Φυλάσσεται
στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης
και Καμπανίας, στην Βέροια.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ)
 |
| Το μαρτύριο του Αγίου Ιγνατίου. Τοιχογραφία στην Μονή Ολυμπιώτισσας, Ελασσόνα |
Ο άγιος Ιγνάτιος είναι ο δεύτερος Επίσκοπος της Αντιόχειας αφού διαδέχθηκε τον Ευόδιο, σύμφωνα με ορισμένες πηγές μεταξύ του 68 και το 70 και ποίμανε εξαίσια σαν ένας αποστολικός διδάσκαλος ενώ στάθηκε και ακοίμητος φρουρός των ψυχών του ποιμνίου του.
Όταν
ο αυτοκράτορας Τραϊανός διέταξε έναν ανελέητο και εξαιρετικά άγριο διωγμό κατά των
Χριστιανών, θαρραλέα ο Ιγνάτιος, ενώ ο αυτοκράτορας περνούσε από την Αντιόχεια,
παρουσιάστηκε μπροστά του και υπεράσπισε
τα δίκαια της Εκκλησίας αλλά και την αλήθεια
της χριστιανικής πίστης.
Ο αυτοκράτορας Τραϊανός, διέταξε τη σύλληψη του Ιγνατίου και την μεταφορά του στη Ρώμη και έτσι μεταφέρθηκε με στρατιωτική συνοδεία από την Αντιόχεια στη Ρώμη «Δεδεμένος δέκα λεοπάρδοις, ό εστι στρατιωτικόν σώμα», ενώ λεοπάρδους αποκαλεί τους στρατιώτες που τον ακολουθούσαν λόγο της πολύ βάναυσης συμπεριφοράς τους.
Οι χριστιανοί της Ρώμης σκόπευαν να τον απαλλάξουν από το φρικτό μαρτύριο του, αλλά ο Ιγνάτιος, με φλογερή δίψα προς το μαρτύριο, έγραψε σε αυτούς να αφήσουν έτσι ώστε να γίνει το θέλημα του Θεού.
Έτσι, την 20η Δεκεμβρίου του 107, τον έριξαν στο αμφιθέατρο εν μέσω λεόντων,
όπου τον κατασπάραξαν όπως μαθαίνουμε από το μαθητή του, Ειρηναίο Λουγδούνου, τον Ωριγένη και τον Ευσέβιο Καισαρείας.
O χρονογράφος Ιωάννης Μαλάλας, κατά τον 6ο αιώνα, ισχυρίστηκε ότι ο Άγιος Ιγνάτιος μαρτύρησε στην Αντιόχεια, κάτι που σήμερα όμως θεωρείται αβάσιμο.
Σύμφωνα με το (μεταγενέστερο) μαρτυρολόγιο του, δηλαδή το Μαρτυρολόγιο του Ιγνατίου, (7:1), ο Ιγνάτιος μαρτύρησε την 20ή Δεκεμβρίου του 107 και διασώθηκαν μόνο τα μεγαλύτερα από τα οστά του, αφού κάποιοι Χριστιανοί μάζεψαν από τον ιππόδρομο τα εναπομείναντα άγια λείψανά του και τα μετέφεραν στην Αντιόχεια όπου τάφηκαν με τιμές .
Ο αυτοκράτορας Τραϊανός, διέταξε τη σύλληψη του Ιγνατίου και την μεταφορά του στη Ρώμη και έτσι μεταφέρθηκε με στρατιωτική συνοδεία από την Αντιόχεια στη Ρώμη «Δεδεμένος δέκα λεοπάρδοις, ό εστι στρατιωτικόν σώμα», ενώ λεοπάρδους αποκαλεί τους στρατιώτες που τον ακολουθούσαν λόγο της πολύ βάναυσης συμπεριφοράς τους.
Οι χριστιανοί της Ρώμης σκόπευαν να τον απαλλάξουν από το φρικτό μαρτύριο του, αλλά ο Ιγνάτιος, με φλογερή δίψα προς το μαρτύριο, έγραψε σε αυτούς να αφήσουν έτσι ώστε να γίνει το θέλημα του Θεού.
 |
Η Άθληση τού Άγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου.
Μικρογραφία (Μινιατούρα) τού 985 στό Μηνολόγιο
του Βασίλειος Β '. Βρίσκεται σήμερα στην
Βιβλιοθήκη τού Βατικανού, στην Ρώμη
|
O χρονογράφος Ιωάννης Μαλάλας, κατά τον 6ο αιώνα, ισχυρίστηκε ότι ο Άγιος Ιγνάτιος μαρτύρησε στην Αντιόχεια, κάτι που σήμερα όμως θεωρείται αβάσιμο.
Σύμφωνα με το (μεταγενέστερο) μαρτυρολόγιο του, δηλαδή το Μαρτυρολόγιο του Ιγνατίου, (7:1), ο Ιγνάτιος μαρτύρησε την 20ή Δεκεμβρίου του 107 και διασώθηκαν μόνο τα μεγαλύτερα από τα οστά του, αφού κάποιοι Χριστιανοί μάζεψαν από τον ιππόδρομο τα εναπομείναντα άγια λείψανά του και τα μετέφεραν στην Αντιόχεια όπου τάφηκαν με τιμές .
 |
| Μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιγνατίου Μικρογραφία της Βιβλιοθήκης του Βατικανού. Ρώμη |
Ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδαχή του Χριστού, και «ὁ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἷον ἔχει» (Β' επιστολή Ιωάννου, 9), εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του το Θεό.
Σύμφωνα με μεταγενέστερες πηγές, ο Ιγνάτιος διετέλεσε, μαζί με τον φίλο του Πολύκαρπο Σμύρνης, μαθητής του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου, που αν και από πολλούς αμφισβητείται, σήμερα θεωρείται βέβαιο.
 |
Η Άθληση τού Άγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου.
Τοιχογραφία τού 14ου αιώνα στην Ιερά Μονή
Παναγία Σουμελά, Τραπεζούντα, Τουρκία.
|
Κατά τον Συμεώνα τον μεταφραστή, συγγραφέα του 10ου αιώνα και άλλους μεταγενέστερους, ονομάσθηκε έτσι διότι αυτός ήταν πιθανώς το παιδί το οποίον έστησε εν μέσω των μαθητών του ο Ιησούς Χριστός: «Εν εκείνη τη ώρα προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες: τις άρα μείζων εστίν εν τη Βασιλεία των ουρανών; Και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν: αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την Βασιλείαν των ουρανών. Όστις εστιν ο μείζων εν τη Βασιλεία τω ουρανών. Και ός εάν δέξητε παιδίον τοιούτον εν επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεσθαι».
Η μνήμη του τιμάται από την Εκκλησία μας στις 20 Δεκεμβρίου καθώς και στις 29 Ιανουαρίου που τιμάται η Ανακομιδή των Λειψάνων του.