Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΑ.

πηγή

Φυλάσσεται μαζί με τα θαυματουργά λείψανα του Αγίου στον ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη Κυνηγού στην λεωφόρο Βουλιαγμένης, στην Αθήνα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Η ασημένια λάρνακα με τα ιερά λείψανα
του Αγίου Νικολάου του Πλανά.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στη Νάξο το 1851, από τον Ιωάννη και την Αυγουστίνα, το γένος Μελισσουργού. 

Οι ευσεβείς γονείς του τον ανέθρεψαν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και από την παιδική του ηλικία εξέφρασε την έφεση και την αγάπη του προς τα ιερά και τα όσια ενώ ήτανε φιλακόλουθος και διακονούσε πάντοτε στο ιερό τον παππού του ιερέα Γεώργιο Μελισσουργό. 

Προορισμένος από τον Θεό να γίνει λειτουργός των Αγίων Μυστηρίων Αυτού μετείχε αδιάλειπτα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας με νηστεία, προσευχή και αγρυπνία. Μετά τον θάνατο του πατέρα του ήλθε με την μητέρα του και την αδελφή του στην Αθήνα, όπου έγινε προστάτης αυτών. 

Λεπτομέρεια από την Λειψανοθήκη του Αγίου Νικολάου Πλανά

Ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς.
πηγή

Νυμφεύθηκε αλλά χήρευσε νωρίς αφού η πρεσβυτέρα του απεβίωσε μόλις γεννήθηκε το παιδί τους, ο Γιαννάκης, που το μεγάλωσε μόνος.

Χειροτονείται διάκονος στις 28 Ιουλίου του 1879 στο ναό Μεταμορφώσεως της Πλάκας, και μετά από πέντε χρόνια, στις 2 Μαρτίου 1884 χειροτονείται Πρεσβύτερος στο ταπεινό εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου, στο Μοναστηράκι. 

Διακονεί στο ιερό θυσιαστήριο επί 50 χρόνια περίπου (1884 - 1932 μ.Χ.), στους ναούς και του Αγίου Παντελεήμονος, κοντά στον Ιλισσό ποταμό, και της ακόμη πτωχότερης και απόμερης τότε Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου του λεγομένου «Κυνηγού», στη σημερινή οδό Βουλιαγμένης. 

Διακρίθηκε ως ο λειτουργικότερος ιερεύς, άνθρωπος προσευχής, του οποίου η ζωή υπήρξε και αναδείχθηκε συνεχής διακονία του Θυσιαστηρίου. 

Από «φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτός» παρέμενε στο ναό, ήταν αφιλάργυρος κατά τον τρόπο και πλήρης έργων αγαθών και ελεημοσύνης. 

Του αρκούσε για τροφή λίγο ψωμί και λίγα χόρτα, τα οποία συνέλεγε ο ίδιος, και κάποιες φορές, λίγο γάλα που του πρόσφεραν βοσκοί στην ερημική τότε περιοχή της ενορίας του ενώ αλησμόνητες παρέμειναν οι αγρυπνίες τις οποίες τελούσε στο ναό του Αγίου Ελισσαίου Αθηνών. 

Ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς.
πηγή

Αναφέρονται και μαρτυρίες παιδιών, ότι τον έβλεπαν κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μεταρσιωμένο να στέκεται υπεράνω της γης. 

Μαρτυρίες δε περιφανών λογίων, όπως του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και Αλέξανδρου Μωραϊτίδου, που έψαλλαν στις αγρυπνίες τις οποίες τελούσε, εξαίρουν τη σπάνια και αγία ιερατική αυτού προσωπικότητα.

Ο παπα- Νικόλας, ο λεγόμενος «απλός», ζούσε μέσα στη χαρά της Θείας Ευχαριστίας, την οποία τελούσε ανελλιπώς κάθε ημέρα, όπως την όριζαν οι λειτουργικοί κανόνες, και την παρέτεινε επί πολλές ώρες, για να έχει την πνευματική της απόλαυση. 

Πάντα ανταποκρινόταν στο γνήσιο ορθόδοξο φρόνημα και τελούσε πανηγυρικά το Μυστήριο της ελεύσεως και παρουσίας του Αναστημένου Κυρίου, που αποκαλύπτει τον εαυτό Του, όπως τότε στο Μυστικό Δείπνο. 

Η χαρά της Αναστάσεως, που βρίσκεται στην καρδιά της Ευχαριστίας, γινόταν οντολογική αναψυχή και αγαλλίαση στον φλεγόμενο από θεία Αγάπη Γέροντα και η μέθεξή του στην πασχάλια χαρά τον συνέπαιρνε, δεν ήταν γι αυτόν ένα απλό εφημεριακό καθήκον. 

Η Λειψανοθήκη του Αγίου Νικολάου Πλανά, ανοιχτή.

Σπάνια φωτογραφία του Αγίου Νικολάου του Πλανά.

Πρόφαση ήταν το επί ώρες παρατεινόμενο μνημόσυνο των ζωντανών και των κοιμηθέντων, από τον όγκο των σημειωμάτων που κρατούσε πάντα σε ένα δισάκι, στην πραγματικότητα δεν ήθελε να διακόψει ποτέ τη χαρά της Τράπεζας της Ευχαριστίας, τη θέα του Αναστημένου Σώματος και Αίματος του Χριστού.

Ο αείμνηστος Γέροντας, αφού έφθασε στα 82 του χρόνια και έδωσε πρωτοφανή στον αιώνα μας μαρτυρία ουρανίων χαρισμάτων, οσιότητος, ταπεινώσεως, απλότητας, διακρίσεως, ελεημοσύνης, ασκήσεως και κατά Θεόν σοφίας, αφού στάθηκε ο μοναδικός προστάτης χιλιάδων ορφανών και πτωχών και έφθασε στο ύψος θείας τελειότητας, κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1932 και τον έθαψαν μπροστά στον Ναό του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού. 

Στις 29 Αυγούστου του 1992, τα ιερότατα και θαυματουργά Λείψανα του Αγίου Νικολάου του Πλανά τοποθετήθηκαν σε ασημένια λάρνακα, που σήμερα βρίσκεται στο δεξιό κλίτος του Ιερού αυτού Ναού.

Η Εκκλησία μας τον ανακήρυξε και επίσημα άγιο στην 135η Συνοδική Περίοδο του 1991 - 1992 του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ οι Ασματικές Ακολουθίες του, συντάχθηκαν από τον Μητροπολίτη Πατρών κ. Νικόδημο και από τον Αρχιμανδρίτη Νικόδημο Παυλόπουλο, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Λειμώνος Λέσβου.

Η Τιμία Κάρα του Αγίου Νικολάου του Πλανά σε αντίθεση με τα άγια λειψανά του δεν παρατίθεται σε διαρκή Προσκύνηση για τους πιστούς και ειδικά για group προσκυνητών θα πρέπει να προϋπάρξει κάποια συνεννόηση με τον ιερό ναό ο οποίος είναι ανοικτός καθημερινά από 06.15 π.μ. ως 13.00  μ.μ. και από 15.00 μ.μ. έως 20.00 μ.μ.

Τηλέφωνο Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννη Κυνηγού Βουλιαγμένης: (+30) 210 9016617.