ΟΙ ΤΙΜΙΕΣ ΚΑΡΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΥΤΥΧΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑΝΟΥ.

Φυλάσσονται στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Παναγίας Οδηγήτριας, στα Αστερούσια Όρη του νομού Ηρακλείου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ)

Φορητή εικόνα των Αγίων Ευτυχιανών.

Οι Άγιοι αυτάδελφοι Ευτύχιος, Ευτυχιανός και Κασιανή, έζησαν στην περιοχή της Μονής Οδηγήτριας στην Κρήτη, βορειοδυτικά στο μέρος που λέγεται "ΑΓΙΟΥΣ", από τη φράση στους Αγίους, δηλαδή στον τόπο των Αγίων του Όρους Ράξος ή του Όρους των Λιθίνων, όπως το αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Ξένος στη Διαθήκη του.

Έζησαν κατά τη πρώτη χιλιετία, μάλλον την περίοδο της Αραβοκρατίας (827 - 961), ο μεν Άγιος Ευτύχιος διετέλεσε επίσκοπος Γόρτυνας και Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, αλλά επειδή αγαπούσε περισσότερο τον ησυχαστικό βίο αποσύρθηκε (ή ίσως εκδιώχθηκε) από Σαρακηνούς κατακτητές και ασκήτευε μέχρι το τέλος της ζωής του, μαζί με τον αδελφό του Ετυχιανό στους Αγιούς.

Στην ίδια περιοχή υπάρχουν τα ερείπια της εκκλησίας του μοναστηριού που είχε κτίσει ο Άγιος Ιωάννης ο Ξένος τον 10ο αιώνα προς τιμήν των Αγίων όταν ανακάλυψε τους τάφους τους, το μοναστήρι αυτό φέρεται να καταστράφηκε την εποχή του μεγάλου Κρητικού Πολέμου (1645 - 1669) οπότε και οι μοναχοί του κατέφυγαν στην μονή Οδηγήτριας.

Τα ερείπια του Ναού των Αγίων Ευτυχιανών (10ος - 11ος αιώνας).

Ο βράχος πάνω στον οποίο μαρτύρησε και έχει αποτυπωμένο
το χέρι του Αγίου Ευτυχιανού καθώς ακούμπησε κατά το
μαρτύριο και τη τσεκουριά (μαναριά) από το
φονικό όργανο που τον σκότωσε.

Ο Άγιος Ευτυχιανός ήταν απλός Μοναχός και μαρτύρησε στη θέση Μαναριά (όπως λέγεται και σήμερα) ανάμεσα στο χωριό Λίσταρο και στη Μονή Οδηγήτριας, όπου υπάρχει ο βράχος πάνω στον οποίο μαρτύρησε και έχει αποτυπωμένο το χέρι του Αγίου καθώς ακούμπησε κατά το μαρτύριο και τη τσεκουριά (μαναριά)  από το φονικό όργανο που τον σκότωσε.

Η αδελφή των Αγίων, η Κασιανή (ή Ευτυχιανή) ασκήτεψε σε σπηλιά στο όρος Κεφάλι, στη λεγόμενη "Σπηλιά της Κασιανής", στο ακρωτήριο Λίθινο, κοντά στο Μάρτσαλο, σε απόκρημνο μέρος που όμως ο τάφος της δεν έχει βρεθεί ώς σήμερα.

Για την Αγία Κασιανή κα τη σπηλιά της υπάρχουν στη γύρω περιοχή πολλοί θρύλοι και παραδόσεις, αλλά και θαυμαστά φυσικά φαινόμενα που εμπόδισαν την προσπάθεια κάποιων να ανέβουν στη σπηλιά της Αγίας Κασσιανής.

Σύμφωνα με μια παράδοση από την περιοχή των Αστερουσίων πέρασε και ασκήτεψε και η Αγία Κασιανή, η γνωστή υμνογράφος και πιθανόν να έζησε μαζί με τη δική μας Αγία Κασιανή.

Τα δύο αδέλφια, Ευτύχιος και Κασσιανή, κήδεψαν τον Άγιο Ευτυχιανό σε σπηλιά όπου ετάφη αργότερα και ο Επίσκοπος Ευτύχιος, σύμφωνα με την επιθυμία του και η σπηλιά αυτή λειτουργεί σήμερα ως εξωκλήσι της Ιεράς Μονής Οδηγήτριας, προς τιμή των τριών αυταδέλφων αγίων.

Η μνήμη τους τιμάται από την Εκκλησία μας στις 17 Αυγούστου.

πηγή: www.imodigitrias.gr