ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ.

Φυλάσσεται στην ομώνυμη Ιερά Μονή του Οσίου Παταπίου, στο Λουτράκι της Κορίνθου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Αγιογραφία του Αγίου Παταπίου που βρέθηκε στο σπήλαιο
στο Λουτράκι, δημιουργήθηκε από άγνωστο αγιογράφο
και πιθανώς τον 15ο αιώνα.

Ο Όσιος Πατάπιος γεννήθηκε τον 4ο ή 5ο αιώνα στην Θήβα της Άνω Αιγύπτου, από πλούσιους χριστιανούς γονείς. 

Από μικρή ηλικία ακολούθησε ασκητική ζωή και όταν οι γονείς του πέθαναν, μοίρασε τα υπάρχοντά του και αποσύρθηκε στην έρημο για να μονάσει. 

Η φήμη του μάλιστα εξαπλώθηκε γρήγορα, καθώς ο ίδιος καθοδηγούσε πολλούς ανθρώπους πνευματικά, αφού πολλοί οδοιπόροι περνούσαν από το κελί του για βοήθεια και ανάπαυση. 

Αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη, αφού ο ίδιος δεν έβρισκε πια ησυχία στην έρημο και έθεσε στόχο να μείνει άγνωστος ανάμεσα στο πλήθος.

Εκεί γνώρισε τον Βάρα και τον Ραβουλά, και δημιούργησαν αδελφότητα, ο Άγιος Βάρας ίδρυσε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου της Πέτρας, ο Άγιος Ραβουλάς ασκήτεψε κοντά στην πύλη του Ρωμανού και ο Άγιος Πατάπιος ασκήτεψε στην σημερινή τοποθεσία των Βλαχερνών. 

Εκεί δίδασκε και σύμφωνα με το συναξαριστή του έφτασε σε τέτοια ύψη αγιότητας, που έγινε θαυματουργός, θεραπεύοντας πολλούς ασθενείς με αποτέλεσμα πλήθος μοναχών να πάει δίπλα του και να συσταθεί η περίφημη μονή των Αιγυπτίων, πριν το 474, της οποίας υπήρξε κτήτορας ενώ εκεί και κοιμήθηκε σε βαθύ γήρας.

Το άφθαρτο σκήνωμα του Οσίου Παταπίου,
ηλικίας περίπου 1564 ετών.!!
πηγή

Μετά την καταστροφή της μονής των Αιγυπτίων το 536, ο Άγιος Βάρας, πιθανόν να ήταν αυτός που μετέφερε το λείψανο του Αγίου στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη (του τιμίου Προδρόμου) της Πέτρας. 

Η Μονή αυτή ήταν υπό την προστασία των Παλαιολόγων και ιδίως της βασίλισσας Αυγούστας Ελένης - Δραγάση Παλαιολόγου, μητέρας του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (η οποία αργότερα έγινε η Αγία Υπομονή).

Το σκήνωμα του αγίου σύμφωνα με τον Συμεών το Μεταφραστή μέχρι τον 10ο αιώνα παρέμενε στην πόλη, ενώ κατά τον Ανδρέα Κρήτης ήταν άφθαρτο και είχε τοποθετηθεί σε γυναικείο μοναστήρι. 

Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, ο ανιψιός της Αγίας Υπομονής, Αγγελής Νοταράς, συγγενής των αυτοκρατόρων Παλαιολόγων, για να προστατεύσει το λείψανο του Αγίου Παταπίου από τους Οθωμανούς το μετέφερε στο βουνό Γεράνεια, κοντά στην πόλη Θέρμαι (Λουτράκι) όπου το έκρυψε σε ένα σπήλαιο που ήταν ήδη ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα.

Η στιγμή αποτυπωμένη σε φωτογραφία όταν το 1904 βρέθηκε
το άφθαρτο Σκήνωμα του Οσίου Παταπίου
στο σπήλαιο στο Λουτράκι.

Το σπήλαιο με το λείψανο του αγίου Παταπίου ανακαλύφθηκε τυχαία το 1904, από τον τεχνίτη Βασίλη Πρωτόπαπα.

Του είχε ζητήσει ο ιερέας από το Λουτράκι Αναστάσιος Σουσάνης, να μεγαλώσει λίγο τον χώρο σε ένα εκκλησάκι που ήτανε μέσα σε μία σπηλιά γιατί ήτανε πολύ μικρό και έτσι βρέθηκε το τοιχίο όπου πίσω από αυτό βρισκότανε το Σκήνωμα του Οσίου Παταπίου.

Στη συνέχεια, ο ιερέας α Αναστάσιος Σουσάνης, πήρε το λείψανο του Αγίου Παταπίου και το κράτησε στο σπίτι του με την άδεια της εκκλησίας, προκειμένου να το κρατήσει μακριά από τους βάνδαλους αφού ορισμένοι επισκέπτες από το σπήλαιο πήραν κομμάτια των λειψάνων του Αγίου ως φυλαχτό, κατά μαρτυρία της γερόντισσας Παταπίας. 

Ακόμη, στο σπήλαιο βρέθηκε μικρός ξύλινος σταυρός, μία δερμάτινη μεμβράνη με το όνομα του Αγίου Παταπίου, νομίσματα από τα οποία άλλα φέρουν στην όψη των γραμμάτων τις ενδείξεις «Ιησούς Χριστός, βασιλεύς βασιλέων – ή Λέων και Αλέξανδρος Βασιλεύς Ρωμαίων» ή και άλλα ονόματα. 

Όσιος Πατάπιος Θηβαίδος. 

 Μικρογραφία τού 985  στο Μηνολόγιο του Αυτοκράτορα 

Βασίλειου Β ', Βιβλιοθήκη του Βατικανού, στην Ρώμη.

πηγή

Επίσης βρέθηκαν και διάφορα μικρά οστά αλλά ακόμη και τρεις κάρες, προφανώς κάποιων άγνωστων ασκητών τα οποία παραδόθηκαν τότε, στον τότε βασιλικό επίτροπο της Ιεράς Συνόδου.

Το 1952 ο Πατέρας Νεκτάριος Μαρμαρινός, ιερέας στον Συνοικισμό της Κορίνθου και αργότερα πρωτοσύγκελος στη μητρόπολη Κορίνθου, ίδρυσε ένα γυναικείο μοναστήρι, την Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου, στο σπήλαιο που βρέθηκε το σκήνωμα του αγίου, όπου επανατοποθετήθηκε σε ξύλινη λάρνακα. 

Η πρώτη ηγουμένη, το 1952, ήταν η γερόντισσα Συγκλητική, την οποία διαδέχθηκε η γερόντισσα Παταπία η οποία παρέμεινε ηγουμένη του μοναστηριού από το 1963 ως το 1970, οπότε παραιτήθηκε για λόγους υγείας και σήμερα ηγουμένη είναι η γερόντισσα Ισιδώρα.

Στο σπήλαιο του Οσίου Παταπίου στο Λουτράκι υπάρχουν ορισμένες τοιχογραφίες, μεταξύ αυτών του Οσίου Παταπίου και της Αγίας Υπομονής, που φιλοτεχνήθηκαν από άγνωστους σε εμάς αγιογράφους σήμερα και οι οποίες χρονολογούνται, πιθανώς τον 15ο αιώνα.

Το Σκήνωμα του Οσίου Παταπίου στο σπήλαιο

Αρχείο ΙΑΑ - © Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών

πηγή

Επισκέπτες της μονής παίρνουν ως φυλακτό από το σπήλαιο του Οσίου Παταπίου ένα μικρό κομματάκι από βαμβάκι ποτισμένο με το λάδι του αγίου από την καντήλα του που καίει στο σπήλαιο του και επίσης παίρνουν και αγίασμα από μία παρακείμενη στο σπήλαιο, πηγή.

Η έκφραση, ευγνωμοσύνης πολλών ευσεβών πού ευεργετήθηκαν από τον Άγιο εκδηλώνεται με ένα κομμάτι χαρτί, το οποίο παραδίδεται από αυτούς στο μοναστήρι και στο οποίο καταγράφεται ή θαυματουργική επέμβαση του Αγίου στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Η μνήμη του Αγίου Παταπίου εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου (η βασική εορτή της μνήμης του), και επίσης την Τρίτη της Διακαινήσιμου (Τρίτη του Πάσχα) ως ανάμνηση της ημέρας εύρεσης του λειψάνου του ενώ επίσης η Τιμία κάρα της Αγίας Υπομονής φυλάσσεται και αυτή στο μοναστήρι του Οσίου Παταπίου.