H TIMIA KAΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ.

πηγή

Φυλάσσεται στον ιερό βυζαντινό ναό της Αγίας Αικατερίνης, στην Πλάκα της Αθήνας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

πηγή

Ο νεομάρτυρας Πολύδωρος καταγόταν από τη Λευκωσία της Κύπρου και ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς, τον Λουκά και την Λουρδανού.

Εκτός από την ελληνική παιδεία και τα ιερά γράμματα, ο άγιος έμαθε την Οθωμανική και την Ιταλική γλώσσα ενώ ταξίδεψε στην Αίγυπτο καθώς και σε άλλες χώρες, κάνοντας το επάγγελμα του πραματευτή.

Όταν το 1793 βρισκόταν στην Αίγυπτο, προσλήφθηκε γραμματέας από έναν αρνησίχριστο Ζακυνθινό. 

Σε κάποια όμως διασκέδαση μαζί του, μέθυσε και αρνήθηκε τον Χριστό, όταν συνήλθε μετανόησε πικρά, πήγε στη Βηρυτό και εξομολογήθηκε στον εκεί Αρχιερέα ενώ κατόπιν αποσύρθηκε στο Μοναστήρι του όρους του Λιβάνου, όπου ξεκουράστηκε κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Κατόπιν αναχώρησε στην Πτολεμαΐδα (Άκκρα), όπου ανακοίνωσε στον εκεί Αρχιερέα τον πόθο του να μαρτυρήσει. Με την προτροπή του Αρχιερέα αναχώρησε στην Αίγυπτο, αλλά λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής προσάραξε στη Γιάφα. Από εκεί πήγε στη Χίο στις 13 Ιουνίου του 1793 και έπειτα στη Σμύρνη, για να επιστρέψει έπειτα πάλι στη Χίο. 

Φορητή εικόνα του Αγίου Πολυδώρου, του 1835.

Προέρχεται από την Συλλογή Μόνας Σωτηριάδη, είναι

Αυγοτέμπερα σε ξύλο με διαστάσεις 26 Χ 18,5 εκ.

Βρίσκεται στο Βυζαντινό μουσείο του Ιδρύματος

Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, στην Κύπρο.

πηγή

Στη Χίο, υπακούοντας στη συμβουλή του πρώην επισκόπου Κορίνθου, αγίου Μακαρίου του Νοταρά (1731 - 1805), που τότε εφησύχαζε στη μονή του Αγίου Πέτρου της Χίου, άρχισε  προετοιμασία για το μαρτύριο: Επιδόθηκε σε νηστείες, αγρυπνίες και γονυκλισίες, επικαλούμενος πάντοτε τη βοήθεια της Θεοτόκου.

Μετά από ένα τέτοιο πνευματικό αγώνα σαράντα ημερών, βλέποντας ο άγιος Μακάριος στην ψυχή του Πολυδώρου τη φλόγα για το μαρτύριο, του ανέγνωσε τις ιλαστήριες για την άρνηση του Χριστού ευχές, τον έχρισε με άγιο Μύρο, τον κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων και, αφού τον ευλόγησε, τον προέπεμψε στο δια Χριστόν μαρτύριο. 

Αμέσως ο Πολύδωρος, συνοδευόμενος από κάποιο αδελφό (πιθανώς τον όσιο Νικηφόρο τον Χίο), πήγε στη Νέα Έφεσο της Μικράς Ασίας (σημ. Kuşadasi) και την ίδια ημέρα παρουσιάσθηκε στον εκεί Τούρκο κριτή, στον ομολόγησε για το ότι είχε εξαπατηθεί και αρνήθηκε τον Χριστό. 

Παρά τη φυλάκιση και τα σκληρότατα βασανιστήρια από τους Τούρκους, ο μάρτυρας παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του Χριστού και την Κυριακή, 3 Σεπτεμβρίου του 1794, ο Πολύδωρος, απαγχονίστηκε και το ιερό του λείψανο, αφού παρέμεινε για τρεις ημέρες γυμνό επάνω στην αγχόνη, ενταφιάστηκε στη συνέχεια από τους Χριστιανούς ενώ τεμάχια των ενδυμάτων και του σχοινιού της αγχόνης του, αλλά και τα άγια λείψανά του μετά την εκταφή, τέλεσαν ποικίλα θαύματα και ιάσεις σε ασθενείς. 

Με τη Μικρασιατική καταστροφή (1922), η τιμία κάρα του αγίου μεταφέρθηκε από τον ιερομόναχο, Πρωτοσύγκελο της Ιερής Μητροπόλεως Εφέσου, Κύριλλο Ψύλλο, στην Αθήνα και κατατέθηκε στον ιερό ναό Αγίας Αικατερίνης στην Πλάκα, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Η μνήμη του τιμάται στις 3 Σεπτεμβρίου.

Απολυτίκιο

Αγίου Νεομάρτυρα Πολυδώρου