ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, ΤΗΣ ΕΝ ΧΑΣΚΙΟΙ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ.

Φυλάσσονται στον Ιερό Ναό της Αγίας Οσιοπαρθενοµάρτυρος Παρασκευής της Κοινότητος Πικριδίου (Χάσκιοϊ), στην Κωνσταντινούπολη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Τοιχογραφία της Αγίας νεομάρτυρος Αργυρής στον
ομώνυμο Ιερό Ναό στο χωριό Παναγιούδα της Λέσβου.
Ιστορήθηκε καθ’ υπόδειξη της ίδιας της Αγίας.

Γεννήθηκε το 1688 στην Προύσα της Βιθυνίας, oι γονείς της, Γεώργιος και Σωσάννα, ήταν ευσεβείς και τη διαπαιδαγώγησαν χριστιανικά. 

Ήταν πολύ όμορφη και προκάλεσε την σαρκική επιθυμία ενός νεαρού Τούρκου, του Χασάν,  γιού του δικαστού της Προύσας μάλιστα τα σπίτια τους βρισκόταν κοντά.

Ο Χασάν την συνάντησε μία ημέρα στον δρόμο και της αποκάλυψε το ερωτικό του πάθος, εκείνη απομακρύνθηκε, αλλά αυτός συνέχισε να την ενοχλεί θέλοντας να την αλλαξοπιστήσει για να συνάψει μαζί της ερωτική σχέση, έφτασε μάλιστα στο σημείο να απειλήσει τους γονείς της. 

Οι γονείς της έσπευσαν να την παντρέψουν, 17 ετών, με έναν χριστιανό νέο, αλλά ενώ η νεόνυμφος οδηγούνταν από τον σύζυγό της στην εκκλησία, εμφανίσθηκε ο Χασάν με είκοσι άλλους Τούρκους και αφού την άρπαξαν μπροστά στα μάτια των γονέων και των συγγενών της, την οδήγησαν στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι είχε υποσχεθεί να αλλαξοπιστήσει και να παντρευτεί τον νεαρό Τούρκο, μάλιστα έξι Τούρκοι το διαβεβαίωσαν αυτό γραπτώς.

Ο ιστορικός Ιερός Ναός της Αγίας Παρασκευής στο
Πικρίδιο (Χάσκιοϊ) της Κωνσταντινουπόλεως.
Στον περίβολο του ναού ενταφιάσθηκε η
Αγία νεομάρτυς Αργυρή.

Η Αργυρή διαμαρτυρήθηκε στον δικαστή, ο οποίος ήταν ο πατέρας του Χασάν ότι πρόκειται για συκοφαντία, όμως μάταια και ο δικαστής αποφάσισε τη φυλάκισή της. 

Οι γονείς της προσπάθησαν να την απελευθερώσουν, ζητώντας την παρέμβαση του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, μάλιστα πήγαν οι ίδιοι στην Κωνσταντινούπολη να διαμαρτυρηθούν στην τουρκική κυβέρνηση, αλλά το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να μεταφερθεί η Αργυρή από τη φυλακή σε δωμάτιο του σπιτιού του δικαστή μέχρι να ορισθεί η δίκη.

Όταν έγινε η δίκη, μετά από δύο ολόκληρα χρόνια, ο δικαστής επικύρωσε την απόφαση του κριτού της Προύσας, σύμφωνα με την οποία ή θα αλλαξοπιστούσε η χριστιανή Αργυρή και θα παντρευόταν τον ερωτομανή Χασάν ή θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής της μέσα στη φυλακή, όμως και πάλι η Αργυρή έμεινε σταθερή και αλύγιστη στην πίστη της και προτίμησε να κλεισθεί σε ισόβια δεσμά.

Άποψη από το εσωτερικό του Ιερού Ναού της Αγίας
Παρασκευής Πικριδίου (Χάσκιοϊ).

Οδηγήθηκε αλυσοδεμένη στη φυλακή του Χάσκιοϊ και αναγκάσθηκε να ζει ανάμεσα σε αισχρές και ανήθικες γυναίκες, στις οποίες δόθηκε η εντολή να τη βασανίζουν ανελέητα ώστε να μην αντέξει τα βασανιστήρια, όμως η Αργυρή τα υπέμεινε με ξεχωριστή γενναιότητα, δεν υπέκυψε, αλλά έμεινε σταθερή και ακλόνητη στην πίστη της. 

Αρνήθηκε ακόμη και την πρόταση του χριστιανού Μανώλη Κιουρτζίμπαση να την απελευθερώσει από τα ισόβια δεσμά της φυλακής, όμως οι κακουχίες σε συνδυασμό και με την πνευματική της άσκηση είχαν οδηγήσει στην εξασθένηση των σωματικών της δυνάμεων και όταν κατάλαβε ότι πλησίαζε το τέλος της θέλησε να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και η επιθυμία της αυτή πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια ενός ηλικιωμένου φυλακισμένου, ο οποίος είχε τη δυνατότητα να κινείται με περισσότερη ελευθερία και ενημέρωσε τον προϊστάμενο της εκκλησίας της φυλακής. 

Ο τάφος της Αγίας Αργυρής στον περίβολο του Ιερού Ναού
Αγίας Παρασκευής Πικριδίου (Χάσκιοϊ)

Ο ιερέας έβαλε μέσα σε μία σταφίδα Σώμα και Αίμα του Κυρίου και την έδωσε στον γέροντα και  αυτός στη μετέφερε τη σταφίδα στην Αργυρή που αφού προσευχήθηκε, κοινώνησε και παρέδωσε την ψυχή της, μετά από φρικτά βασανιστήρια που υπέστη επί δεκαέξι ολόκληρα χρόνια,  το 1721.

Το σώμα της ενταφιάσθηκε στο Νεκροταφείο, που βρίσκεται στον περίβολο του Ναού Αγίας Παρασκευής στο Χάσκιοϊ (Πικρίδιο) της Κωνσταντινουπόλεως.

Μετά από τρία χρόνια έγινε η ανακομιδή του σκηνώματός της, που βρέθηκε ακέραιο και ευωδιάζον, μάλιστα ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Παΐσιος Β', έμεινε εκστατικός από την αφθαρσία και την ευωδία του που αποφάσισε την εναπόθεσή του σε ιδιαίτερη λάρνακα και ορίσθηκε η μνήμη της να εορτάζεται στις 30 Απριλίου με τέλεση Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας και τη λιτάνευση του ιερού της λειψάνου. 

Η επιγραφή επάνω στον Τάφο της Νεομάρτυρας Αργυρής

Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1955 το ακέφαλο σκήνωμα της Αγίας Αργυρής φυλασσόταν μέσα σε ξύλινη λάρνακα στο αριστερό κλίτος του Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής Χάσκιοϊ (Πικριδίου), αφού η τιμία κάρα της είχε αφαιρεθεί από Ρώσο μοναχό την ημέρα της ανακομιδής και μεταφέρθηκε στη Ρωσία, όπου και εορτάζεται η μνήμη της. 

Τον Σεπτέμβριο του 1955, που ο τουρκικός όχλος εισέβαλε στον Ναό της Αγίας Παρασκευής και σε άλλους ναούς της Κωνστ/πολης λεηλατώντας, αποτεφρώθηκε μαζί με τη λάρνακα και το ιερό σκήνωμα της Αγίας Αργυρής και σώθηκε μόνο ένα τμήμα της αριστερής χείρα της, που φυλάσσεται στον αναστηλωμένο πλέον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής.

Ο λόγιος Σκοπελίτης μοναχός Καισάριος Δαπόντες (1713 - 1784), που συνέταξε το Μαρτύριο της Αγίας που εμπεριέχεται στο Νέο Μαρτυρολόγιο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, αλλά και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνστάντιος Α΄ ο από Σιναίου αναφέρουν ως ημερομηνία τελευτής της Αγίας την 30η Απριλίου του 1725. 

Την ίδια ημερομηνία αναφέρουν ο εκ Πικριδίου δικηγόρος Φίλιππος Φιλιππίδης στη θρησκευτική, ιστορική και εποικοδομητική πραγματεία του «Η Νεομάρτυς Αργυρή 1688 - 1721», καθώς και ο Ιωάννης Περαντώνης στο «Λεξικό των Νεομαρτύρων», αλλά όχι ως ημερομηνία τελευτής, αλλά ως ημερομηνία ανακομιδής των λειψάνων της Αγίας. 

Ως ημερομηνία της προς Κύριον εκδημίας της αναφέρουν οι Φίλιππος Φιλιππίδης και Ιωάννης Περαντώνης την 5η Απριλίου του 1721 ενώ ιστορικά τεκμηριωμένη και ορθή θεωρείται η χρονολογία της 30ης Απριλίου 1725 ως ημέρας τελευτής της Αγίας, αφού η ανακομιδή των ιερών της λειψάνων έγινε επί των ημερών του Πατριάρχου Παϊσίου Β΄, ο οποίος εξελέγη Πατριάρχης το 1726. 

Το γεγονός αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό του Φιλίππου Φιλιππίδου στην πραγματεία του περί της Αγίας ότι η ανακομιδή των λειψάνων της πραγματοποιήθηκε στις 30 Απριλίου 1725 με την παρουσία του Πατριάρχου Παϊσίου Β΄, επιπλέον ο συγγράψας το μαρτύριο της Αγίας, λόγιος μοναχός Καισάριος Δαπόντες, ήταν εν ζωή το 1725, γεγονός που επιβεβαιώνει την ορθότητα της χρονολογίας της 30ης Απριλίου 1725, ως ημερομηνίας της προς Κύριον εκδημίας της ενδόξου και πολυάθλου νεομάρτυρος Αγίας Αργυρής.