάψετε και θα βρείτε την Εικόνα μου. Εκείνο το σημείο να γίνει τόπος λατρείας, να γίνει ένας ναός, ένας άγιος τόπος» και με τα λόγια αυτά χάθηκε η μαυροφορεμένη γυναίκα από τον μικρό Αθανάσιο. 

Η Φιάλη Αγιασμού της Μονής

Το πρωί ο μικρός Αθανάσιος άρχισε να διηγείται στους δικούς του με κάθε λεπτομέρεια την δεύτερη εμφάνιση της Θεοτόκου και τους παρακαλούσε να σκάψουν εκεί που του υπέδειξε η Παναγία.

Οι αντιδράσεις των κατοίκων του χωριού. 

Οι αντιδράσεις των κατοίκων δεν ήταν καλές για τον μικρό Αθανάσιο, κανείς δεν πίστεψε ότι όλα όσα τους έλεγε ήταν αληθινά και πολλές φορές τον διώχναν με προσβλητικές φράσεις, όμως αυτές, οι αντιδράσεις δεν μπόρεσαν να κλονίσουν τον Αθανάσιο που μάζεψε πέτρες κι έκτισε μόνος του ένα μικρό εκκλησάκι στο σημείο που του υπέδειξε η Παναγία. 

Ο Εσταυρωμένος στην αυλή του Μοναστηριού
πηγή

Εκεί έβαλε μια μικρή εικόνα της Παναγίας, πήγαινε κάθε μέρα, πρωί βράδυ, άναβε το καντηλάκι της κι έκανε την προσευχή του στην Υπεραγία Θεοτόκο. 

Στις συνεχείς παρακλήσεις του, να σκάψουν εκεί που του είπε η Παναγία, ανταποκρίθηκαν κάποτε μερικοί συγχωριανοί του, οι ενέργειες όμως ήταν μεμονωμένες και χωρίς κανένα αποτέλεσμα. 

Πέρασαν οκτώ ολόκληρα χρόνια και την αδιαφορία των κατοίκων σταμάτησε μια πολύ θανατηφόρα ασθένεια που έπεσε στα ζώα του χωριού και άρχισαν πια να σκέπτονται αρκετά σοβαρά μήπως η αρρώστια των «ζωντανών» ήταν η τιμωρία του Θεού για την απιστία που έδειξαν στα λόγια του μικρού Αθανάσιου. 

Λεπτομέρεια της εικόνας της Παναγίας Ελεούσας
πηγή

Άρχισαν να κάνουν παρακλήσεις στην Θεοτόκο να τους συγχωρήσει για και να τους απαλλάξει από το κακό που τους βρήκε, έτσι, το θανατικό των ζώων έγινε αφορμή οι κάτοικοι του χωριού να γυρίσουν κοντά Θεό.

Η εύρεση της Ιερής Εικόνας της Παναγίας. 

Στις αρχές Ιουνίου του 1962 πήγε στην Ξυνιάδα ένα σκαπτικό μηχάνημα να ανοίξει τους δρόμους και οι κάτοικοι παρακάλεσαν τον χειριστή, να κάνει τον κόπο να σκάψει και στο μέρος που έλεγε ο Αθανάσιος ότι του υπέδειξε η Παναγία, πως υπάρχει η εικόνα της. 

Ο χειριστής όμως του μηχανήματος, που ονομαζόταν Ηλίας Σάλτας και καταγόταν από το χωριό Σταυρός Λαμίας, δεν ήθελε να σκάψει και μάλιστα αντέδρασε βίαια στις επίμονες παρακλήσεις των κατοίκων του χωριού.

Τότε επενέβη ένας άλλος Λαμιώτης, ο Σπύρος Χουλιάρας, υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών ο οποίος είχε ακούσει από τη μητέρα του για τις εμφανίσεις της Παναγίας και κάλεσε σε σύσκεψη τις αρχές της κοινότητας, τον πρόεδρο, τον δάσκαλο, τον ιερέα, τις αστυνομικές αρχές και το εκκλησιαστικό συμβούλιο και όλοι μαζί πήγαν και παρεκάλεσαν τον χειριστή, τον οποίο και τελικά έπεισαν.

Άποψη της Μονής

Το μηχάνημα ξεκίνησε να σκάβει και να βγάζει χώματα στο σημείο που του υπέδειξαν κι όλος ο κόσμος μαζεύτηκε εκεί περιμένοντας με αγωνία.

Ο χειριστής μετά την πρώτη εκσκαφή επιχειρεί και δεύτερη χωρίς όμως αποτέλεσμα και αρχίζει να βλαστημά, επιχειρεί όμως και τρίτη φορά προσπάθεια χωρίς όμως αποτέλεσμα και πάλι, έτσι η μηχανή είχε σταματήσει πλέον.

Ο αστυνομικός που ήταν κοντά στο σημείο βλέπει δίπλα στο μαχαίρι του μηχανήματος και κοντά στη ρίζα ενός πουρναριού την εικόνα της Παναγίας, το τι έγινε εκείνη τη στιγμή δεν περιγράφεται, όλοι όσοι ήταν εκεί, έπεσαν, γονάτισαν και προσκύνησαν την Άγια Εικόνα της Παναγίας, και ζητούσαν με δάκρυα στα μάτια την Χάρη Της. 

Η Παναγία Ελεούσα

Μερικοί έτρεξαν και χτύπησαν την καμπάνα για να ειδοποιηθούν και οι άλλοι οι κάτοικοι που ήταν στα χωράφια. ενώ πολλοί έτρεξαν, αγκάλιασαν τον δεκαεξάχρονο πια Αθανάσιο και του ζητούσαν να τους συγχωρήσει για την ασέβεια και την απιστία τους. 

Ο χειριστής του μηχανήματος έπεσε κλαίγοντας και προσκύνησε την εικόνα και παρακαλούσε να τον συγχωρήσει η Θεοτόκος, λέγεται μάλιστα, ότι καταφεύγοντας στην Χάρη της Παναγίας, με θερμή πίστη, θεραπεύτηκε από πάθηση στομάχου από την οποία βασανίζονταν έως τότε.

Η Θαυματουργή Εικόνα της Μεγαλόχαρης. 

Η εικόνα ήταν σε βάθος ενάμισι μέτρο μέσα στο χώμα και την λάσπη επί αιώνες χωρίς να πάθει τίποτε, είναι μικρού μεγέθους, φέρει την επιγραφή «Μήτηρ Θεού Ελεούσα», κατά την γνώμη των ειδικών, ανήκει στην εποχή της εικονομαχίας ενώ σήμερα έχει σκεπαστεί με υποκάμισο από ασήμι και χρυσό  και τα τάματα των βασανισμένων πιστών που έρχονται να πάρουν την χάρη Της έχουν στολίσει σχεδόν όλη την επιφάνεια της εικόνας.

Ο Παντοκράτορας στον τρούλο του Καθολικού

Οι πιστοί πρόσφεραν ότι μπορούσε ο καθένας για να κτισθεί στην αρχή ένα μικρό εκκλησάκι, που να εξυπηρετεί τις πνευματικές τους ανάγκες. 

Το εκκλησάκι χτίστηκε στη ρίζα του πουρναριού, εκεί ακριβώς που βρέθηκε η Εικόνα που στο σημείο αυτό, τοποθετήθηκε η Αγία Τράπεζα, όμως ο μικρός ναός, δεν εξυπηρετούσε αργότερα, τις ανάγκες των όλο και αυξανόμενων προσκυνητών. 

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φθιώτιδος, Δαμασκηνός τον Νοέμβριο του 1965 έθεσε τον θεμέλιο λίθο για έναν μεγαλύτερο ναό, που τελείωσε τον Αύγουστο του 1966 ενώ ο πατήρ, πλέον, Αθανάσιος εξασφάλισε με επίπονες προσωπικές του προσπάθειες τον πλήρη εξοπλισμό του ναού και αγάπησε τόσο αυτό το έργο με αποτέλεσμα να χτιστεί ένα μεγαλοπρεπές μοναστήρι. 

Εγκαίνια του Ιερού Ναού.

Άποψη του εσωτερικού του καθολικού

Ως ημέρα τέλεσης των εγκαινίων ορίστηκε η 21η Ιουνίου, του 1972, δηλαδή την ίδια μέρα που βρέθηκε η θαυματουργή εικόνα. 

Την 21η Ιουνίου τέλεσε τον Μέγα Εσπερινό ο τότε πρωτοσύγκελος και σήμερα Μητροπολίτης πρώην Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Αγαθόνικος και την επομένη τέλεσε μεγαλοπρεπώς τα εγκαίνια ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φθιώτιδας Δαμασκηνός, με παρουσία πολλών ιερέων και ενώπιον ενός πολύ μεγάλου πλήθους πιστών από όλη την ευρύτερη περιοχή.

Το Ιερό Προσκύνημα εορτάζει δυο φορές το χρόνο: Την ημέρα της ευρέσεως της εικόνας, δηλαδή την 21η Ιουνίου, και την 15η Αυγούστου, την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Θεραπεία δαιμονισμένης.

Άποψη των τοιχογραφιών

Η Λεμονιά Κοκκίνη, από το χωριό Αγραπιδιά Δομοκού, το 1963, στην ώρα του φαγητού δαιμονίστηκε, με το δαιμόνιο να την ενοχλεί συνεχώς και δεν μπορούσε να ηρεμήσει. 

Οι γονείς της απελπισμένοι, αφού τρέξανε σε πολλούς γιατρούς, την έταξαν στην Παναγία Ελεούσα και η κοπέλα δε μιλούσε παρά μόνο έβγαζε άναρθρες κραυγές όμως κατά την Ολονυχτία διαπιστώθηκε αλλαγή στη συμπεριφορά της και η κοπέλα σε λίγες ημέρες απέκτησε απόλυτη ηρεμία. 

Το γεγονός έγινε γνωστό σε όλη την περιοχή, και οι πιστοί προσέτρεξαν στη θαυματουργό εικόνα για να ευχαριστήσουν τη Θεοτόκο. (Εφημερ. Εθνικός Αγών της Λαμίας, 3 Ιανουαρίου 1963).

Άποψη των τοιχογραφιών

Θεραπεία τυφλού.

Από το χωριό Ξυνιάδα Δομοκού ο γιος του Βάιου Πολύμερου, ονόματι Σταύρος, κατά την ώρα του δείπνου, έξαφνα, τυφλώθηκε. 

Οι γονείς του άφωνοι και σοκαρισμένοι από αυτό που συνέβη  στον γιό τους, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους, μόνο στο Θεό. 

Άρπαξαν τον τυφλό γιο τους και τον πήγαν στη μονή της Μεγαλόχαρης Παναγία Ελεούσας όπου έκαναν Παράκληση και προς το τέλος της Παρακλήσεως το φως όσο έξαφνα χάθηκε τόσο έξαφνα επανήλθε στο παιδί τους και οι γονείς, θέλοντας να ευχαριστήσουν την Παναγία, αφιέρωσαν στο Μοναστήρι την αυλόπορτα του Περίβολου.

Ό Γέροντας Αθανάσιος μπροστά την εικόνα της Παναγίας Ελεούσας

Το μεγαλύτερο δώρο του Ουρανού.

Δύο άτεκνα ζευγάρια από την Καρδίτσα, οι κ.κ. Γιαννάκος και Καφετζής, παρακάλεσαν την Παναγία μας να τους χαρίσει παιδιά. 

Ζήτησαν από τον Ηγούμενο της Μονής να κάνει Παράκληση στην Παναγία, ο Ηγούμενος ευλογώντας τους, τους είπε ότι η Μεγαλόχαρη θα κάνει το θαύμα Της και τον επόμενο χρόνο τα δυο ζευγάρια, κρατώντας στις αγκαλιές τους τα παιδάκια τους, ήρθαν στην Παναγία να Την ευχαριστήσουν και να τα βαφτίσουν. 

Έσωσε το Μοναστήρι Της από πυρκαγιά.

Πριν από χρόνια, κάποιος προσκυνητής άφησε αναμμένη λαμπάδα μέσα στην εκκλησία και ο Ηγούμενος κλείδωσε την εκκλησία, ενώ αυτή καιγόταν, έπεσε κάτω και άρχισε να καίγεται το χαλί. 

Τα μεσάνυχτα ο ηγούμενος άκουσε χτυπήματα στο παράθυρο και μια φωνή: «Ξύπνα, καίγεται η εκκλησία», αμέσως έτρεξε στην εκκλησία και έσβησε τη φωτιά χωρίς να δει κανέναν άνθρωπο δίπλα του. Ήταν η Μεγαλόχαρη που ειδοποίησε τον Ηγούμενο και έσωσε το Μοναστήρι από σίγουρη πυρκαγιά, ακόμη υπάρχει το καμένο χαλί.

Ο Άγιος Πορφύριος επισκέφθηκε τρείς φορές την
Παναγία Ελεούσα

Η Ολονυκτία που έφερε το θαύμα.

Από την Αμπελιά Φαρσάλων δύο ανδρόγυνα ήρθαν στην Χάρη Της να τελέσουν Ολονυκτία.

Το πρώτο ανδρόγυνο έδειξε στο μάγουλο του παιδιού του μια τομή που έφθανε μέχρι το στόμα με διάγνωση από γιατρούς ότι είναι καρκίνος και την ώρα που το παιδί κοιμόταν, θεραπεύτηκε και η τομή είχε φύγει.

Το δεύτερο ανδρόγυνο, από το ίδιο χωριό είχε ένα κοριτσάκι κωφάλαλο, η μητέρα του συνεχώς προσεύχονταν στην Παναγία και στο τέλος απελπισμένη είπε: «Παναγία μου ή δώσε του τη φωνή του ή πάρε το γιατί δεν μπορώ να το βλέπω να υποφέρει», η Παναγία έκανε το θαύμα της και το κοριτσάκι μίλησε, η πρώτη λέξη που είπε ήταν «μαμά».

Ψαλμωδίες από τον Ουρανό.

Η θαυματουργός εικόνα βρέθηκε το 1962 και η εκκλησία άρχισε να κτίζεται το 1965. Βόρεια αυτής είχε χτιστεί μια προσωρινή παράγκα με τρία δωμάτια, στο ένα έμενε ο Ηγούμενος, στο άλλο οι μαστόροι και στο τρίτο είχε τοποθετηθεί η Θαυματουργός Εικόνα μαζί με όλα τα ιερά σκεύη. Κατά τη διάρκεια της νύχτας οι μάστορες άκουσαν θορύβους, θυμιατά και ψαλμωδίες να προέρχονται από το μέρος που ήταν η Παναγία. 

Ο 8χρονος τότε Αθανάσιος Σύρος σήμερα είναι ο
ηγούμενος της μονής Παναγίας Ελεούσας Ξυνιάδος

Φοβήθηκαν πάρα πολύ και θέλησαν να φύγουν πριν τελειώσει το κτίσιμο του ναού. 

Ο Ηγούμενος τους καθησύχασε και τους είπε να μη φοβούνται γιατί οι ψαλμωδίες προέρχονταν από τη Μεγαλόχαρη, έτσι ενδυναμώθηκε η πίστη τους και παρέμειναν μέχρι την αποπεράτωση του Ιερού Ναού.

Πάντα κοντά στα παιδιά Της.

Ένας κάτοικος από την Καρδίτσα είπε στον Ηγούμενο ότι επί τρία βράδια τον έπαιρνε μια μαυροφορεμένη γυναίκα και τον άφηνε έξω από μια μεγάλη πόρτα. 

Την Τρίτη φορά βρήκε το θάρρος και τη ρώτησε για το μέρος που τον άφηνε και Εκείνη του απάντησε «στην Ιερά Μονή της Παναγίας Ελεούσης Ξυνιάδος Δομοκού».

Φροντίδα της Παναγίας για το Μοναστήρι.

Μπαίνοντας από την Κεντρική Πύλη του Ναού, στο δεξιό μέρος, μέσα σε καγκέλωμα, για λόγους ασφαλείας φυλάσσεται η Ιερά Εικόνα και λόγω έλλειψης χρημάτων δεν υπήρχε πόρτα στο καγκέλωμα όμως εμφανίστηκε η Παναγία στον κ. Καραχάλιο, κάτοικο Λαμίας, και του ζήτησε να πάει να φτιάξει την πόρτα στο μοναστήρι, έκπληκτος ο κ. Καραχάλιος ρωτά να μάθει ποιό και πού είναι το μοναστήρι και Εκείνη του απάντησε «στην Ιερά Μονή της Παναγίας Ελεούσης Ξυνιάδος Δομοκού».

το πετραχήλι του Αγίου Νεκταρίου.

Το 8χρονο εκείνο παιδί, στο οποίο φανερώθηκε η Παναγία και έδειξε το σημείο που ήτανε θαμμένη η εικόνα της, είναι σήμερα ο Ηγούμενος αλλά και μοναδικός μοναχός της μονής της Ξυνιάδος,  ο Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος (Σύρος). 

Ο υμνογράφος Γεράσιμος μοναχός Μικραγιαννανίτης συνέθεσε την ακολουθία της Ευρέσεως της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Ελεούσας, η οποία εορτάζεται την 21η Ιουνίου. 

Στο Μοναστήρι με την αμέριστη φροντίδα του ηγουμένου και την πρόθυμη συμπαράσταση των διαφόρων πιστών και προσκυνητών ανεγέρθη Γηροκομείο για την περίθαλψη των απόρων γερόντων της περιοχής ενώ επίσης στην Μονή υπάρχει και ένα λαογραφικό μουσείο, αλλά και πολλά άλλα ιερά κειμήλια όπως το πετραχήλι του Αγίου Νεκταρίου.

Τηλέφωνο Μονής: (+30) 22320 51203

Δείτε το Βίντεο
από την εκπομπή ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ