Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥ.

Φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Λουτρακίου Κορινθίας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Άγιος  Μάρτυρας Κύρος Αλεξανδρείας.
Τοιχογραφία 12ου αιώνα, Μονή Αγ. Αντωνίου, Νόβγκοροντ, Ρωσία

Οι Άγιος Μάρτυρας Κύρος άθλησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.) και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια.

Όταν ξέσπασε ο μεγάλος διωγμός του Διοκλητιανού, ο Άγιος Κύρος πήγε σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και αφού περιεβλήθηκε το μοναχικό σχήμα, κατοίκησε στον τόπο αυτό.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ανάργυρος, ο συναθλητής του Αγίου Κύρου που καταγόταν από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας, πήγε στα Ιεροσόλυμα και εκεί άκουσε για τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος Κύρος και στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια.

Από εκεί, αφού από διάφορες φήμες έμαθε που διέμενε ο Άγιος Κύρος, πήγε και τον βρήκε και έμεινε μαζί του. 

Τα θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων που τιμάται στις 11 Μαρτίου, διότι οι Άγιοι θεράπευσαν τα μάτια του ενώ και κατά την περίοδο του ίδιου διωγμού του Διοκλητιανού συνελήφθη και η Αγία Αθανασία, που ήτανε χήρα, καθώς επίσης και οι τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία.

Άθληση των Άγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου.
Μικρογραφία στό Μηνολόγιο τού Βασίλειου Β ', 985 Κωνστ/πολη.
Τώρα βρίσκεται στην Βιβλιοθήκη τού Βατικανού. Ρώμη

Η είδηση τάραξε τον Κύρο και τον Ιωάννη και επειδή φοβήθηκαν μήπως αυτές δειλιάσουν από την σκληρότητα των βασανιστηρίων, εξαιτίας της αδυναμίας της φύσεως της γυναίκας, έσπευσαν κοντά τους και έδιναν σε αυτές θάρρος, ενώ παράλληλα προετοιμάζονταν και οι ίδιοι για το μαρτύριο.

Πράγματι, συνελήφθησαν και αυτοί και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα όπου εκεί διακήρυξαν με παρρησία και θάρρος την πίστη τους στον Θεό. 

Μάταια ο ηγεμόνας ζητούσε να κάμψει την ανδρεία της μητέρας, δείχνοντας σε αυτή τις θυγατέρες της και επιρρίπτοντάς της την ενοχή. 

Εκείνη, αφού στράφηκε προς τις θυγατέρες της, τις ενίσχυε λέγουσα ότι η σωματική ωραιότητα είναι πρόσκαιρη, ενώ στην αιωνιότητα διατηρείται η ομορφιά της ψυχής του ανθρώπου αθάνατη. Αυτές δε έλεγαν προς την μητέρα τους ότι αισθάνονταν μεγάλη χαρά, επειδή έμελλε να φύγουν από τον μάταιο αυτό κόσμο μαζί της για την αγάπη του Χριστού και να μην χωρισθούν ποτέ από κοντά της.

Ο Αγιος Κύρος και ο Αγιος Ιωάννης, οι Ανάργυροι.

Ο ηγεμόνας εξαγριώθηκε και διέταξε να τους υποβάλουν σε πολλά και σκληρά βασανιστήρια. Μετά από τα βασανιστήρια αποκεφάλισαν διά ξίφους τον Άγιο Κύρο και τον Άγιο Ιωάννη, το 292 ενώ με τον ίδιο τρόπο μαρτύρησαν και η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της.

Ο Αγιος Κύρος και ο Αγιος Ιωάννης ήτανε άριστα καταρτισμένοι στην ιατρική επιστήμη και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς στους φτωχότερους συνανθρώπους τους. Οχι μόνο δεν έπαιρναν χρήματα από κανένα, αλλά και οι ίδιοι έδιναν τα δικά τους, μέχρι που έμειναν φτωχοί για αυτό και επονομάστηκαν Ανάργυροι. 

Μαζί με την ιατρική βοήθεια που προσέφεραν στους πάσχοντες, μετέδιδαν σε αυτούς τη σωτήρια αλήθεια του Ευαγγελίου και τα λόγια τους έδωσαν το φως του Χριστού σε πολλούς ειδωλολάτρες.

Η μνήμη τους τιμάται από την εκκλησία μας στις 31 Ιανουαρίου και στις 28 Ιουνίου η εύρεση των τιμίων λειψάνων τους.