Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΚ ΛΕΟΝΤΑΡΙΟΥ.

Φυλάσσεται στην ομώνυμη Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου του Νέου, 

στην Μακρυνίτσα Πηλίου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Η ερειπωμένη σήμερα Μονή Σουρβιάς.
πηγή

Ο Όσιος Γεράσιμος ο Νέος και Θαυματουργός, ο εκ Λεονταρίου της Πελοποννήσου, ασκήτευσε στην Ιερά Μονή Aγίας Τριάδος Σουρβιάς, την οποία έκτισε εκ βάθρων ο Όσιος Διονύσιος του Ολύμπου και εκεί βρίσκεται και ο τάφος του.

Ο Όσιος Γεράσιμος ο Νέος γεννήθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα στο χωριό Λεοντάριο Μεγαλόπολης Πελοποννήσου, από το Θεόδωρο και την Ευαγγελία και όταν ο Γεώργιος έγινε 8 ετών τον παρέδωσαν σε δάσκαλο να μαθαίνει τα ιερά γράμματα. 

Ιδιαίτερα αγαπούσε τους βίους των Αγίων και έτσι όταν μεγάλωσε πήγε στη μονή Φιλοσόφου, που ήταν κοντά και ήταν σπουδαίο πνευματικό κέντρο ελληνικής παιδείας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, εκεί έγινε μοναχός με το όνομα Γεράσιμος κι όπως ήταν φυσικό απέκτησε καλή παιδεία.

πηγή

Έχοντας Θείο πόθο πήγε στους Αγίους τόπους, για να προσκυνήσει  και γυρίζοντας στην Ελλάδα ως άλλος απόστολος κήρυττε σε χωριά και πόλεις το λόγο του Θεού. 

Έτσι έφτασε και στην περιοχή της Μακρινίτσας στη φημισμένη μονή Αγίας Τριάδος Σουρβιάς και αποφασίζει να μείνει εκεί. 

Ανακαίνισε όλα τα οικοδομήματα και την επαναδιοργάνωσε σε βάσεις ασκητικές αφού τον ικανοποιούσε ιδιαίτερα το ήσυχο περιβάλλον της μονής και το καλό της κλίμα. 

Ψάχνοντας για ακόμη περισσότερη ησυχία βρήκε σε κοντινή απόσταση από τη μονή ένα σπήλαιο όπου περνούσε ώρες ησυχίας και προσευχής  ενώ ο θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας. 

Από τη μονή έβγαινε μόνο χάριν αγάπης προς τους σκλαβωμένους αδερφούς του Έλληνες των γύρω περιοχών της Μακρινίτσας, του Βελεστίνου, της Aγιάς, όπου κήρυττε, εξομολογούσε και ανάπαυε τις κουρασμένες από τα πάθη ψυχές ενώ τους στήριζε να μην αλλαξοπιστήσουν. 

πηγή

Στις αρχές του 1740, ενώ βρισκόταν στο Βελεστίνο, προαισθάνθηκε το τέλος του και γύρισε στη μονή να αφήσει την τελευταία του πνοή.

Σύναξε όλη την αδελφότητα και με συγκίνηση τους είπε: «Αδελφοί και πατέρες, ευλογητός ο θεός, οπού διά την άφατον Αυτού ευσπλαχνίαν έχει να ελευθερώσει σήμερον την αμαρτωλόν μου ψυχήν από την φυλακήν, από τούτον λέγω, τον κόσμον και διά τούτο σας παρακαλώ να ενθυμηθείτε την εντολήν του Δεσπότου Χριστού, οπού λέγει: ¨Άφετε και αφεθήσεται ημίν¨ και να δώσετε συγχώρηση ανίσως κα έπταισα καμίαν φοράν ωσάν άνθρωπος όχι άπαξ αλλά πολλάκις. Κι ο θεός να σας συγχωρήσει για όσα εις εμέ πράξατε. Προσέχετε, αδελφοί, να μη παραβαίνετε τας εντολάς του θεού, να αγαπάτε την προσευχήν, ωσάν οπού είναι ομιλία ανθρώπου με τον Θεόν. Να μην αμελείτε τον κανόνας σας, να έχετε αγάπην αναμεταξύ σας, να συντρέχετε εις την εξομολόγησιν, ωσάν οπού είναι το κλειδί του παραδείσου και καθώς χωρίς του κλειδίου είναι αδύνατον να ανοιχτεί η θύρα, ούτω και ο άνθρωπος χωρίς εξομολόγησιν είναι αδύνατον να εισέλθει εις την βασιλείαν των Ουρανών. Να μην ανακατώνεσθε εις κοσμικάς φροντίδας, αλλά να είστε όλως διόλου προσηλωμένοι εις τον φόβον του Θεού και να έχετε γραμμένην μέσα εις τον νου σας τη μνήμη του Θανάτου».

Μονή Αγίου Γερασίμου του Νέου, Μακρυνίτσα Πηλίου.
πηγή

Τα λείψανα του Αγίου και κυρίως η Τίμια κάρα του, έχουν επιτελέσει πολλά θαύματα.

Δαιμονισμένοι έγιναν υγιείς, γυναίκες που δεν τεκνοποιούσαν απέκτησαν παιδί, κάτοικοι των γύρω περιοχών γλίτωσαν κατόπιν λιτανείας της Αγίας κάρας από πλήθος ακρίδων που κατέτρωγαν τα χωράφια τους, στη Σκόπελο γλίτωσαν από λοιμό και από καταστροφική ασθένεια στα αμπέλια τους, στις Πινακάτες έπαυσε ο Άγιος μεγάλο θανατικό, στον Άγιο Γεώργιο Βελεστίνου έσωσε τα πρόβατα βοσκού, στο Στεφανοβίκειο εξαφάνισε αρουραίους που κατέτρωγαν τα σπαρτά κ.α

Πολλά είναι και τα θαύματα του Αγίου Γερασίμου και προς τους κατοίκους της Μακρινίτσας, που στο ψηλότερο μέρος του χωριού βρισκόταν το ασκητήριό του, ακριβώς εκεί που σήμερα βρίσκεται η νέα γυναικεία μονή Αγίου Γερασίμου Μακρινίτσας.

Παρέδωσε την αγία Του ψυχή τη 14η Σεπτεμβρίου του έτους 1741 και η μνήμη του τιμάται στις 15 Σεπτεμβρίου.