Φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).
 |
| Η Αγία Βαρβάρα, τοιχογραφία του 13ου αιώνα στο Ναό της Παλιάς Μητρόπολης της Εδεσσας πηγή |
Η Αγία Βαρβάρα γεννήθηκε το 276 και ήτανε κόρη του ειδωλολάτρη Διόσκορου ο οποίος ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως, μίας πόλης της Κοίλης Συρίας κοντά στον Αντιλίβανο και που σήμερα η πόλη αυτή, ονομάζεται Βααλβέκ.
Ο πατέρας της λόγω της σωματικής ωραιότητας της Αγίας, την φύλαγε κλεισμένη στον πύργο ενώ δεν γνωρίζουμε που διδάχθηκε τον Χριστιανισμό αλλά προσπάθησε να κρατήσει κρυφή την πίστη της όμως ο πατέρας της πληροφορήθηκε από τεχνίτες ότι η Αγία ζήτησε να τις ανοίξουν τρία παράθυρα στον πύργο όπου ήταν έγκλειστη, στο όνομα της Αγίας Τριάδος και, έτσι, βεβαιώθηκε ότι η κόρη του είχε γίνει Χριστιανή.
Εξοργίσθηκε τόσο που την κυνήγησε εντός του πύργου με το ξίφος του για να την φονεύσει και η Αγία κατέφυγε στα όρη, αλλά ο πατέρας της την συνέλαβε και την παρέδωσε στον τοπικό άρχοντα, Μαρκιανό, κατηγορώντας την για την πίστη της.
 |
Τοιχογραφία της Αγίας Βαρβάρας, 1280.
Ναός τής Παναγίας τού Μουτουλλά, Τρόοδος, Κύπρος
πηγή |
Όταν ανακρίθηκε, ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό και καθύβρισε τα είδωλα ενώ μετά από φρικτά βασανιστήρια, διεπομπέφθη γυμνή στην πόλη και τέλος σφαγιάστηκε από τον ίδιο τον πατέρα της που την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει το έγκλημά του, έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη.
Τα Λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας διαφυλάχθηκαν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι τον 11ο αιώνα, οπότε ένα μέρος τους μεταφέρθηκε στη Βενετία από την Πριγκίπισσα Μαρία Αργυροπούλα, η οποία νυμφεύθηκε τον γιο του τότε Δόγη, Πρίγκιπα Ιωάννη.
Σύμφωνα με μέρος των πηγών - Ιωάννη τον Διάκονο και Ανδρέα Δάνδολο - η Μαρία ήταν ανιψιά ή και αδελφή των Αυτοκρατόρων Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’, όμως το πλέον πιθανό είναι να ήταν μία από τις αδελφές του μελλοντικού Αυτοκράτορα Ρωμανού Γ’.
Ο Πριγκιπικός αυτός Γάμος ευλογήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, με παρανύμφους τους Αυτοκράτορες και μάλιστα η παραμονή του ζεύγους στη Βασιλεύουσα παρατάθηκε μέχρι το 1004 και εκεί γεννήθηκε και το πρώτο παιδί τους.
 |
Μικρή φορητή εικόνας της Αγίας Βαρβάρας, 18ος αιώνας
Έκθεση Μονής Ρουσάνου, Μετέωρα
πηγή |
Στη Βενετία τα Λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας κατατέθηκαν στον Καθεδρικό Ναό, στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Ο πρίγκηπας Ιωάννης όμως πέθανε από πανώλη στη Βενετία, το 1009 και μετά τον θάνατό του δύο αδέλφια του, ο Επίσκοπος του Τορτσέλλο Όρσο και η Φιληκίτη, Ηγουμένη της Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου επίσης στο Τορτσέλλο, πέτυχαν την μεταφορά των Ιερών Λειψάνων της Αγίας στη Μονή αυτή, όπου παρέμειναν μέχρι τον 18ο αιώνα.
Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν και πάλι στο Ναό του Αγίου Μάρκου κατά την περίοδο των Ναπολεοντίων Πολέμων, όπου ακόμη και σήμερα φυλάσσονται, πάντως μέρος τους παρέμεινε και στη Μονή του Τορτσέλλο.
Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες η Τιμία Κάρα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας μεταφέρθηκε στη μονή Μοντεκοτίνι (montecatini) στην Τοσκάνη της Ιταλίας, όπου και σήμερα φυλάσσεται, όπως και το μέρος των Ιερών Λειψάνων που φυλάσσεται στο Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ριέτι.
Την 1η Ιουνίου 2003, μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου προς την Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Βενετίας και τον Επίσκοπό της Άγγελο Scolla, δόθηκε μέρος των Λειψάνων της Αγίας στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Στη Ορθόδοξη εικονογραφία η Αγία Βαρβάρα ζωγραφίζεται πολλές φορές με ένα ποτήρι στο χέρι όντας προστάτιδα ενάντια στο αιφνίδιο θάνατο και μη θέλοντας να στερηθούν οι ετοιμοθάνατοι την θεία κοινωνία ενώ επίσης συχνά τη συναντούμε κοντά σε έναν πύργο (με τρία παράθυρα) ή κρατώντας ένα βιβλίο (για τους ετοιμοθάνατους) ή ένα κλαδί φοίνικα.
 |
Εικόνα της Αγίας Βαρβάρας, 14ος αιώνας.
Κρατική Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα.
|
Τον 12ο αιώνα, μέρος των υπολοίπων Ιερών λειψάνων της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη στο Μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ, γνωστό για τους εντυπωσιακούς και υπέροχους Χρυσούς Τρούλους του, στο Κίεβο της Ουκρανίας, όπου παρέμειναν ως το 1930 όταν μεταφέρθηκαν εκ νέου στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βλαδίμηρου στην ίδια πόλη, το Κίεβο.
Την 1η Ιουνίου 2003, μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου προς την Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Βενετίας και τον Επίσκοπό της Άγγελο Scolla, δόθηκε μέρος των Λειψάνων της Αγίας στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Το Λείψανο παραλήφθηκε με τις δέουσες τιμές από τον Γενικό Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας Επίσκοπο Φαναρίου Αγαθάγγελο και κατατέθηκε στο ομώνυμο Προσκύνημα του Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής.
Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται Αγία προστάτιδα του πυροβολικού Σώματος που καθιερώθηκε το 1828 όπου και αναφέρεται η πρώτη σχετική τελετή με δοξολογία και παράθεση στη συνέχεια γεύματος όπου έλαβαν μέρος αξιωματικοί και οπλίτες πυροβολητές.
Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται Αγία προστάτιδα του πυροβολικού Σώματος που καθιερώθηκε το 1828 όπου και αναφέρεται η πρώτη σχετική τελετή με δοξολογία και παράθεση στη συνέχεια γεύματος όπου έλαβαν μέρος αξιωματικοί και οπλίτες πυροβολητές.
Στη Ορθόδοξη εικονογραφία η Αγία Βαρβάρα ζωγραφίζεται πολλές φορές με ένα ποτήρι στο χέρι όντας προστάτιδα ενάντια στο αιφνίδιο θάνατο και μη θέλοντας να στερηθούν οι ετοιμοθάνατοι την θεία κοινωνία ενώ επίσης συχνά τη συναντούμε κοντά σε έναν πύργο (με τρία παράθυρα) ή κρατώντας ένα βιβλίο (για τους ετοιμοθάνατους) ή ένα κλαδί φοίνικα.
Η Μνήμη της Τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
 |
| ΤΜΗΜΑ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ (ΚΛΙΚ ΕΔΩ) |