ΟΙ ΤΙΜΙΕΣ ΚΑΡΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΤΗΤΟΡΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΤΕΩΡΟΥ.

πηγή

Από δεξιά είναι η Τιμία Κάρα του Αγίου Ιωάννη - Ιωάσαφ Ούρεση Παλαιολόγου και αριστερά του Αγίου Αθανασίου του Μετεωρίτη που φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου της οποίας είναι Κτήτορες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Οι κτίτορες της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου.
όσιος Αθανάσιος και όσιος Ιωάσαφ.
Τοιχογραφία στο νάρθηκα του καθολικού.

Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μετεωρίτης γεννήθηκε στη Νέα Πάτρα, τη σημερινή Υπάτη της Φθιώτιδος περίπου το 1302.

Το βαπτιστικό όνομα ήτανε Ανδρόνικος και έμεινε ορφανός μικρός ενώ ο ζήλος του για μάθηση τον έκανε να κάθεται έξω από τα σχολεία να ακούει τα μαθήματα και επειδή δεν είχε τα απαιτούμενα έξοδα για τους δασκάλους του, βλέποντας εκείνοι «το πρόθυμον και ευπάρεδρον, εδίδασκον αυτόν και δίχα μισθού». 

Μετά την κατάληψη της Υπάτης από τους Καταλανούς  το 1319, κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη από εκεί στο Αγιο όρος, μετά στην Κωνσταντινούπολη, όπου γνώρισε τον περίφημο Γρηγόριο τον Σιναΐτη, αργότερα πήγε στην Κρήτη και στα 30 του χρόνια, ξαναγύρισε για να μείνει στο Όρος. 

Διέμεινε σε μια περιοχή που ανήκει στην Μονή Ιβήρων και οι πατέρες Γρηγόριος ο Πολίτης και Μωυσής του μετέδωσαν το μοναχικό και αγγελικό σχήμα και εκάρη έτσι μοναχός ενώ από Ανδρόνικος ονομάσθηκε Αθανάσιος το 1332 και ασκήτευσε κοντά στη σκήτη του Μαγουλά, στη θέση Μηλέα. 

Οι κτίτορες της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου.
όσιος Αθανάσιος και όσιος Ιωάσαφ, φορητή εικόνα.

Οι συχνές επιδρομές των πειρατών ανάγκασαν τον Αθανάσιο μαζί με τον Γέροντά του Γρηγόριο και τον μοναχό Γαβριήλ, να φύγουν από το Όρος αναζητώντας νέο ησυχαστικό τόπο. 

Αφού πρώτα πήγανε στην Σκήτη Βεροίας κατά το 1340 αναχώρησε για τους Σταγούς - Καλαμπάκα και εκεί στην κορυφή του μεγαλύτερου βράχου, μαζί με τον όσιο Ίωάσαφ, ίδρυσε την πρώτη κοινοβιακή μονή, στα αγιορείτικα πρότυπα προς τιμή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και της Θεοτόκου. 

Στα τελευταία του έτη αποσύρθηκε σε σπήλαιο του βράχου, που σώζεται μέχρι και σήμερα, όπου «αμερίμνως ο γέρων ησύχαζεν»  και αφού έζησε 78 ετών, απεβίωσε ειρηνικά το 1383 ή κατά άλλους το 1373 ενώ όταν μετά ο τάφος του ανοίχτηκε, που μόνος του τον είχε ανοίξει, ευωδίασε.

Ο Όσιος Ιωάσαφ, ήταν ο Σερβοέλληνας κυρίαρχος της Θεσσαλίας από το 1372, με το κατά κόσμον όνομα Ιωάννης Ουρός Παλαιολόγος, γιος του Συμεών και μετά το 1383 ήτανε επικεφαλής της μοναστικής αδελφότητας των Μετεώρων ενώ το 1390 ίδρυσε την Ιερά Μονή της Υψηλοτέρας που είναι σήμερα ερειπωμένη.

Η μονή Μεγάλου Μετεώρου.
πηγή

Όταν παρέδωσε την εξουσία της Θεσσαλίας στο συγγενή του Αλέξιο Άγγελο Φιλανθρωπηνό, αποσύρθηκε στα Μετέωρα όπου γνωρίστηκε με τον Αγιο Αθανάσιο και έγινε αφοσιωμένος μαθητής του με το μοναχικό όνομα Ιωάσαφ ενώ λίγο πριν το θάνατο του ο Όσιος Αθανάσιος συμβούλεψε τα μέλη της αδελφότητάς του να αναγνωρίσουν τον Ιωάσαφ ως επόμενο αρχηγό τους, όπως και έγινε.

Ο όσιος Ιωάσαφ κοιμήθηκε το 1422 - 23 ως απλός μοναχός σε ένα μικρό κελλί τού Μεγάλου Μετεώρου, το όποιο αγάπησε και λάμπρυνε με πολλά έργα, μεγαλώνοντας το μικρό Καθολικό, πού το αγιογράφησε, συμπλήρωσε με απαραίτητες οικοδομές και αφιέρωσε κτήματα και χειρόγραφα. Ήταν ολόψυχα αφιερωμένος στο ιδεώδες τού μοναχικού βίου, ταπεινόφρων, υπάκουος, κοινοβιάτης μοναχός, ακούραστος ασκητής και για αυτό σεβαστός και αγαπητός απ΄ όλους.

Η μνήμη των Αγίων Αθανασίου του Μετεωρίτη και του Αγίου Αγίου Ιωάννη - Ιωάσαφ Ούρεση Παλαιολόγου τιμάται από τη εκκλησία μας στίς 20 Απριλίου.