Ιερά Μονή Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου - Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης.

πηγή

Βρίσκεται σε απόσταση 32 χιλιομέτρων από την Αθήνα, στο Όρος των Αμώμων (βουνό των καθαρών) – Πεντελικόν, στην περιοχή τής Ξυλοκέριζας, στην ανατολική πλευρά του Πεντελικού Ὅρους και στην ίδια θέση της από του 10ου αιώνα που λειτουργούσε η παλαιά ανδρώα ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. 

Άποψη της Μονής

Εδώ ασκήτεψε, είκοσι οκτώ ολόκληρα χρόνια, ο Άγιος Εφραίμ και αργότερα μαρτύρησε «κατόπιν βασάνων υπό ατάκτων μουσουλμάνων, Τούρκων στρατιωτών». 

Στον περίβολο της μονής υπάρχει έως σήμερα η μουριά στην οποία λέγεται ότι προσευχόταν ο νεοφανής άγιος κατά τα βασανιστήριά του από τους Τούρκους: «Δεν φοβάμαι ούτε τα μαρτύρια ούτε τον θάνατο».

Στο Πατριαρχικό Σιγίλιο του Οικουμενικού Πατριάρχου Νεοφύτου της 10ης Μαΐου του 1611, πού σήμερα φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη των Αθηνών, η ιερά Μονή φέρεται με το όνομα Γενέσιον της Θεοτόκου, Πατριαρχική Σταυροπηγιακή Μονή, όπως ήδη από το 1576 επί Οικουμενικού Πατριάρχου Ιερεμίου Β’ τιμούνταν, πριν μετονομασθεί αυθαίρετα σε Αγία Παρασκευή.

Η αείμνηστη Καθηγουμένη
Μοναχή Μακαρία Δεσύπρη
πηγή

Η Μονή ανασυστάθηκε με πολύ κόπο και προσευχή ως γυναικεία το 1945 από την αείμνηστη Καθηγουμένη Μοναχή Μακαρία Δεσύπρη με το ίδιο όνομα τού Γενεσίου τής Θεοτόκου. 

Tο 1975 η Μονή μετoνομάσθηκε με Υπουργική απόφαση σε Ιερά Μονή Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου όπως ήταν άλλωστε και το αρχικό ιδρυτικό όνομά της και το οποίο αποκαλύφθηκε με θαυμαστό τρόπο στην Μακαρία όπως θαυματουργικά τής αποκαλύφθηκε και το ιερό Σκήνωμα τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ τού Θαυματουργού, το 1950.

Η ταπεινή εκ της Τήνου Γερόντισσα Μακαρία, αφ’ ότου ανηφόρισε το καλοκαίρι τού 1945 στο Όρος των Αμώμων για να ανάψει το καντηλάκι στα χαλάσματα τής πάλαι ποτέ αυτής Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Ιεράς Μονής, πληροφορήθηκε εσωτερικός ότι «ὁ τόπος οὗτος Ἅγιός ἐστι». 

Έτσι παρέμεινε εκεί στο Όρος των Αμώμων αδιαλείπτως μέχρι και την κοίμησή της το 1999, κάτω από τελείως αντίξοες συνθήκες, με αφάνταστες στερήσεις, χωρίς σκεπάσματα, χωρίς πόρτες και παράθυρα αλλά και ασθενούσα. 

Το σκήνωμα του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Εφραίμ Ν. Μάκρης

Όμως ο Κύριος τής επιφύλασσε υψίστη τιμήν, την θαυμαστή αποκάλυψη των λειψάνων τού Αγίου Ἐφραίμ, μετά από πεντακόσια χρόνια τήν 3η Ιανουαρίου του 1950, Αρχιερατεύοντος τού μετέπειτα Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιακώβου, του τότε Σεβασμιοτάτου Αττικής και Μεγαρίδος. 

Μια φωνή, αρχικά σιγανή αλλά με τον καιρό δυνατότερη στην ψυχή της, της έλεγε: «Σκάψε και θα βρεις αυτό που επιθυμείς», μέχρι τη στιγμή που της είχε φανερωθεί ένα σημείο στο προαύλιο του μοναστηριού.

Έτσι στις 3 Ιανουαρίου 1950 ανέθεσε σε έναν εργάτη το σκάψιμο του συγκεκριμένου σημείου που της υποδείκνυε η ίδια η ψυχή της. 

Η Τιμία κάρα του Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης.

Αν και ο εργάτης ήτανε πολύ αρνητικός και ήθελε να σκάψει οπουδήποτε αλλού παρά σε εκείνο το σημείο, τελικά, μετά από τις εκκλήσεις και τις προσευχές, ο αρνητικός εργάτης αυτός πείστηκε και ξεκίνησε να σκάβει. 

Στο σημείο εκείνο είχε ένα μισογκρεμισμένο τζάκι, τοίχο και πράγματα που καταδείκνυαν ότι εκεί κάποτε υπήρχε κελί κάποιου μοναχού. 

Το πρώτο εύρημα σε βάθος περίπου 1.70 μέτρα, ήτανε ένα κεφάλι. 

Μάλιστα, ο χώρος ανέδυε μια ευωδιά.

«Γονάτισα με ευλάβεια και ασπάστηκα το σκήνωμα του Αγίου και αισθάνθηκα βαθιά την έκταση του μαρτυρίου του. Η ψυχή μου γέμισε από αγαλλίαση, απέκτησα μεγάλο θησαυρό, και παίρνοντας το χώμα με προσοχή έβλεπα την αρμονία του σκηνώματός του, που, αν και τόσους αιώνες μέσα στη γη, δεν είχε αλλοιωθεί», έγραψε η ηγουμένη Μακαρία περιγράφοντας τα όσα συνταρακτικά τής συνέβησαν.

Η Λάρνακα με το σκήνωμα του Αγίου Εφραίμ.
πηγή

Με προσοχή, η Ηγουμένη Μακαρία έβγαλε όλο το σκήνωμα και το τοποθέτησε σε μία θυρίδα που ήταν πάνω από τον τάφο. 

Ήταν φανερό ότι επρόκειτο για κληρικό καθώς το ράσο του είχε παραμείνει άθικτο.

Το βράδυ, διαβάζοντας τον εσπερινό, η Ηγουμένη άκουσε βήματα, ο ήχος ερχόταν από τον τάφο, αντηχώντας έως την πόρτα της εκκλησίας και εκεί τον πρωτοαντίκρισε. 

Ήταν ψηλός με μάτια μικρά στρογγυλά, με μακριά μαύρα γένια που έφταναν στο λαιμό, ντυμένος με τη μοναχική αμφίεση, στο ένα χέρι είχε μία φλόγα και με το άλλο ευλογούσε. 

Ζήτησε να τον βγάλουν από αυτήν τη θυρίδα που τον είχαν και την επόμενη κιόλας μέρα η Ηγουμένη καθάρισε τα οστά και τα τοποθέτησε σε μια θυρίδα μέσα στο Ιερό του Ναού.

Ο τάφος του αγίου Εφραίμ

Το ίδιο βράδυ ο Άγιος Εφραίμ, φανερώθηκε στον ύπνο της μοναχής Μακαρίας, την ευχαρίστησε και της φανέρωσε και το όνομά του: Εφραίμ... 

Το λείψανο του Αγίου Εφραίμ φυλάσσεται σήμερα εκεί από τότε και καθημερινά εκατοντάδες πιστών το επισκέπτονται από όλο τον κόσμο, ζητώντας από τον Άγιο την ευλογία και τη βοήθειά του.

Ο Άγιος με τη χάρη του Θεού έχει κάνει χιλιάδες θαύματα. 

Στον περίβολο της Μονής, και προστατευμένη από ένα κτίσμα που κτίστηκε γύρω της, υπάρχει η μουριά πάνω στην οποία ο Άγιος Εφραίμ άφησε την τελευταία του πνοή.

Ο Άγιος Εφραίμ, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Μόρφης, γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 σε μία ειδυλλιακή τοποθεσία, κοντά στον Ληθαίο ποταμό. 

Έμεινε ορφανός από πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα εφτά αδέλφια του, και την φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε μόνη της, η ευσεβής μητέρα του. 

Το σπίτι του Αγίου Εφραίμ στα Τρίκαλα.

Σε ηλικία 14 ετών, ο Εφραίμ για να αποφύγει τον εξισλαμισμό και τα αδίστακτα γενιτσαρικά σώματα, εισήλθε στην ακμάζουσα τότε σταυροπηγιακή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Άμωμων (Καθαρών) της Αττικής.

Ο Άγιος Εφραίμ ακολούθησε εκεί με ένθεο ζήλο τον Χριστό, και διέπρεψε με την λαμπρότητα της ζωής του και τους πόνους της αθλήσεως του στο ορός των Άμωμων Αττικής (Περιοχή Νέας Μάκρης). 

Αξιώθηκε ακόμα επίσης να λάβει το μέγα Μυστήριο της Ιεροσύνης και το χάρισμα να υπηρετεί το άγιο θυσιαστήριο, σαν άγγελος Θεού, με φόβο Θεού αλλά και πολύ κατάνυξη.

Το εσωτερικό του Ναού του Αγίου Εφραίμ

Το 1416 οι Τούρκοι εισέβαλαν και λεηλάτησαν την Αττική και ανάγκασαν το Δούκα των Αθηνών να δηλώσει υποταγή στο Σουλτάνο. 

Το 1424 οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως στη Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και έσφαξαν όλους τους Πατέρες της Μονής. 

Ο Άγιος απουσίαζε στη σπηλιά του πάνω στο βουνό για προσευχή και μόλις επέστρεψε αντίκρισε έντρομος τα πτώματα των Πατέρων. Αφού τους έθαψε, ακολούθως θρήνησε γοερώς.

Τον επόμενο χρόνο, την 14η Σεπτεμβρίου 1425, επανήλθαν οι βάρβαροι και βρήκαν τον Άγιο. Τον συνέλαβαν και άρχισαν τα μαρτύρια του, που τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426 ήμερα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί. 

Τον κρέμασαν ανάποδα σε ένα δένδρο, που σώζεται ακόμα, τον κάρφωσαν στα πόδια και το κεφάλι, και τέλος το καταπληγωμένο και μαρτυρικό σώμα του το διαπέρασαν με αναμμένο ξύλο και έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στον Χριστό.

Μετά από μισή χιλιετία, 500 χρόνια, ευδόκησε ο φιλάνθρωπος Θεός και φανερώθηκαν, ύστερα από πολλές εμφανίσεις του ιδίου του Αγίου Εφραίμ και πολλών άλλων θαυμαστών γεγονότων, όλα όσα σήμερα γνωρίζουμε. 

Όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν και με την εύρεση των μαρτυρικών και χαριτόβρυτων λειψάνων του Αγίου Εφραίμ, στις 3 Ιανουαρίου του 1950 από την Καθηγουμένη τότε της Μονής, μοναχή Μακαρία.

Άποψη της Μονής

Για το Μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Νέα Μάκρη και τη γερόντισσα Μακαρία έχει γράψει και ο αγιογράφος - συγγραφέας Φώτης Κόντογλου. 

Ο ίδιος έχει φιλοτεχνήσει αγιογραφία του Οσίου Εφραίµ.

«Αγιασμένος είναι όλος εκείνος ο τόπος. Βγαίνει να μας καλωσορίσει η ηγουμένη Μακαρία, μορφή Οσία. Το σεμνό πρόσωπό της ακτινοβολά μέσα στο μαύρο ράσο. 

 

Αληθινή και άξια νύμφη του Χριστού, λάμπει από τη χαρά που χαρίζει ο Κύριος σε κείνους που τον αγαπήσανε περισσότερο από γονείς και αδελφούς. 

Η πίστη και η προσευχή της έκανε να ανθήσει η ξερή έρημο σαν κρίνο. Νεότατη κι ολομόναχη ήρθε πριν από χρόνια σε τούτο το έρημο και άγριο μέρος και κάθισε μέσα στα ερείπια όπου φωλιάζανε τα τσακάλια. Επί μήνες δεν έβλεπε άνθρωπο». 

Και συνεχίζει: «Η γλυκιά κι ήσυχη Μακαρία τράβηξε κοντά της κάμποσες νέες μοναχές που αφοσιωθήκανε σ’ αυτήν. Κι όχι μονάχα αυτό, αλλά μέσα στη φτωχή φωλιά τους βρήκανε καταφύγιο και άλλα πουλάκια του Θεού, 15 ορφανά, από 1 εως 18 χρόνων. Ω, πλούσια φτώχεια, που ντροπιάζεις τον φτωχό πλούτο που έχουνε οι πλούσιοι!...».

Άποψη της Μονής

Το 2011 το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης με την υπ’ αριθμ. 217/2-3-2011 Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη κατέταξε τον Όσιο Εφραίμ στο επίσημο ορθόδοξο εορτολόγιο. 

Ο Άγιος Εφραίμ γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο, στις 3 Ιανουαρίου η εύρεση των τιμίων λειψάνων του, και στις 5 Μαΐου το μαρτυρικό του τέλος. 

Στα Τρίκαλα πανηγυρίζεται από τον Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου, απέναντι του οποίου, κατά παράδοση, υπήρχε το πατρικό του σπίτι.

Η μακαριστή ηγουμένη Μακαρία γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου του 1911 στο χωριό Φαλάταδο στη Τήνο και κοιμήθηκε στις 23 Απριλίου του 1999, στην εορτή του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και ο τάφος της βρίσκεται στον περίβολο της Μονής.

Στην Μονή σήμερα εγκαταβιούν 7 μοναχές με ηγουμένη την μοναχή Μακαρία την Β' και είναι ανοιχτά καθημερινά από τις 7.00 π.μ έως τις 12.00 και το απόγευμα από τις 4 μ.μ ως τις 18.00 μ.μ ενώ την Κυριακή από την ανατολή έως την δύση του ηλίου.

Στην Μονή μπορείτε να πάτε είτε με αυτοκίνητο (επί της πλατείας της Νέας Μάκρης, καθ' οδόν της Λεωφόρου Μαραθώνος), είτε με λεωφορείο του ΚΤΕΛ από το Πεδίο του Άρεως, και να κατεβείτε στην πλατεία της Νέας Μάκρης. Από εκεί το μοναστήρι απέχει περίπου 3 χιλιόμετρα.

Τηλέφωνο Μονής: 22940 – 91202, FAX: 22940 – 50128.