Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΚΙΑΔΕΝΗΣ.

Φυλάσσεται στην ομώνυμη ιερά μονή Παναγίας Σκιαδενής, στην Ρόδο. 

Η μονή Παναγίας Σκιαδανής
πηγή

Η παράδοση αναφέρει ότι μέσα στο δάσος ζούσαν δυο τρεις μοναχοί από το Βάτι ή την Κατταβιά, σε ένα κτίριο που είχαν ονομάσει “Ασκηταργό”, περίπου 300 μέτρα από τη Μονή. 

Οι μοναχοί αυτοί λοιπόν, έβλεπαν ένα μεγάλο φως και όταν πλησίασαν ένα βράδυ, ανακάλυψαν την εικόνα της Παναγίας.

Με ευλάβεια την μετέφεραν στο Ασκηταργό τους, μα το επόμενο πρωί η εικόνα είχε εξαφανιστεί. 

Όταν την αναζήτησαν, τη βρήκαν στο ίδιο σημείο, όπου την είχαν ανακαλύψει, έτσι κατάλαβαν ότι η Παναγία επιθυμούσε να μείνει εκεί και έχτισαν την Ιερά Μονή Παναγίας Σκιαδενής προς τιμήν της.

Σκηνή από την Λιτανεία της Παναγίας Σκιαδανής
πηγή

Η ασημοστόλιστη εικόνα της Παναγίας Σκιαδενής, βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα αριστερά της εισόδου και είναι κατασκευασμένη με μαστίχι. 

Εκτιμάται ότι την ιστόρησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς.

Το πρόσωπο της Παναγίας έχει ζωντανά, εκφραστικά, γλυκά μάτια. Με την εκφραστική παρουσία της προσελκύει πιστούς από όλη τη Ρόδο αλλά και τη Χάλκη.

Στο δεξί μάγουλο της Παναγίας υπάρχει μια ανοιχτή πληγή με το αίμα ξερό, ενώ επάνω από το δεξιό ώμο της είναι γραμμένα τα ακόλουθα:

«ΑΥΤΟΣ Ο ΧΙΤΩΝΑΣ ΗΡΓΥΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΧΡΥΣΩΘΗ ΤΗ ΦΙΛΟΠΟΝΩ ΔΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣΙΟΛΟΓΙΟΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ Κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΝ ΤΩ ΣΩΤΗΡΙΩ 1886», και πιο κάτω γράφει: «ΜΡ ΘΟΥ Η ΣΚΙΑΔΕΝΗ»

πηγή

Πάνω από το φωτοστέφανο του Χριστού, στην εικόνα, γράφει:  «ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Κ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ ΣΩΤΗΡΙΩ 1886, ΝΟΕΜΒΡ.24».

Κάτω κάτω στην εικόνα γράφει:  «ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΕΜΑΝΟΗ ΠΑΝΤΕΛΙ Δ. ΧΡΙΣΟΧΟΟΥ ΚΡΗ ΕΤΟΣ 1886».

Ένα από τα έθιμα που αφορούν την εικόνα της Παναγίας Σκιαδενής είναι η περιφορά της στα χωριά, κάτι που συμβαίνει ακόμη μέχρι και σήμερα. 

Αυτό γινότανε για να ευλογήσει στα παλιά χρόνια η Παναγία Σκιαδανή τα σπαρτά ή ακόμη και να θεραπεύσει τους αρρώστους, ή επίσης να ευλογήσει τον τόπο με βροχή σε περίοδο ανωμβρίας.

Γυναικόπαιδα και άντρες κρατούν στα χέρια τους τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Σκιαδενής και ψάλλοντας, την μεταφέρουν στην αρχή των Νηστειών στο νησί της Χάλκης.

Στη συνέχεια η εικόνα επιστρέφει στο Σκιάδι και έπειτα από την Ανάσταση του Λαζάρου που βρίσκεται στη Μονόλιθο, κάθε μέρα μεταφέρεται και σε άλλο χωριό.

Στο δεξί μάγουλο της Παναγίας υπάρχει ακόμη η ανοιχτή
πληγή με το ξεραμένο αίμα

Στα Σιάννα, στον Έμπωνα, στον Άγιο Ισίδωρο, στην Ίστριο, στην Αρνίθα στην Απολακκιά. Κατόπιν την παραλαμβάνουν οι κάτοικοι στην Κατταβιά, στο Βάτι, στο Γεννάδι, στο Ασκληπειό και στη Λαχανιά. Την Κυριακή του Θωμά η εικόνα μεταφέρεται στη Μεσαναγρό και τη Δευτέρα του Θωμά η εικόνα επιστρέφει στη Μονή.

Η εικόνα της Παναγίας είναι θαυματουργή με θαύματα να συμβαίνουν κατά τη διάρκεια όλων των δύσκολων περιόδων που πέρασε η Ρόδος και σε όλα τα χωριά.

Ένα πολύ γνωστό θαύμα της Παναγίας είναι το εξής: «Στα χρόνια των πειρατών, ένα πειρατικό πλοίο, άραξε στη θάλασσα κοντά στο βουνό Σκιάδι και οι πειρατές ανέβηκαν στο βουνό και λεηλάτησαν την εκκλησία. 

Μαζί τους πήραν και το εικόνισμα της Μεγαλόχαρης. Όταν όμως επέστρεψαν στο καράβι τους, αυτό μαρμάρωσε μαζί με όλο το πλήρωμα και οι Χριστιανοί το απέδωσαν σε θαύμα της Παναγιάς της».

Στη θαλάσσια αυτή περιοχή υπάρχει ένα μικρό νησάκι, το οποίο βλέπει κανείς πηγαίνοντας από τη Μεσαναγρό προς Σκιάδι, το ονομάζουν πετροκάραβο επειδή μοιάζει με μικρό μαρμαρωμένο καράβι.