ΑΓΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΛΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΣΚΛΑΒΑΙΝΟΙΣ.

πηγή

Φυλάσσονται μαζί με τα λείψανα των πέντε συμμοναστών του στον ομώνυμο Ναό του Αγίου Βλασίου στα Σκλάβαινα της Παλαίρου, στην Αιτωλοακαρνανία.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Εικόνα του Αγ. Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις και των 5 συμμοναστών του. 
Η εικόνα ενσωματώνει ιερά λείψανά στο κάτω μέρος.
  πηγή

Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος ή εφυσυχάζων επίσκοπος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκονταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων – Ζαβέρδας νυν Παλαίρου Αιτωλωακαρνανίας. 

Πέθανε με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστές του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών, γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του. 

Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά και στη συνέχεια προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του αλλά αυτό δεν κάηκε. 

Οι διασωθέντες χριστιανοί έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους 5 συμμαρτυρίσαντες συνασκητές του, τους οποίους ενταφίασαν σε κοινό τάφο ενώ τους υπόλοιπους χριστιανούς τους έθαψαν φύρδην μύγδην σε μεγαλύτερο ομαδικό. Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή και σε πέτρινη επιγραφή που βρέθηκε στο σημείο του τάφου του αναφέρονταν το έτος 1006 η οποία πιθανώς να προσδιορίζει και τον χρόνο του μαρτυρίου του.

Τα ενσωματωμένα ιερά λείψανά στο κάτω μέρος της εικόνας.
πηγή

Ο τάφος του Αγίου Βλασίου.
πηγή

Για 900 και πλέον χρόνια ξεχάστηκε κάθε τι που αφορούσε τον Όσιο, όμως από το 1915 αρχίζουν να συμβαίνουν ανεξήγητα αλλά και θαυμαστά γεγονότα στην περιοχή των Σκλαβαίνων. 

Πολλοί από τους κατοίκους αρχίζουν να βλέπουν σε όνειρα έναν επιβλητικό ρασοφόρο, ο οποίος τους έλεγε «Είμαι ο Άγιος Βλάσιος. Να σκάψετε στο σημείο αυτό και να βγάλετε τα λείψανα μου» και τους έδειχνε το συγκεκριμένο τόπο.

Σημειωτέων ότι επί του σημείου του τάφου τίποτα δεν δήλωνε την ύπαρξη του αφού πάνω από αυτό και εν αγνοία, είχαν κατασκευαστεί ποιμνιοστάσια και στάβλιζαν στο σημείο πρόβατα. 

Οι κάτοικοι μη μπορώντας να εξηγήσουν το γεγονός των εμφανίσεων αυτών του ιερέα, κατασκεύασαν ένα πέτρινο εικονοστάσι αφιερωμένο στον Άγιο Βλάσιο επίσκοπο Σεβαστείας, στο σημείο που τους έδειχνε ο άγιος, δεν επιχείρησαν όμως ποτέ να σκάψουν είτε από δυσπιστία είτε από τον φόβο της απογοήτευσης αλλά οι εμφανίσεις όμως του Αγίου άρχισαν να γίνονται πιο επίμονες και επιτακτικές με αποδέκτες πολλούς περισσότερους κατοίκους της περιοχής.

 Ιερός Ναός του Αγ. Βλασίου που χτίστηκε 

κατά τις υποδείξεις του από την γερ. Ευφροσύνη

πηγή

Αλλά και πάλι δεν προχωρούσαν στο έργο της εκταφής του αγνώστου τάφου.

Το 1923 ο Πανάγαθος Θεός ευδόκησε ώστε να δοξαστεί και επί της γης ο ένδοξος ιερομάρτυρας Του Βλάσιος. Και αυτό με την θαυμαστή δια ζώσης φανέρωση του, στην μακαριστή πλέον γερόντισσα Ευφροσύνη Κατσαρά. Μια απλή γνήσια και ευσεβή πολύτεκνη γυναίκα χήρα η οποία λάτρευε τον Θεό με την ίδια την ζωή της. Ήταν νύκτα της 23η Αυγούστου του 1923 κατά την οποία η Ευφροσύνη φρόντιζε την ετοιμοθάνατη κόρη της η οποία έπασχε από τυφοειδή πυρετό. 

Ξαφνικά εν τω μέσω της νυκτός αφού ακούστηκε δυνατός κρότος άνοιξαν τα πορτοπαράθυρα της οικίας και εκτυφλωτικό φως εισήλθε εντός αυτής. Από υπερκόσμια αυτή λάμψη περιβάλλονταν κάποιος επιβλητικός ιερέας, ενδεδυμένος άπασα την ιερατική στολή ο οποίος κρατούσε στο χέρι ποιμαντική ράβδο. 

 Η Εικόνα του Ιερομάρτυρα Βλασίου η οποία έγινε μετά
τις υποδείξεις της γερ. Ευφροσύνης.
πηγή

Τα χαρακτηριστικά του τα διέκρινε με κάθε λεπτομέρεια η γερόντισσα Ευφροσύνη ενώ η κόρη της αντιλαμβάνονταν μόνο την εκτυφλωτική λάμψη. 

Ο άγιος ιερέας απευθυνόμενος στην Ευφροσύνη της είπε ότι είναι ο Άγιος Βλάσιος και της ζήτησε να τον ακολούθησε για να της υποδείξει το ακριβές σημείο του τάφου του προκειμένου να ενεργήσει για την εκταφή του.

Σαστισμένη η γερόντισσα από το γεγονός που ζούσε προέβελε στον Άγιο τον δισταγμό της λόγω της ασθένειας της κόρης της. 

Ο Άγιος τότε αφού έβγαλε κάποιον εγκόλπιο σταυρό σταύρωσε την ετοιμοθάνατη κόρη της και της ζήτησε ξανά να τον ακολουθήσει, όπως κι έγινε. 

Μέσα στο σκοτάδι η Ευφροσύνη ακολούθησε το Άγιο Βλάσιο, ο οποίος την οδήγησε στο σημείο που είχαν χτίσει το προσκυνητάρι και εκεί με την ράβδο που κρατούσε χάραξε ένα κύκλο στο χώμα, υποδεικνύοντας το σημείο που θα έπρεπε να σκάψουν για να βγάλουν τα άγια και χαριτόβρυτα λείψανα του.

Τα λείψανα των συναθλησάντων του Αγίου Βλασίου.
πηγή

Στην συνέχεια ο Άγιος αφού επέστρεψε την Ευφροσύνη στο σπίτι της εξαφανίστηκε και εκεί η γερόντισσα βρήκε την κόρη της πολύ καλύτερα και θεραπευμένη.

Από την επομένη ημέρα κιόλας η άρχισε τις ενέργειες για να γίνει η ανακομιδή των λειψάνων, όλοι όμως την αντιμετώπιζαν με κάποια δυσπιστία και επιφύλαξη. 

Αρωγός όμως των προσπαθειών της αυτών ήταν ο Άγιος Βλάσιος που την καθοδηγούσε, αλλά και που εμφανίζονταν και σε άλλα άτομα προκειμένου να γίνει αυτή πιστευτή και πράγματι οι προσπάθειες της απέδωσαν και άρχισαν οι εργασίες της ανακομιδής με πολλές επιφυλάξεις και μεγάλη ένταση.

Η νέα περίτεχνη λάρνακα με τα ιερά λείψανα των
συναθλησάντων του Αγίου Βλασίου.
πηγή

Την τρίτη ημέρα των εργασιών κι ενώ για πολλοστή φορά ήταν έτοιμοι να τα παρατήσουν η σκαπάνη χτύπησε επάνω σε μια πέτρινη πλάκα. 

Ρίγη συγκίνησης και δέος κατέλαβαν τους παρευρισκομένους όταν έβγαλαν την επιτάφια πλάκα και μια ουράνια ευωδία ξεχύθηκε και απλώθηκε στην ατμόσφαιρα. Όλοι βρίσκονταν επί του τάφου, εντός του οποίου βρίσκονταν τα λείψανα του Αγίου Βλασίου και τα οποία τόσα χρόνια πριν σε ενύπνια τους ζητούσε να βγάλουν από την γη. 

Εντός του τάφου και επί των ιερών λειψάνων ευρέθηκαν ένας εγκόλπιος βαρύτατος σιδερένιος σταυρός και τα πέντε καρφιά του μαρτυρίου του και αφού περισυνέλεξε η Ευφροσύνη τα ιερά λείψανα σύμφωνα με τις οδηγίες του Αγίου άρχισε να ενεργεί τα δέοντα για την ανέγερση του ιερού του Ναού και την αγιογράφηση της ιεράς του Εικόνας. 

πηγή

Για τον Βίο του ο Άγιος αποκάλυψε στην γερόντισσα Ευφροσύνη Κατσαρά, αλλά και με εμφανίσεις του στον π. Αρσένιο Τσανταλιο και τον Άγιο γέροντα της εποχής μας π. Παισιο τον Αγιορείτη.

Ο π. Παίσιος μάλιστα μετέβη στα Σκλάβαινα για να προσκυνήσει τον χαριτόβρυτο τάφο και τα ιερά λείψανα του Αγίου.

Από την εμφάνιση του Αγίου μέχρι σήμερα άπειρες είναι οι θαυμαστές επεμβάσεις και οι εμφανίσεις του και τα πολλά θαύματα του στα πέρατα της οικουμένης. 

Ο Θεός χαρίτωσε τον μεγαλομάρτυρα και ιερομάρτυρα Βλάσιο και τους συναθλητές του κι επί της γης, όπως και αυτοί πριν από 900 περίπου χρόνια έδωσε το πολυτιμότερο ως χοϊκοί την ίδια τους την ζωή. 

Κέρδισαν όμως μέρος την Ενδόξου Ουράνιας Βασιλείας. Ουράνια Βασιλεία είθε της οποίας δια Πρεσβειών του Αγίου ιερομάρτυρος Βλασίου του Ακαρνάνος και των συν Αυτώ να γίνουμε άπαντες μέτοχοι.

Εμφάνιση του Αγίου Βλασίου του εξ Σκλαβαίνων στον γέροντα, 

Αγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη.

Η μορφή του Αγίου Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις, 
όπως εμφανίστηκε στον άγιο γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη.
πηγή

Ο Αρχιμανδρίτης π. Αυγουστίνος Κατσαμπίρης είχε επανειλημμένως παρακαλέσει τον Γέροντα Άγιο Παΐσιο να προσευχηθεί για να του εμφανιστεί ο νεοφανής Άγιος Βλάσιος ο εκ Σκλαβαίνων. 

 

Επιθυμούσε να γνωρίσει τα χαρακτηριστικά του για να τον αγιογραφήσουν. 

Ήταν η 21η Ιανουαρίου 1980, Κυριακή του Ασώτου, προς Δευτέρα. 

Ο γέροντας ενώ προσευχόταν το βράδυ στο Κελλί του με κομποσχοίνι, βλέπει να παρουσιάζεται μπροστά του μέσα σε φως ένας Άγιος άγνωστος που φορούσε μανδύα καλογερικό και δίπλα του στον τοίχο του Κελλιού του, πάνω από την σόμπα φαίνονταν ερείπια Μοναστηριού. 

Αισθανόταν απερίγραπτη χαρά και αγαλλίαση και σκεφτόταν «ποιος Άγιος είναι;» και τότε άκουσε μία βροντερή φωνή μέσα από την Εκκλησία να λέει: «Είναι ο Άγιος Βλάσιος από τα Σκλάβαινα», έτσι από ευγνωμοσύνη και για να ευχαριστήσει τον Άγιο για την τιμή που του έκανε, μετέβη στα Σκλάβαινα και προσκύνησε τα χαριτόβρυτα λείψανα του, ανταποδίδοντας έτσι τρόπον τινά την επίσκεψη του. 

 πηγή

Ο Γέροντας έδειξε μάλιστα από μακριά και το μέρος όπου παλαιότερα ήταν κτισμένο το Μοναστήρι του Αγίου, επειδή νύχτωνε και δεν είχε χρόνο να πάει επί τόπου.

Αναφέρει ο κ. Απόστολος Παπαχρήστου: "Την εικοστή Μαΐου 1980 ο Γέροντας ήρθε στο σπίτι μου στο Αγρίνιο, με σκοπό να μεταβεί στα Σκλάβαινα Ξυρομέρου και να προσκυνήσει τα ιερά λείψανα του Αγίου Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις, μετά από αποκάλυψη του Αγίου στο Κελλί του. Έμεινε ένα βράδυ στο σπίτι μας και παρ’ ότι του στρώσαμε καθαρά λευκά σεντόνια, ο Γέροντας τα άφησε τελείως άθικτα. Όταν πήγε στα Σκλάβαινα, προσκύνησε με στρωτές μετάνοιες τον Άγιο και δίδαξε όλους γύρω του".

Ακολούθως ο Γέροντας παρήγγειλε την εικόνα του Αγίου Βλασίου στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στο Κορωπί Αττικής, αφού περιέγραψε τα χαρακτηριστικά του Αγίου στην αγιογράφο μοναχή.

 

Όταν έλαβε την εικόνα αναπαύθηκε, διότι απέδιδε ακριβώς τον Άγιο. "Φαίνεται ότι η αδελφή είχε ευλάβεια και την έκαμε με προσευχή και νηστεία", είπε.

Κάθε έτος, τιμούσε την μνήμη του Αγίου Βλασίου με αγρυπνία μόνος του στο Κελλί του. Τον εόρταζε, όχι στις 11 Φεβρουαρίου, που επικράτησε να εορτάζεται η μνήμη του, αλλά στις 19 Δεκεμβρίου, την ημέρα που μαρτύρησε.

Απολυτίκιο Ιερομάρτυρα 

Αγίου Βλασίου του Εν Σκλαβαίνοις.