Βρίσκεται
πάνω από το χωριό όχθια, σε ένα ύψωμα στους πρόποδες του όρους Λιγοβίτσι,
στην ευρύτερη περιοχή του Ξηρομέρου
ακριβώς πάνω από την φυσική λίμνη Οζερός.
Απέχει απο το Αγρίνιο περίπου 30 χιλιόμετρα
και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της
Θεοτόκου.
Άποψη των λιθανάγλυφων πηγή |
Μια πλάκα εντοιχισμένη στη βόρεια πλευρά της παλιάς τραπεζαρίας φέρει το 1737 ως χρόνο ιδρύσεως του μοναστηριού.
Μία δεύτερη πλάκα αναφέρει το 1760 σε ένα κελί της Μονής και μία τρίτη πλάκα αναφέρει το 1787 ώς χρόνο κατασκευής της στοάς με την θαυμάσια κιονοστοιχία.
Φαίνεται
όμως, πως τότε χτίστηκε το μεσαίο
συγκρότημα, που περιελάμβανε την
τραπεζαρία των μοναχών και το υπόγειο
της στέρνας ενώ το υπόλοιπο μοναστηριακό
οικοδόμημα, κατά τη γνώμη πολλών ειδικών,
είναι παλαιότερο.
Άποψη της Μονής |
Η
εξωτερική του μορφή είναι φρουριακή, στο κέντρο τοποθετείται το Καθολικό
που ανήκει στον τύπο του τρίκλιτου
εγγεγραμμένου σταυροειδούς με τρούλο.
Τα τρία κλίτη στεγάζονται κάτω από κοινή
δίρριχτη στέγη, που διακόπτεται με άλλη
εγκάρσια. Στο σημείο συνάντησης των
κεραιών του Σταυρού υψώνεται οκταγωνικός
τρούλος. Κατά μήκος των πλευρών του
τείχους έχει χτιστεί στο εσωτερικό
μέρος, πλήθος κελιών με δίρριχτη στέγη.
Στη
μετόπη του ημικυκλικού τόγου στο
βορειοανατολικό τοίχο του καθολικού
πάνω σε εντοιχισμένη πλάκα σημειώνεται
η χρονολογία 1737, γεγονός που αποδεικνύει
την πλούσια ιστορική διαδρομή της Μονής.
Άποψη της Μονής |
Άποψη της Μονής |
Άποψη της Μονής |
Άποψη της Μονής πηγή |
Το μοναστήρι διαδραμάτισε σημαντικό
ρόλο στην ευρύτερη περιοχή, την εποχή
του Αγώνα του 1821 και για αρκετό διάστημα
χρησίμευε ως έδρα του Στρατηγείου του
Γεωργίου Καραϊσκάκη.
Ενδιαφέρον,
παρουσιάζει το μαγειρείο, που βρίσκεται
βορειοδυτικά του καθολικού με τη στοά
μπροστά. Η τοξοστοιχία της στοάς στα
σημεία γένεσης των λίθινων τόγων, φέρει
ανάγλυφες λαϊκές παραστάσεις πτηνών
που τρώνε σταφύλια, δικέφαλου αετού,
ήλιου, λιονταριού και ζωδίων. Σε
εντοιχισμένη λίθινη επιγραφή δηλώνεται
η χρονολογία κατασκευής της στοάς
(1787). Σε παράπλευρο κελλί άλλη επιγραφή
φανερώνει το χρόνο κατασκευής (του
κελλιού) 1760.
πηγή φωτογραφίας: katounanews.blogspot.gr |
πηγή φωτογραφίας: agriniobestof.gr |
πηγή φωτογραφίας: xiromeronews.blogspot.gr |
Άποψη της Μονής πηγή |
Στην
Ανατολική Πλευρά της Τράπεζας απλώνεται
η μεγάλη παράσταση της Δευτέρας Παρουσίας.
Στο χώρο του μαγειρείου βρέθηκε χάλκινος πολυέλαιος, σφυρηλατημένος από καλό τεχνίτη με έκτυπα και εμπίεστα διακοσμητικά σχέδια.
Ανάμεσα στις νεότερες εικόνες του τέμπλου του ναού σώζεται μια του Αγίου Χαραλάμπους με επιγραφή: «Δια εξόδου Παν/κρατίου ειερομο(νάχου) χειρ Σωτηρίου α/πο Ανατολικόν/ 1814».
Στο προσκυνητάρι είναι τοποθετημένη η εικόνα της κοίμησης του 1741 και επιζωγραφισμένη το 1949, ενώ έχει σωθεί και ένα γράμμα προς τον Γενικό Προβλεπτή Λευκάδας, Πρέβεζας και Βόνιτσας που σύνταξε και έστειλε ο Ιερομόναχος Χρήστος στις 23 Μαΐου 1737 από το Μαχαλά του Ξηρομέρου.
Στο χώρο του μαγειρείου βρέθηκε χάλκινος πολυέλαιος, σφυρηλατημένος από καλό τεχνίτη με έκτυπα και εμπίεστα διακοσμητικά σχέδια.
Ανάμεσα στις νεότερες εικόνες του τέμπλου του ναού σώζεται μια του Αγίου Χαραλάμπους με επιγραφή: «Δια εξόδου Παν/κρατίου ειερομο(νάχου) χειρ Σωτηρίου α/πο Ανατολικόν/ 1814».
Στο προσκυνητάρι είναι τοποθετημένη η εικόνα της κοίμησης του 1741 και επιζωγραφισμένη το 1949, ενώ έχει σωθεί και ένα γράμμα προς τον Γενικό Προβλεπτή Λευκάδας, Πρέβεζας και Βόνιτσας που σύνταξε και έστειλε ο Ιερομόναχος Χρήστος στις 23 Μαΐου 1737 από το Μαχαλά του Ξηρομέρου.
πηγή φωτογραφίας: xiromeronews.blogspot.gr |
πηγή φωτογραφίας: katochinews.blogspot.gr |
Ο χάλκινος πολυέλαιος, βρέθηκε στο μαγειρείο πηγή |
Ένας
μεγάλος θησαυρός του μοναστηριού ήταν
το ονομαστό ευαγγέλιο του Λιγοβιτσίου που τυπώθηκε στο πρώτο τυπογραφείο του
Πάνου Θεοδοσίου στη Βενετία το 1811.
Το χρυσό του πλαίσιο, άριστο σε τέχνη, κατασκευάστηκε από τον καλλιτέχνη Αθανάσιο Τζιμούρη από τους Καλαρρύτες των Ιωαννίνων.
Τα έξοδα της κατασκευής,
που έφθασαν πολλά τουρκικά γρόσια,
πρόσφερε ο Παναγιώτης Γαλάνης, γόνος
της μεγάλης οικογένειας των Γαλανέων,
που ζουν ακόμη σήμερα στο Μαχαλά.
Το ευαγγέλιο στο ένα εξώφυλλο είχε τη Σταύρωση του Κυρίου με τη Μητέρα και το Μαθητή πλησίον του Σταυρού.
Το ευαγγέλιο στο ένα εξώφυλλο είχε τη Σταύρωση του Κυρίου με τη Μητέρα και το Μαθητή πλησίον του Σταυρού.
Στο κάτω
μέρος την Ταφή του Κυρίου και στις γωνίες
τους τέσσερις προφήτες Δαβίδ, Σολομώντα,
Δανιήλ και Ιερεμία. Στη δεξιά πλευρά το
Μυστικό Δείπνο, τη Γέννηση, τη Βαϊοφόρο
και τη Βάπτιση του Κυρίου.
πηγή φωτογραφίας: www.wondergreece.gr |
Στο
αριστερό μέρος απεικόνιζε την Ανάληψη
του Σωτήρα, στο μέσο την Ανάστασή του, κάτω την Ψηλάφηση του Θωμά και στις τέσσερις
γωνίες τους Ευαγγελιστές με τα σύμβολά
τους.
Στις δύο πλευρές του αριστερού
μέρους ήταν ο Ιησούς, που διδάσκει στο
Ναό και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.
Το ιερό βιβλίο ασφαλιζόταν με τέσσερις θηλυκωτήρες, που ο καθένας εικόνιζε εξαπτέρυγο και στο πίσω μέρος του βιβλίου διαβάζαμε «Εκατασκευάσθη εις Καλαρρύτας χωρίον Ιωαννίνων, δια χειρός Αθανασίου Νικολάου Τζημούρη», όμως το ιερό αυτό κειμήλιο καθώς και άλλα πολλά, εξαφανίστηκαν, χωρίς να γνωρίζει σήμερα κανείς την τύχη τους.
Το ιερό βιβλίο ασφαλιζόταν με τέσσερις θηλυκωτήρες, που ο καθένας εικόνιζε εξαπτέρυγο και στο πίσω μέρος του βιβλίου διαβάζαμε «Εκατασκευάσθη εις Καλαρρύτας χωρίον Ιωαννίνων, δια χειρός Αθανασίου Νικολάου Τζημούρη», όμως το ιερό αυτό κειμήλιο καθώς και άλλα πολλά, εξαφανίστηκαν, χωρίς να γνωρίζει σήμερα κανείς την τύχη τους.
Σήμερα
το μοναστήρι, ως κτηματική περιουσία,
έχει μόνο δέκα στρέμματα περίπου, που
απέμειναν μετά την απαλλοτρίωση του
1953.
Πολλά χρυσά και αργυρά τάματα και
αναθήματα καθώς χειρόγραφα με την
ιστορία της μονής και γεγονότα της
επανάστασης καταστράφηκαν από ανθρώπους,
που δεν ήξεραν την αξία τους ή κάηκαν
από τους εχθρούς. Απέμεινε όμως μια
λειψανοθήκη μεγάλης αξίας με λείψανα
των Αγίων: Γεωργίου, Τρύφωνα, Παντελεήμονα,
και της Αγίας Βαρβάρας.
Τα
τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα από
το 1983 η γυναικεία Μοναστική αδελφότητα
έχει αγωνιστεί σκληρά για να φροντίσει
και να επιμεληθεί όλο το κτιριακό
συγκρότημα του Μοναστηριού.
Από την Κουρά των μοναζουσών γυναικών πηγή |
Σήμερα
πλέον η Ιερά Μονή Λιγοβιτσίου, μετά από
δύο και πλέον αιώνες ακμής, παρακμής
και αγώνα, συνεχίζει να σκορπά ευλογία
στους επισκέπτες και να μαγεύει με τον
φυσικό της πλούτο και την χριστιανική
φιλοξενία που παρέχουν οι μοναχές που
την διακονούν. Παράλληλα,
εδώ και πολλά χρόνια το Μοναστήρι του
Λιγοβιτσίου, αποτελεί θρησκευτικό
προσκύνημα για χιλιάδες επισκέπτες από
όλη την Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό.
Πηγαίνοντας
κανείς από Αγρίνιο προς Αστακό δια μέσω
Καλυβίων, Γουριώτισσας, Σκουρτούς,
ακριβώς στην κορυφή του λόφου πάνω από
την όμορφη λίμνη Οζερό, συναντά στα
δεξιά του πινακίδα που κατευθύνει μετά
από ένα χιλιόμετρο και κάτι στο Μοναστήρι
της Παναγίας Λιγοβιτσιάνας, η
όλη διαδρομή μετά τη Γουριώτισσα είναι
μαγευτική.
Άποψη της Μονής |
Στην
εορτή του το ιστορικό αυτό μοναστήρι της Παναγίας της Λιγοβιτσιάνας, στις 15 Αυγούστου αλλά και στις παρακλήσεις και τις λειτουργίες
της Μεγάλης εβδομάδας που γίνονται σε αυτό, πλήθος πιστών
από όλα τα γύρω χωριά αλλά και την ευρύτερη περιοχή καθώς και από το Αγρίνιο, εκκλησιάζονται.
Στην
Μονή σήμερα υπάρχει γυναικεία
μοναχική αδελφότητα με περίπου 10 μοναχές και με ηγουμένη την μοναχή Μακρίνα
Μαρκοπούλου .
Τηλέφωνο
Μονής: (+30) 26460 93300.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου