ΤΜΗΜΑ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ, Ι.Ν ΑΓ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΥ.

Φυλάσσεται στον ιερό ενοριακό ναό Αγίου Ευσταθίου Νεαπόλεως Περισσού, στον Δήμο Νέας Ιωνίας στην Αττική.

Στόν Ιερό Ναό του Αγίου Ευσταθίου στον Περισσό της Αττικής εκτός της Τιμίας Κάρας του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης φυλάσσεται και το άφθαρτο Σκήνωμα του Αγίου Ιερομάρτυρος Γεωργίου του Νεαπολίτου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Άγιος Γρηγόριος Νύσσης.
Τοιχογραφία, 14ος αιώνας στον Ιερό Ναό Αγίου
Νικολάου Ορφανού, Θεσσαλονίκη.
πηγή

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου είναι ο μοναδικός ναός, προς τιμήν του Αγίου, στην Αττική.

Το Υπουργείο Προνοίας και αποκατάστασης προσφύγων, το 1925, παραχώρησε στη Νέα Ιωνία Αττικής, κοντά του άλσους Βεΐκου, παραπλεύρως του συνοικισμού Σαφραμπόλεως, οικόπεδο, για την δημιουργία νέου συνοικισμού, προς εγκατάσταση των εκ Νεαπόλεως (Νέβ - Σεχίρ) Ικονίου της Μικράς Ασίας προερχόμενων προσφύγων, με το όνομα Νέα Νεάπολη.

Την 17η Ιουνίου του 1934, συνήλθε επιτροπή προς λήψη απόφασης για την ανέγερση προσωρινού ξύλινου Ναού μήκους 16 και πλάτους 8 μέτρων στην Πλατεία του Σχολείου όπως λεγόταν.

Ο Ναός αυτός ήτανε έτοιμος στις 15 Ιουλίου του 1934 και στα μέσα του Αυγούστου, αποφασίσθηκε η μεταφορά των ιερών λειψάνων του Ιερομάρτυρα Γεωργίου του Νεαπολίτου (Νέβ - Σεχίρ) Μικράς Ασίας, της Τιμίας κάρας του Αγίου Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης, τεμαχίων εκ των ιερών λειψάνων των Αγίων Θεοδώρων, του Τήρωνος και Στρατηλάτου καθώς και των ιερών σκευών και ιερών εικόνων, τα οποία παρελήφθησαν από τις αποθήκες των ανταλλαξίμων το έτος 1924.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Ευσταθίου.
Εκτός της Τιμίας Κάρας του Αγ. Γρηγορίου Νύσσης,
φυλάσσονται λείψανα των Αγ. Θεοδώρων, του Αγίου 
Ευσταθίου αλλά και το άφθαρτο λείψανο 
του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτου.

Τα λείψανα αυτά και τα κειμήλια παρέμεναν προς φύλαξη, επί 10 χρόνια έως το 1934 στο κατάστημα – παντοπωλείο του κυρίου Ιπποκράτους Μητσογιαννάκη στον Πειραιά.

Την Κυριακή στις 1η Σεπτεμβρίου του 1934 έλαβε χώρα και η επίσημη μετακομιδή των ιερών λειψάνων, των ιερών εικόνων και των ιερών σκευών, από τον Πειραιά στην ξύλινη εκείνη πρώτη εκκλησία.

Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου γύρω στο 335 και ήτανε αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου και της Αγίας Μακρίνας καθώς όμως και αδελφικός φίλος του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. 

Παίρνει την ίδια μόρφωση με τον μεγάλο του αδελφό τον, Άγιο Βασίλειο και ξεχωρίζει και αυτός επίσης για την ευφυΐα του, την επιμέλεια του αλλά και για την φιλοσοφικότατη ιδιοφυΐα του.

Άγιος Γρηγόριος Νύσσης. Τοιχογραφία τού 1028 στην 

Παναγία των Χαλκέων, Θεσσαλονίκη

πηγή

Ο Γρηγόριος νυμφεύεται τη Θεοσέβεια που γρήγορα όμως δυστυχώς πεθαίνει αλλά ισχυρός χαρακτήρας καθώς ήταν ο Γρηγόριος, δεν απελπίζεται, και στα σαράντα του χρόνια γίνεται επίσκοπος Νύσσης (σήμερα Νεμσεχίρ), μιας κωμόπολης στην Καππαδοκία. 

Οι Αρειανοί, όμως, του έφεραν μεγάλες ενοχλήσεις αντιλαμβανόμενοι, ότι στο πρόσωπό του η αίρεσή τους θα είχε σπουδαίο πολέμιο.

Σχεδίασαν λοιπόν να τον εξοντώσουν και έτσι τον κατηγόρησαν ότι εξελέγη Επίσκοπος αντικανονικά και ότι ακόμη σφετερίστηκε χρήματα της Εκκλησίας. 

Τις κατηγορίες υπέβαλε κάποιος με το όνομα Φιλόχαρης, όργανο των Αρειανών, προς τον διοικητή του Πόντου Δημοσθένη,

Στον Δημοσθένη ο Μέγας Βασίλειος έγραψε επιστολή λέγοντας ότι για την κατηγορία της καταχρήσεως να γίνει ο έλεγχος για να δειχθεί η συκοφαντία.

Για την κατηγορία της αντικανονικής χειροτονίας λέει ότι η ευθύνη είναι δική του, διότι αυτός τον χειροτόνησε και ότι, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι σωστό να δικάσει επί της υποθέσεως αυτής σύνοδος Επισκόπων, των οποίων η εκκλησιαστική θέση δεν ήταν σε κανονική τάξη.

Άγιος Γρηγόριος Νύσσης. 

Τοιχογραφία τού 16ου αιώνα στο Καθολικό τής Ιεράς 

Μονής Διονυσίου στο Άγιον Όρος.

πηγή

Η επίκληση του Βασιλείου απέβη άκαρπη και το 376 ο Γρηγόριος καθαιρείται ερήμην από μία Σύνοδο Αρειανών Επισκόπων του Πόντου και της Γαλατίας. 

Έτσι καταδιωκόμενος αναγκαζόταν να κρύβεται αλλά η περιπέτειά του έληξε τον Αύγουστο του 378, όταν πέθανε ο αυτοκράτορας Ουάλης και επανήλθε στη Νύσσα, όπου του επιφυλάχθηκε μία θριαμβευτική υποδοχή.

Το φθινόπωρο του 379 ο Γρηγόριος έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Αντιόχειας, η οποία συνήλθε για την αίρεση του Απολλιναρίου ο οποίος ερμηνεύοντας κατά γράμμα ένα χωρίο της Αγίας Γραφής (κατά Ιωάννη α' 14), υποστήριζε ότι ο Θεός Λόγος έγινε σάρκα, όχι σάρκα και ψυχή, αρνήθηκε τον ανθρώπινο νου, την ανθρώπινη ψυχή και θέληση του Ιησού Χριστού ως στοιχεία διασπαστικά της ενότητός Του και αντίθετα προς την τελειότητά Του και αντικατέστησε τα στοιχεία αυτά με τη θεία επενέργεια, δίδασκε στην ουσία, ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός ούτε τέλειος άνθρωπος. 

Άγιος Γρηγόριος Νύσσης. 

Τοιχογραφία  τού 1546 από τον  Θεοφάνη 

τον Κρήτα και τον Συμεών στο Παρεκκλήσιο τού 

Αγίου Νικολάου τής Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα, 

Αγίου Όρους

πηγή

Πολλοί νόμιζαν ότι ο Απολλινάριος δέχθηκε την επίδραση της πλατωνικής και νεοπλατωνικής φιλοσοφίας, αλλά το πιθανότερο είναι, όπως πιστεύει ο Γρηγόριος Νύσσης, ότι αφετηρία στη χριστολογική του διδασκαλία είναι χωρίο επιστολής του Αποστόλου Παύλου (προς Θεσσαλονικείς Α', ε' 23). 

Στη Σύνοδο ο Άγιος ανασκεύασε τις κακόδοξες θεωρίες του Απολλινάριου ενώ η Σύνοδος του ανέθεσε αποστολή για την Εκκλησία της Βαβυλωνίας και με την ευκαιρία αυτή επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους ενώ ο Θεός τον αξιώνει, να γίνει το κυριότερο όργανο Του στη Β' Οικουμενική Σύνοδο, το 381 στην Κωνσταντινούπολη, και κατατροπώνει στην κυριολεξία τους πνευματομάχους του Μακεδονίου, με «τη μάχαιρα που δίνει το Πνεύμα και η οποία είναι ο λόγος του Θεού» (Προς Έφεσίους στ' 17). 

Στις συζητήσεις εκείνες, ο Γρηγόριος ο Νύσσης ονομάστηκε «Πατήρ Πατέρων και Νυσσαέων Φωστήρ »  ενώ ο Μέγας Θεοδόσιος τον ονόμασε στύλο της Ορθοδοξίας. Ο Άγιος Γρηγόριος πέθανε ειρηνικά το 395 και υπήρξε επίσκοπος Νύσσης από το 372 έως το 376 και από το 378 έως τον θάνατό του και άφησε πίσω του πολύ αξιόλογα και σημαντικά έργα όπως: ερμηνευτικά, δογματικά, κατηχητικά, λόγους ηθικούς, εορταστικούς και εγκωμιαστικούς επιταφίους καθώς και έναν επιμνημόσυνο επιτάφιο στον αδελφό, του Μέγα Βασίλειο.

Ο άγιος Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης θεωρείται περισσότερο ως φιλόσοφος παρά ως θεολόγος, καθώς καταφέρνει να επεξηγήσει και φιλοσοφικά πολλές θεολογικές έννοιες. Έχει ειπωθεί ότι «μπόρεσε καλύτερα απ' όλους να μεταφυτεύσει στο εσωτερικό του χριστιανικού κόσμου την πνευματική κληρονομιά της αρχαίας Ελλάδας» ενώ επηρεάστηκε σημαντικά από το έργο του Ωριγένη.

Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του στις 10 Ιανουαρίου.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΤΜΗΜΑ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ

ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ (ΚΛΙΚ ΕΔΩ)