Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΛΙΚΑΙΝΑΣ.

Φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στην Ύδρα, που είναι το καθολικό της πάλαι ποτέ ιστορικής ιεράς Μονής της Παναγίας Φανερωμένης.

O ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου στην Ύδρα

Η εικόνα φέρει χρονολογία 29 Αυγούστου 1858 και στο κάτω μέρος της αναγράφει: «Παναγία μήτερ Θεού Λόγου κόρη, ευχάς δέδεξο καρδιάς τεθλιμμένης αναξίου σου οικέτου δώρον δέχου, σπουδή και δαπάνη Βασιλείου Μαλίκη…».

Είναι έργο κάποιου αγνώστου Ιερομονάχου Ζωγράφου εκ Χίου όπως μαρτυρεί και μία άλλη σύντομος επιγραφή: «της μερίδος δεξιόν παραστάτην αναξίου μου ζωγράφου Χίου…», ο οποίος διέμενε πλησίον της Εκκλησίας του Χριστού στην περιοχή της Κιάφας, στην Ύδρα.

Η Εικόνα του Μαλίκη ανήκε εκ κληρονομιάς εις την Κυριακούλα σύζυγο Σταματίου Γλιάτη το γένος Μαλίκη και η οικία όπου φυλασσόταν η εικόνα ερειπωμένη σήμερα, βρίσκεται μπροστά από τον πρώτο ιστορικό Ναό Γεννήσεως του Χριστού (1640) του ιερέα Αντωνίου Νέγκα – Μπουρντάβερτη. 

Άποψη του εσωτερικού του Ενοριακού ναού της
Παναγίας Φανερωμένης της Ύδρας.

Μετά τον θάνατο ο γιος της Γεώργιος Γλιάτης παρέδωσε την εικόνα στον συγγενή της μητέρας του Νικόλαο Δρίβα ο οποίος δεν δέχτηκε να κρατήσει την θαυματουργό εικόνα και την αφιέρωσε στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας όπου έκτοτε φυλάσσεται σε περίτεχνο ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι έργο του Φάνη Νομικού και δωρεά της μακαριστής αρχόντίσας Αννέζως Ε. Ραφαλιά. 

Η εικόνα μεταφέρθηκε στο Μοναστήρι στις 9 - 10 - 1927 με λιτανευτική πομπή προεξάρχοντος του μακαριστού Μητροπολίτου Ύδρας κ. Προκοπίου του Καραμάνου.

Στο κέντρο της εικόνας ιστορείται σε όρθια στάση εν προτομή η Παναγία κρατώντας τον Χριστό στην αγκαλιά της απ’ τα Δεξιά, Βρεφοκρατούσα - Δεξιοκρατούσα και χαρακτηρίζεται ως η «χρυσορωιάτησσα – Ελεούσα» ενώ πέριξ αυτής ιστορούνται διάφορες παραστάσεις θαυμάτων με σύντομο χρονικό της εικόνας Παναγίας της Κύκκου της οποίας είναι πιστό αντίγραφο. 

Πανοραμική άποψη του ενοριακού Ναού της Παναγίας
Φανερωμένης στο λιμάνι της Ύδρας που είναι το
Καθολικό της ιστορικής Μονής της Παναγίας
Φανερωμένης.

Είναι επτανησιακής τεχνοτροπίας και το σώμα της Παναγίας καλύπτεται από ασημένιο περίτεχνο κάλυμμα. 

Το κεφάλι της είναι σκεπασμένο σεμνά και σοβαρά με το «μαφόριο» που πέφτει στον ώμο της απλόχωρο αφήνοντας να φαίνεται το γλυκύτατο πρόσωπό της και τα χέρια. 

Το μέτωπο της είναι σαν μελαχροινό φίλντισι, αγνό απλό και κατακάθαρο και έχει το κεφάλι της γυρτό κατά την πλευρά του Κυρίου και η έκφραση της είναι πιο «αισθηματική» όπως θα έλεγε και ο Φ. Κόντογλου ενώ πάνω από την κεφαλή της στέκεται το στέμμα της ανάστασης όλου του κόσμου. Μια ταινία σε λευκό φόντο «κυκλώνει» την Παναγία όπου αναγράφονται στην δεξιά πλευρά τα εξής; «Θεοτόκε παντάνασσα των ορθοδόξων το καύχημα αιρετικών τα φρυάγματα ων τα πρόσωπα καταίσχυνων των μη προσκυνούντων μηδέ τιμώντων Πάναγνε την σεβάσμιον εικόνα σου». Και στην αριστερή πλευρά: «Αγνή Παναγία ευσυμπαθής υφάπλωσον κόρη τας αγκάλας σων οικτιρμών και δέξαι Παρθένε τους σους δούλους, πάντας υπό την σκέπην την σην καταφεύγοντας».

Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες η ιερά εικόνα μεταφερόταν στα σπίτια προς αγιασμό και ευλογία, όταν υπήρχε ασθενής και επρόκειτο να γιατρευτεί αυτοί που την μετέφεραν την αισθάνονταν ελαφριά και το πρόσωπο της έλαμπε (ροδόχρουν χρώμα), ενώ εάν του ασθενούς η κατάσταση ήτανε ανίατη η εικόνα στους μεταφορείς βάραινε και το πρόσωπο της γινόταν χλωμό.

Η εικόνα συντηρήθηκε πρόσφατα, είναι γεμάτη από αφιερώματα και εορτάζει στην Απόδοση της Κοιμήσεως στις 23 Αυγούστου.