Η ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΚ ΕΦΕΣΟΥ.

πηγή

Φυλάσσεται στην Ιερά Μητρόπολη Σάμου, Ικαρίας και Κορσεών.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Ο Άγιος Νεομάρτυρας Γεώργιος Διζλάλογλου γεννήθηκε από Σάμιο πατέρα ονόματι Νικόλαο της Λάγλους, στη Νέα Έφεσο το της Μικράς Ασίας, το 1756, ακολούθησε τον έγγαμο βίο και απέκτησε τέκνα. 

Τον Ιούλιο του 1798, σε ηλικία σαράντα δύο ετών και σε κατάσταση μέθης, παρασύρθηκε στον Ισλαμισμό και αρνήθηκε τον Χριστό, όμως επειδή για την πράξη του αυτή ένιωσε ντροπή, αφού αποκήρυξε τον Ισλαμισμό, έφυγε από την Νέα Έφεσο και πήγε στην Χώρα της Σάμου. 

Κατά το διάστημα της απουσίας του οι Χριστιανοί άρχισαν να χτίζουν ναό στην Έφεσο, αφού πρώτα έλαβαν και την σχετική άδεια από την Κωνσταντινούπολη. 

Οι Τούρκοι, φέροντες βαρέως ότι ανεγειρόταν ναός των Ορθοδόξων και μάλιστα με βασιλική άδεια, διέβαλαν τους Χριστιανούς ότι φόνευσαν τον Γεώργιο ως αποστάτη της πίστεώς τους και έκρυψαν το λείψανό του στα θεμέλια του ανεγειρόμενου ναού. 

Η διάδοση αυτής της συκοφαντικής κατηγορίας, με την οποία δικαιολογούνταν η εξαφάνιση του Γεωργίου στη Νέα Έφεσο, θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατεδάφιση του ναού και στην παραδειγματική τιμωρία των χριστιανών. 

Φορητή εικόνα του Αγίου νεομάρτυρος Γεωργίου του εν
Νέου Εφέσου αθλήσαντος δια χειρός Μαξίμου ιερομονάχου
πηγή

Για να αποφευχθεί μια τέτοια δραματική εξέλιξη, οι χριστιανοί έστειλαν τους δημογέροντες στον Τούρκο κριτή και στους διοικητές της περιοχής και τους διαβεβαίωσαν ότι ο Γεώργιος βρίσκεται στη Σάμο και μάλιστα μπορούν να στείλουν ανθρώπους για να το εξακριβώσουν. 

Έτσι μετά τη σύλληψη του Γεωργίου και τον εγκλεισμό του στη φυλακή επί τρεις ημέρες, υποβλήθηκε με τη βία σε περιτομή και στη συνέχεια τον διόρισαν επιστάτη και φύλακα σε ένα τζαμί, όπου έμεινε εκεί δέκα μήνες. 

Μέσα στο μουσουλμανικό τέμενος επιδόθηκε με τέτοια μανία στο πάθος της μέθης, ώστε κόντεψε να μετατρέψει τον χώρο σε οινοπωλείο.

Όμως η επιθυμία του να εξομολογηθεί και να μετανοήσει να δραπετεύσει και κρυφά πάει στη Σάμο και περνά τον καιρό του άλλοτε εκεί και άλλοτε στην Πάτμο, ενώ παράλληλα εξομολογείται το θανάσιμο αμάρτημά . 

Λαμβάνει τότε την απόφαση να ομολογήσει και παρουσιάσθηκε στον Βοεβόδα της Σάμου όπου ομολόγησε με ξεχωριστή γενναιότητα τον Χριστό ως τον μόνο και αληθινό Θεό και η τόσο ακλόνητη αλλά και σταθερή πίστη του Γεωργίου εξαγρίωσε τον Βοεβόδα που διέταξε τον βασανισμό του. 

Ο ομώνυμος Ιερός Ναός του Αγίου στη Χώρα της Σάμου
πηγή

Όταν πληροφορήθηκαν οι δημογέροντες της Σάμου τα βασανιστήρια και τον εγκλεισμό του Γεωργίου στη φυλακή, πήγαν στον Βοεβόδα και αφού τον δωροδόκησαν με ένα σεβαστό χρηματικό ποσό, αφέθηκε ελεύθερος ο Γεώργιος, το γεγονός όμως αυτό τον λύπησε γιατί δεν είχε πετύχει τον σκοπό του, ο οποίος ήταν να μαρτυρήσει για τον Χριστό. 

Για αυτό και φεύγει από τη Σάμο την 1 Μαρτίου 1801 και επιστρέφει στη γενέτειρά του, τη Νέα Έφεσο, αποφασισμένος να λάβει τον στέφανο του μαρτυρίου για την αγάπη του Χριστού.

Για να δοθεί η αφορμή να μαρτυρήσει για τη χριστιανική του πίστη, πήγε σε ένα καφενείο και προσπάθησε να προκαλέσει επεισόδιο μάταια όμως και αποφάσισε να παρουσιασθεί στον Τούρκο Κριτή στις 3 Απριλίου του 1801, ημέρα Τετάρτη και ώρα τρεις το μεσημέρι και πέταξε κάτω το σαρίκι του. 

Οι Τούρκοι άρχισαν τις κολακείες και τις απειλές όμως όταν είδαν την σταθερότητα του Αγίου στον Χριστιανισμό, τον αποκεφάλισαν την Παρασκευή 5 Απριλίου του 1801 και ώρα 3 το μεσημέρι ενώ οι Χριστιανοί παρέλαβαν το ιερό του λείψανο και το ενταφίασαν με ευλάβεια στον τάφο του Αγίου Νεομάρτυρος Πολυδώρου, στην Νέα Έφεσο.

Στις 17 Μαΐου του 1970 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος της ανέγερσης ομωνύμου Ιερού Ναού του Αγίου στη Χώρα της Σάμου  και από το 1996 με απόφαση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου και Ικαρίας κ. Ευσεβίου ορίστηκε να εορτάζεται κατ’ έτος πανηγυρικά η μνήμη του την Κυριακή της Σαμαρείτιδος (Ε΄ Κυριακή από του Πάσχα).