Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ.

Φυλάσσεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, μέσα στις εγκαταστάσεις των εκκλησσιαστικών κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητρόπολης Πατρών, στα Συχαινά, που ο ίδιος ίδρυσε.

Ο π.Γερβάσιος ως στρατιωτικός ιερεύς
πηγή

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Παρασκευόπουλος του Χαραλάμπους και της Βασιλικής, γεννήθηκε το 1878 στο χωριό Νυμφασία (Γρανίτσα τότε), που βρίσκεται κοντά στη Βυτίνα της Γορτυνίας. Οι γονείς του ήταν απλοί γεωργοκτηνοτρόφοι και σε ηλικία τριών ετών ο Γεώργιος ορφάνεψε από μητέρα και αργότερα ο πατέρας του ήρθε σε δεύτερο γάμο.

Η μητριά του δεν του έδειχνε την απαιτούμενη στοργή με αποτέλεσμα να αναλάβει τη φροντίδα του στα Κρέσταινα της Ολυμπίας η εκ μητρός θεία του Αθηνά, πλην όμως σε λίγο καιρό τον πήρε η εκ μητρός γιαγιά του Σοφία Κατσίνη και τον έφερε πάλι στη Νυμφασία και τον κράτησε μαζί της. 

Εκεί ο μικρός Γεώργιος φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο και έδειξε σπουδαίο ήθος και άριστη επίδοση στα γράμματα. Η γιαγιά του, με πολλές στερήσεις, ανέλαβε την ευθύνη να τον στείλει στο Ελληνικό σχολείο (Γυμνάσιο περίπου σήμερα), μάλιστα για να καλύψει τα σχετικά έξοδα αναγκάστηκε να πουλήσει και τα «χαλκώματά της» (μαγειρικά σκεύη). 

Δυστυχώς και πάλι, η οικονομική δυσπραγία τον ανάγκασε μετά την αποφοίτηση από την α’ τάξη να διακόψει τη φοίτηση και να αναζητήσει τον επιούσιο άρτο απασχολούμενος, από ηλικία 12 ετών, σε διάφορες εργασίες.

Ο π. Γερβάσιος με παράσημα της Ελληνικής πολιτείας
πηγή

Αποφασισμένος από την τρυφερή του νεότητα να γίνει μοναχός, αρχικά, στις 15 Νοεμβρίου του 1891, πήγε στη γειτονική στο χωριό του, ανδρώα τότε, Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κερνίτσας και κατόπιν στις Μονές Αγίου Αθανασίου Κλειτορίας (1893), Μεγάλου Σπηλαίου (1894), Ταξιαρχών Αιγιαλείας (1897) και τελικά στη Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γηροκομείου Πατρών, όπου και την 1-8-1897, σε ηλικία 19 ετών ενεγράφη εκεί ως δόκιμος μοναχός.

Το 1905 φοίτησε στο ανώτερο Φροντιστήριο της εκκλησιαστικής Ριζαρείου Σχολής με διευθυντή τον Άγιο Νεκτάριο, ο οποίος τον εκτίμησε ιδιαίτερα διαβλέποντας στο πρόσωπό του, τον αυριανό πνευματικό ηγέτη της εκκλησίας και το 1909 εισήλθε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1910 σε ηλικία 33 ετών χειροτονήθηκε ιερέας. 

Το 1912 διέκοψε τις σπουδές του και κατατάχθηκε στο στρατό ως στρατιωτικός ιερέας, στο «Ανεξάρτητο Ευζωνικό Απόσπασμα Κωνσταντινόπουλου», κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους όπου δρούσε εμψυχώνοντας το ελληνικό στράτευμα. Το 1914 έγινε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής και το 1915 δίδαξε στο Α΄ Ελληνικό Σχολείο Ερμουπόλεως Σύρου, αφού υπηρέτησε για λίγο Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας.

ο π. Γερβάσιος
πηγή

Το 1916 επέστρεψε στη Μονή Γηροκομείου της οποίας εκλέχθηκε ηγούμενος βάζοντας στόχο την ανακαίνιση και την μοναστική ανασυγκρότησή της. 

Το 1919 με την άδεια του Μητροπολίτη Αντώνιου παραιτήθηκε από την Ηγουμενία της Μονής και ξεκίνησε από το Ναό του Αγίου Δημητρίου Πατρών το συστηματικό ποιμαντικό του έργο στην πόλη της Πάτρας.

Ο πατήρ Γερβάσιος Παρασκευόπουλος πίστευε στη λυτρωτική σημασία της Θείας Λειτουργίας, γι΄ αυτό λειτουργούσε 4 με 5 φορές την εβδομάδα σε πρωινές και νυκτερινές Θείες Λειτουργίες. 

Ο ναός της Αγίας Αικατερίνης στη λεγόμενη περιοχή των προσφυγικών ήταν πάντοτε πλήρης. 

Το 1923 ίδρυσε και οργάνωσε τα κατηχητικά της πόλεως της Πάτρας που ήταν τα πρώτα στην Ελλάδα κάνοντας κατηχητικό κέντρο τον Ναό του Αγίου Δημητρίου. Το 1931 ίδρυσε τη σχολή βιοτεχνίας και χειροτεχνίας, το 1932 ίδρυσε νηπιαγωγείο ενώ το 1934 ίδρυσε τη Νυκτερινή Σχολή Αναλφαβήτων.

ο π. Γερβάσιος
πηγή

Τον Απρίλιο του 1941 ορίστηκε πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών επί Αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου. 

Εκεί οργάνωνε συσσίτια και διέσωζε τραυματίες, ασθενείς και αστέγους ενώ συντόνιζε τις ενορίες της Αρχιεπισκοπής επιβλέποντας και υποστηρίζοντας την εύρυθμη εκκλησιαστική λειτουργία τους

Το 1948 ίδρυσε σχολή χειροτεχνίας ενώ το 1954 ίδρυσε νέα εκκλησιαστική κατασκήνωση στα Συχαινά Πατρών Αχαΐας στην οποία μετέφερε την κατασκήνωση του Προφήτη Ηλία. 

Στο χώρο αυτό βρίσκονται σήμερα ο Ναός της Αγίας Παρασκευής που ο ίδιος ανήγειρε και ο τάφος του.

Ο Άγιος Γερβάσιος κοιμήθηκε στις 30 Ιουνίου 1964 σε ηλικία 87 ετών, στην εξόδιο ακολουθία που τελέστηκε στον ασφυκτικά γεμάτο Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πατρών επικρατούσε η αίσθηση ότι κηδεύεται ένας Άγιος ενώ ετάφη στην εκκλησιαστική κατασκήνωση Αναπλαστικής Σχολής στα Συχαινά, πίσω από την κόγχη του ιερού της Αγίας Παρασκευής.

Στις 29 Ιουνίου 2014, πενήντα χρόνια μετά την κοίμηση του πατρός Γερβασίου, πραγματοποιήθηκε στις Κατασκηνώσεις της Αναπλαστικής Σχολής στα Συχαινά από τον Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομο, η ανακομιδή των Λειψάνων του, με την παρουσία μητροπολιτών, ιερέων, μοναχών και πλήθους κόσμου. 

Κάθε χρόνο, στις 30 Ιουνίου ημέρα της κοιμήσεώς του, πραγματοποιούνται στην πόλη των Πατρών και στις Κατασκηνώσεις των Συχαινών όπου βρίσκεται ο τάφος του, εορταστικές εκδηλώσεις εις τιμήν και μνήμην του π. Γερβασίου, που διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολη Πατρών

Στις 18 Δεκεμβρίου 2023 στον Πατριαρχικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, προέστη της Ακολουθίας της τελετής υπογραφής της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξης ένταξης στο Εορτολόγιο της Εκκλησίας τριών νέων Αγίων: της Μοναχής Γαβριηλίας (Παπαγιάννη), της Κωνσταντινουπολίτιδος, της εν Λέρω, του Ιερομονάχου Αθανασίου Χαμακιώτου, και του Αρχιμανδρίτου Γερβασίου Παρασκευοπούλου.

H εορτή της μνήμης του Αγίου Γερβασίου των Πατρών ορίστηκε στις 30 Ιουνίου.