Φυλάσσεται
στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας Κάστρου
Άκοβας Γορτυνίας, στην Πελοπόννησο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).
Φορητή εικόνα του Αγίου Γεωργίου. 13ος αιώνας, διαστάσεις 93.5 x 72.5 εκατοστά σε ξύλο. Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο Μυτιλήνης πηγή |
Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει κάποιο εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον διαδεδομένα και συνηθισμένα.
Κατά
τους συναξαριστές αλλά και την Ιερή Παράδοση,
ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ του 275 και του 281
στη Νικομήδεια της Βιθυνίας.
Ο πατέρας του ονομαζόταν Γερόντιος και καταγόταν από μία πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν επίσης στρατιωτικός αλλά και Συγκλητικός.
Η μητέρα του ονομαζόταν Πολυχρονία και καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης ενώ και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχανε βαπτιστεί χριστιανοί.
Ο πατέρας του ονομαζόταν Γερόντιος και καταγόταν από μία πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν επίσης στρατιωτικός αλλά και Συγκλητικός.
Η μητέρα του ονομαζόταν Πολυχρονία και καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης ενώ και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχανε βαπτιστεί χριστιανοί.
Μετά
τον θάνατο του πατέρα του Γερόντιου, η οικογένεια
του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα της Παλαιστίνης, την
πατρίδα της μητέρας του και σε νεαρή ηλικία,
ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική
καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό
Στρατό.
Γρήγορα ο Γεώργιος στον Ρωμαικό στρατό, ξεχώρισε για τις ηγετικές του ικανότητες αλλά και την ανδρεία του και έλαβε μάλιστα το αξίωμα του Τριβούνου.
Ο ίδιος ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον τίμησε και τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και αργότερα σε Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της σπουδαίας αυτοκρατορικής φρουράς.
Ο τάφος του Αγίου Γεωργίου στη Λύδδα.
|
Ο ίδιος ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον τίμησε και τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και αργότερα σε Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της σπουδαίας αυτοκρατορικής φρουράς.
Το
303 ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους και τρομερούς διωγμούς κατά των Χριστιανών όμως ο Γεώργιος
αρνήθηκε να εκτελέσει τις φρικτές διαταγές του
και ομολόγησε επί πλέον την πίστη του στον Χριστό.
Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός, που δεν περίμενε καθόλου αυτή την συμπεριφορά και ειδικά από ένα δικό του άνθρωπο μάλιστα, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.
Αφού
τον βασάνισαν, τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες
με ειδικό τροχό γεμάτο από μαχαίρια, έπειτα
τον έριξαν εξαντλημένο σε έναν λάκκο με βραστό ασβέστη
και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει
με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια που του είχανε φορέσει στα πόδια του με την βία.
Ο
Γεώργιος υπέμενε όμως καρτερικά το μαρτύριο αυτό και στις 23 Απριλίου του 303 αποκεφαλίστηκε
στα τείχη της Νικομήδειας.
Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες.
Όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους.
Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της εβδομάδας της Διακαινησίμου.
Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες.
Όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους.
Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της εβδομάδας της Διακαινησίμου.
Το
λείψανο του αγίου Γεωργίου, μαζί με αυτό της
μητέρας του, η οποία μαρτύρησε επίσης την ίδια
ή και την επόμενη ημέρα από αυτόν, μεταφέρθηκε και
τάφηκε στη Λύδδα.
Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση ενώ επί του τάφου του Αγίου Γεωργίου, ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε έναν περικαλλή ναό.
Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση ενώ επί του τάφου του Αγίου Γεωργίου, ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε έναν περικαλλή ναό.
Φορητή εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
|
Η
φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την
Ανατολή και ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη
Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην
Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του
40 ναοί αλλά και 3 μοναστήρια ενώ στην Κωνσταντινούπολη
αναφέρεται ένας ναός του Γεωργίου, ήδη, από
την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Οι
εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός
ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς
ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον
«Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα»,
«Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον
και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως» και
της «πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα
αήττητον και νικητήν θεόστεπτον»,
«περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα,
τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί
κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον,
του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα
εν πάση τη γη άδεται».
Σημείωση: Η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται στις 23 του Απρίλη αν όμως το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απρίλη, τότε η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται την επόμενη μέρα του Πάσχα (Δευτέρα της Διακαινησίμου).
Σημείωση: Η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται στις 23 του Απρίλη αν όμως το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απρίλη, τότε η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται την επόμενη μέρα του Πάσχα (Δευτέρα της Διακαινησίμου).